Medieval Literary Representations of the Victimized Children in Middle
English Metrical Romances
Journal Name:
- Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author |
|---|---|
Abstract (2. Language):
There are plenty of suffering children in Middle English metrical romances who are victimized by their birth
parents, step parents or grandparents, either deliberately or unintentionally. By excluding the socially constructed
stages and aspects of childhood, this article discusses the literary representations of the victimized children in
Middle English metrical romances, the reasons for their suffering in their households and the children’s reactions
to these ordeals. As commonly represented, the male child victims are younger than the female ones and they
are mostly exiled with their mothers when they are infants, while the female children victimized by their fathers
are mature and old enough to have lovers, husbands and even children who are exiled with them. The victims’
experience of suffering is theologically justified, because each suffering is followed by a relief, and all ordeals end
with a final reward, enhancing the idea that these narratives question the reason for the sacrifice of the innocent
and suggest that human suffering has redemptive value. Weakness, innocence, simplicity are associated with
children and they give greater meaning to their victimization by evoking more compassion and pity. In addition to
this, the victimized children reveal the failings of parents as responsible mothers and fathers which imply a social
reality. Moreover, the children’s being exempt from pollution of the Seven Deadly Sins which distinguishes them
from the adults gives a good example to the Christian audience. Hence, through the depictions of the child victims,
the metrical romances provide their audience with a sense of religious and social didacticism, in addition to the
presentation of the societal facts in relation to the gender differences.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Orta İngilizce metrik romanslarında ebeveynleri, üvey ebeveynleri ya da büyük ebeveynleri tarafından hem kasten
hem de istemsizce zulmedilip çile çeken birçok çocuk vardır. Bu makale, çocukluk döneminin toplum tarafından
belirlenmiş aşamaları ve bakış açılarını kapsam dışında bırakarak, orta İngilizce metrik romanslarındaki çocuk
mağdurların edebi tasvirlerini, kendi evlerinde ıstırap çekme sebeplerini ve çocukların bu çileler karşısındaki
tepkilerini tartışmaktadır. Genellikle tasvir edildiği üzere, erkek çocuk mağdurlar kız çocuklarına kıyasla daha
gençtir ve çoğunlukla daha bebekken anneleriyle birlikte sürgün edilirken, babaları tarafından zulmedilen kız
çocukları yetişkindir ve sevgili, koca ve hatta kendileriyle sürgün edilen çocuklara sahip olacak yaştadırlar.
Mağdurların çektikleri çileler her çilenin sonunda rahata erişildiği ve tüm zorlu sınanmaların sonunda ödül
olduğu için ilahi olarak da mazur görülürken, bu anlatılar masumların feda edilmesinin nedeninin sorgulanması
fikrini pekiştirir ve çekilen çilenin bir kefareti olduğu izlemini uyandırır. Zayıflık, masumiyet, basitlik çocuklarla özdeşleştirilir ve çocukların çektikleri çileler için daha fazla acıma ve merhamet uyandırılarak daha büyük
anlamlar yüklenir. Buna ilaveten, mağdur edilen çocuklar sosyal bir gerçeği de ima ederek kendilerinden sorumlu
anne ve babaların başarısızlıklarını da gözler önüne sererler. Dahası, çocukların onları yetişkinlerden ayıran Yedi
Ölümcül Günahın kirinden muaf olmaları Hıristiyan okuyucu kitlesine iyi bir örnek teşkil eder. Böylelikle, metrik
romanslar çocuk mağdurların tasvirleriyle toplumsal cinsiyet rollerindeki farklılıklara ilişkin toplumsal gerçekleri
sunmaları dışında, hedef kitlelerinde dini ve sosyal öğreticilik algısı yaratırlar.
FULL TEXT (PDF):
- 1