You are here

İLKÖĞRETİM DÖRDÜNCÜ SINIF ÖĞRENCİLERİNİN BEDENSEL/KİNESTETİK ZEKA ERİŞİLERİNİN CİNSİYET VE SPOR YAPMA DURUMLARINA GÖRE KARŞILAŞTIRILMASI

THE COMPARISON OF 4TH GRADE STUDENTS’ BODILY/ KINESTHETIC INTELLIGENCE ACHIEVEMENT CONSIDERING GENDER AND SPORT PARTICIPATION

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The purpose of this study was to compare Bodily/Kinesthetic Intelligence achievement considering gender and sport participation according to student, teacher and parents’ perception. The sample of the study consists of 309 students (147 girls–162 boys) who live in Denizli, 309 parents and 13 teachers who are selected according to random sample method. The study was applied in 5 public elementary schools and 2 independent elementary schools. To assess students’ Bodily/Kinesthetic Intelligence “The Multiple Intelligences Development Assessment Scales” (MIDAS), that was developed by Shearer (1996) and adapted by Kaya (2002) to Turkish, was administered by the researcher. The data has been analyzed by using descriptive statistics and t test. Results showed that; according to students’, teachers’ and parents’ perception there is no statistically significant difference in Bodily/Kinesthetic Intelligence achievement between athlete and nonathlete students (p >0.05). According to teachers’ perception, there is a statistically significant difference in Bodily/Kinesthetic Intelligence achievement between boys and girls (p <0.05). Girls have higher Bodily/Kinesthetic Intelligence achievement than boys.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, öğrenci, öğretmen ve velilerin algılarına göre, ilköğretim dördüncü sınıf düzeyinde, öğrencilerin Bedensel/Kinestetik Zeka erişilerinin cinsiyet ve spor yapma durumlarına göre karşılaştırmaktır. Araştırmanın örneklemini, Denizli ili merkez ilçede öğrenim görmekte olan ilköğretim dördüncü sınıf öğrencileri arasından rastgele tabakalama yöntemi ile seçilen 309 öğrenci (160 kız–189 erkek), 309 öğrenci velisi ve 13 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Çalışma beş devlet okulu ve iki özel okulda yürütülmüştür. Öğrencilerin Bedensel/Kinestetik Zeka alanlarının ölçülmesinde Shearer (1996) ’ın geliştirdiği, Kaya (2002)’nın Türkçe’ye uyarlamasını gerçekleştirdiği Çoklu Zeka Değerlendirme Anketi (Multiple Intelligences Development Assessment Scales– MIDAS) kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler ve t testi tekniklerinden yararlanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre; öğrenci, öğretmen ve velilerin algılarına göre, spor yapan öğrenciler ile spor yapmayan öğrenciler arasında Bedensel/Kinestetik Zeka alanı erişisi açısından, istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p >0.05). Öğretmen algılarına göre, kız ve erkek öğrenciler arasında, kızlar lehine Bedensel/Kinestetik Zeka erişisi açısından, istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardır (p <0.05).
23-34

REFERENCES

References: 

Armstrong T. (1994). Multiple Intelligences
In The Classroom. Association for
supervision and curriculum development:
Alexandria.
Armstrong T. (2000). Multiple Intelligences
In The Classroom. ASCD Publishing:
Alexandria.
Ayaydın A. (2004). Çoklu zeka kuramında
sanat eğitimi yaklaşımı. Eğitim
Araştırmaları Dergisi. 4 (14). 48-53.
Balcı A. (1995). Sosyal Bilimlerde
Araştirma: Yöntem Teknik ve Ilkeler.
Bilgisayar Yayıncılık: Ankara,111.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2007). Beden Eğitimi
Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu.
Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
Bowling JL. (1998). An Examination of
Spirituality Based on Howard Gardner’s
Theory of Multiple Intelligences.
Doktora Tezi. Southern Teological
Baptist Seminary, 35.
Campbell B. (1992). Multiple intelligences
in action. Childhood Education, 68 (4),
197-200.
Cleland FE. (1994). Young children’s divergent
movement ability: Study II.
Journal Of Teaching Physical Education,
13, 228-241.
Demirhan G. (2005). Spor Eğitiminin ve
Performansının Felsefi Temelleri Sempozyumu:
Okul Spor Eğitime Güncel
Bakış. Manisa, 49.
Erdem AR. (2005). Etkili ve Verimli Eğitim.
Anı Yayıncılık: Ankara, 33.
Furnham A, Chamorro-Premuzic T. (2005).
Estimating one’s own and one’s relatives’
multiple intelligence: A Study
from Argentina. The Spanish Journal
of Psychology. 8 (1) 12-20.
Gardner H. (1983). Frames of Mind the
Theory of Multiple Intelligences. Basic
Boks: New York, 339.
Gardner H. (1999). Intelligence Reframed:
Multiple Intelligences for the 21st century.
Basic Books: New York.
Goodnough KC. (2000). Exploring multiple
intelligence theory in the context
of science education: An action research
approach. (Dissertation thesis,
University Microfilms, 2000). Dissertation
Abstracts International, 61 (05),
2164A.
Kaya ON. (2002). İlköğretim 7. Sınıf
Öğrencilerinin Atom ve Atomik
Yapı Konusundaki Başarılarına,
Öğrendikleri Bilgilerin Kalıcılığına,
Tutum ve Algılamalarına Çoklu Zeka
Kuramının Etkisi. Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kelly D, Tangney (2003). World Conference
on Educational Multimedia, Hypermedia
& Telecommunications: A
framework for using multiple intelligences
in an ITS. proceedings of EDMedia’
03. Honolulu: HI.
Kim H. (1999). A Validation Study of Multiple
Intelligences Measurement. A Dissertation
For The Graduate School Of
Seoul National University, Seoul.
Lazear D. (2001). Multiple Intelligences in
the Brain Based Classroom: Teaching
the Way the Brain Learns. Glenview II:
Skylight Publishing.
Loori AA. (2005). Multiple intelligences: A
comparative study between the preferences
of males and females. Society
for Personality Research. 33 (1).
77-88.
34
Erturan, Göde
Maasjo D. (2002). Blackfoot, Hidatsa and
Lakota Sioux Student’s Perceptions
Regarding Preferred Learning Styles
Based on Gardner’s Multiple Intelligences.
Yayınlanmamış Doktora Tezi.
University Of South Dakota, 15.
MacLeod MV. (2002). Teachers’ Perceptions
and Practices of Howard Gardner’s
Theory of Multiple Intelligence.
Master Tezi. Mount Saint Vincent
University. Department of Education,
School of Psychology, Ottawa, 4.
Mirable MP. (2005). Intelligence and football:
Testing for differentials in collegiate
quarterback passing performance
and NFL compensation. The
United States Sport Academy Sport
Journal. 8 (2), 16-24.
Neville AL. (2000). Native American Students’
Self Perceptions Regarding
Gardner’s Multiple Intelligences. Doktora
Tezi. South Dakota State University,
51.
Pizarro SR. ve diğ. (2003). The Annual
Conference of The American Educational
Research Association (AERA):
Psychometric Analyses of the Multiple
Intelligences Developmental Assessment
Scales. Chicago, ll.
Rettig M. (2005). Using the multiple intelligences
to enhance instruction for
young children and young children
with disabilities. Early Childhood Education
Journal, Vol. 32, No. 4 (2),255.
Saban A. (2004). Çoklu Zeka Teorisi ve
Eğitim. Nobel Yayın Dağıtım: Ankara,
7-15.
Seber G. (2001). Çoklu Zeka Alanlarına
Kendini Değerlendirme Anketinin
Geliştirilmesi. Yayınlanmamış Doktora
Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara,
17.
Shearer, CB. (1996). The MIDAS Professional
Manual. M.I. Research and
Consulting: Kent, Ohio.
Shearer CB. (1997). Annual Meeting of
The American Psychological Association:
Reliability, Validity and Utility of
A Multiple Intelligences Assessment
For Career Planning. 4.
Sümbüloğlu V, Sümbüloğlu K. (2004).
Sağlık Bilimlerinde Araştırma Yöntemleri.
Ankara: Hatipoğlu Yayınları, 51.
Wiswell A, Hardy CR, Reio TG. (2001).
The Annual Meeting of The Academy
of Human Resource Development:
An Examination of the Multiple Intelligences
Developmental Assessment
Scales (MIDAS). Tulsa.
Yoong S. (2001). International Conference
on Measurement and Evaluation: Multiple
Intelligences: A Construct Validation
of The MIDAS Scale In Malaysia.
Penang, Malaysia.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com