LIPID PEROXIDATION AND ANTIOXIDANT ENZYME LEVELS OF INTESTINAL, RENAL AND MUSCLE TISSUES AFTER A 60 MIN- EXERCISE IN TRAINED MICE
Journal Name:
- Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
To investigate the effect of blood perfusion difference on oxidant status, mice were trained by a 7-week running program. Two days after the last training session, mice were exercised for 60 minutes at the same training intensity. Changes in the concentration of thiobarbituric acid reactive substance (TBARS), as an index of lipid peroxidation, in intestine, kidney and muscle, were studied in trained mice immediately (0), 3 and 24 h after the running exercise and in unexercised control. The activities of superoxide dismutase, glutathione peroxidase and xanthine oxidase were determined in these tissues. Tissue superoxide dismutase activities were unaffected by the exercise. Muscle glutathione peroxidase activity increased after exercise (0 and 3h groups, p<0.01) and returned to control levels, but there wasn't any significant difference in intestinal and renal tissues. Renal tissue xanthine oxidase activity couldn't determine. There wasn't any significant difference between groups in intestinal tissue xanthin oxidase activity. The activity of xanthine oxidase was decreased only in skeletal muscle at 0 h (p<0.05), then gradually increased at 24 h (p<0.01). TBARS levels of exercised groups were higher than control in muscle. Intestinal TBARS levels decreased first (p<0.05), than gradually increased (p<0.01). Renal TBARS levels of Oh and 24h group was higher than control (p<0.01, p<0.01 respectively). The results show that a long distance running exercise may cause lipid peroxidation damage in skeletal muscle, intestine and kidney.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Egzersiz sırasında kas dokusunda kanlanma artarken, ince barsak ve böbrek dokularında azalmakta ve egzersizden sonra yeniden düzelmektedir Bu kanlanma değişikliğinden yola çıkarak uzun süreli egzersizden sonra kas, ince barsak ve böbrek dokularında oksidan hasarı araştırmak amacıyla bu çalışma planlanmıştır. Denekler 7 hafta süreyle giderek artan şekilde, en son haftada 5 gün, günde 30 dakika, 5 derece eğimde 20 m/dak hızda küçük hayugn koşu bandında antrene edilmişler, son antrenmandan 2 gün sonra aynı eğim ve hızda 60 dakika koşturulmuşlardır. 2. grupta bulunan farelerin hemen egzersizin bitiminde, 3. gruptakilerin egzersizden 3 saat sonra, 4. gruptakilerin ise 24 saat sonra ince barsak, kas ve böbrek dokuları ve kontrol grubunun (1. grup) dokuları alınarak, süperoksit dismutaz, glutatyon peroksidaz, ksantin oksidaz aktiviteleri ve ti-yobarbitürik asit reaktif madde (TBARS) düzeyleri karşılaştırılmıştır. Süperoksit dismutaz aktivitesinde bütün dokularda gruplararası anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Glutatyon peroksidaz aktivitesi ince barsak ve böbrek dokularında gruplararası anlamlı farklılık göstermezken, kas dokusunda 2. ve 3. gruplarda kontrolden yüksek saptanmış (p< 0.01), sonra kontrol düzeylerine düşmüştür. Ksantin oksidaz aktivitesi böbrek dokusunda tesbit edilememiştir, ince barsak dokusunda gruplararası anlamlı bir fark saptanmamıştır Kas dokusunda ise 2.grupta anlamlı olarak düşüp (p<0.05), tedricen artarak 4. grupta anlamlı yükselme göstermiştir (p<0.01). Kas dokusunda TBARS düzeyleri deney gruplarında kontrolden yüksek bulunmuştur, ince barsakta TBARS düzeyleri önce azalmış (p< 0.05), sonra tedricen artmıştır (p< 0.01), böbrek dokusunda 2. ve 4. gruplarda kontrolden yüksek olarak saptanmıştır (sırasıyla p<0.01, p<0.01). Bu sonuçlar uzun mesafe koşusunun ince barsak, böbrek ve iskelet kası dokularında lipid peroksidasyon hasarına neden olabileceğini düşündürmüştür.
FULL TEXT (PDF):
- 4
33-40