You are here

PROBLEME DAYALI ÖĞRENME SÜRECİNE YÖNELİK NİTEL BİR DEĞERLENDİRME

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The need to use mathematics, which is an indispensable part of our lives, brings with it demands from individuals to have basic mathematical skills in daily life in today’s societies. While the traditional mathematics education claims to have students reach to the solution by learning the concept and strategies, active learning, which emerged in recent times, advocates that students must understand mathematics by their own conceptions. PBL is a learner-centered instructional approach that empowers learners to conduct research, integrate theory and practice, and apply knowledge and skills to develop a viable solution to a defined problem (Savery, 2006). This research aims to determine comparatively the views of faculty members and students, who are in the faculties in which PBL method is applied, about the learning process. The sample is formed by 24 faculty members and 27 students who are involved in PBL process in various parts of Dokuz Eylül University. In the study, two forms of interview prepared by the researcher were used. As a result, it is shown that the faculty members’ and students’ views are generally correlated. Both the faculty members and the students believe that PBL is an effective method that can deliver significant gains to the individual, but it has some disadvantages caused by the system and way of application. In addition, both students and faculty members think that problem based learning has positive effects on attitudes towards mathematics and it can be applied efficiently in Mathematics education. On the other hand, they also believe that this efficiency will increase if the method can be applied as blended with the implementations of classical education.
Abstract (Original Language): 
Yaşamımızın vazgeçilmez bir parçası olan matematiği günlük hayatımızda kullanma gereksinimi günümüz bilgi toplumlarında bireylerin temel matematiksel becerilere sahip olmaları beklentisini de beraberinde getirmektedir. Geleneksel matematik eğitimi öğrencilerin kavramları ve stratejileri öğrenerek çözüme ulaşmalarını savunurken, son dönemlerde ortaya çıkan aktif öğrenme anlayışı öğrencilerin matematiği kendi anlayışlarıyla kavramaları gerektiğini savunmaktadır. Aktif öğrenmenin eğitim uygulamalarından birisi olan probleme dayalı öğrenme ise öğrencilerin araştırma yeteneklerini güçlendiren, teorilerle uygulamalar arasında ilişki kurmalarını sağlayan ve karşılaştıkları problemlere geçerli çözümler üretebilme yeteneklerini geliştiren öğrenen merkezli bir öğrenme yaklaşımıdır (Savery, 2006). Bu araştırmada, matematik derslerinde probleme dayalı öğrenme yönteminin uygulandığı fakültelerde bulunan eğitim yönlendiricilerinin ve öğrencilerin, sürece yönelik görüşlerinin karşılaştırmalı olarak belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemini Dokuz Eylül Üniversitesi’nin çeşitli bölümlerinde probleme dayalı öğrenme sürecini gerçekleştiren 24 öğretim üyesi ile 27 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada araştırmacı tarafından geliştirilmiş iki görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, eğitim yönlendiricilerinin ve öğrencilerin görüşlerinin paralellik gösterdiği, her iki grubun da probleme dayalı öğrenmenin, bireyleri kazanımlara ulaştırmada etkili bir yöntem olduğunu belirttikleri; fakat yöntemin sistemden ve uygulamadan kaynaklanan bazı olumsuzluklarının bulunduğunu dile getirdikleri görülmektedir. Ayrıca hem eğitim yönlendiricileri hem de öğrencilerin probleme dayalı öğrenmenin öğrencilerin matematiğe yönelik tutumlarını olumlu yönde etkilediğini ve matematik öğretiminde verimli bir şekilde uygulanabileceğini düşündükleri, yöntemin klasik eğitim ile harmanlanarak uygulanmasının ise bu verimi artıracağına inandıkları görülmektedir.
12-33

REFERENCES

References: 

Akpınar, E. & Ergin, Ö. (2005). Probleme Dayalı Öğrenme Yaklaşımına Yönelik Öğrenci Görüşleri, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(9), 3-14.
Anyaehie, U. S. B. , Nwobodo, Ed. , Njoku, C. J. (2007). Comparative Evaluation of Active Learning and the Traditional Lectures in Physiology: A Case Study of 200 Level Medical Laboratory Students of IMO State Universitery, Owerri. Nigerian Journal of Physiological Sciences, 22 (1-2), 117-121.
Baran, T.&Kahraman, S. (2004). Mühendislik Eğitiminde Probleme Dayalı Öğrenme Modelleri. I. Ulusal Mühendislik Kongresi, 20–21 Mayıs 2004, Eski Foça, İzmir.
Batu, S. ; Kırcaali-İftar, G. ve Uzuner, Y. (2004). Özel Gereksinimli Öğrencilerin Kaynaştırıldığı Bir Kız Meslek Lisesindeki Öğretmenlerin Kaynaştırmaya İlişkin Görüş ve Önerileri, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 2004, 5(2), 33-50.
Birgegard, G. &Lindquist, U. (1998). Change In Student Attitudes to Medical School After The Introduction Of Problem Based Learning, Medical Education, 32, 46-49.Bridges, M. E. (1992). Problem Based Learning for Administrators, Eric Clearinghouse on Educational Management, University of Oregon, (Eric Document Reproduction Service No. Ed 347 617).
Finkle, S. L.&Torp, L. L. (1995). Introductory Documents.“Available From the Center for Problem-Based Learning”, Illinois Math andScience Academy, 1500 West Sullivan Road, Aurora, Il 60506-1000.
Günhan, B. C. (2006). İlköğretim II. Kademede Matematik Dersinde Probleme Dayalı Öğrenmenin Uygulanabilirliği Üzerine Bir Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi İlköğretim Matematik Öğretmenliği Programı Doktora Tezi.
Günhan, B. C. & Başer, N. (2009). Matematik Dersinde Probleme Dayalı Öğrenme Oturumlarında Öğrencilerin Kazandığı Beceriler, Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(2), 591-608.
Hacısalihoğlu, H. H. , Mirasyedioğlu, Ş. , Akpınar, A. (2004). Matematik Öğretimi. Asil Yayın Dağıtım, 1. Baskı, Ankara.
Hmelo-Silver, C. E. (2004). Problem-Based Learning:What and How Do Students Learn?, Educational Psychology Review, 16(3), 235-266.
İnan, C. (2009). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Öğrencilerin Trigonometriyi Öğrenme Düzeylerine ve Matematiğe Yönelik Tutumlarına Etkisi, Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Matematik Anabilim Dalı Doktora Tezi, Diyarbakır.
İskender, B. M. (2007). Özel Dershanelerde Animasyon Kullanımıyla Bilgisayar Destekli Fen Öğretiminin Öğrenci Başarısına, Hatırda Tutma Düzeyine Ve Duyuşsal Özellikleri Üzerine Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Kar, T. (2010). Lineer Cebirde Probleme Dayalı Öğrenme Yönteminin Öğrencilerin Akademik Başarıları, Problem Çözme Becerileri ve Yaratıcılıkları Üzerine Etkisi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.
Kolmos, A., Kuru, S., Hansen, H., Eşkil, T., Podesta, L., Fink, F., De Graaff, E., Wolff, J. U. & Soylu, A. (2007). “Problem Based Learning”, Tree – Teaching and Research in Engineering in Europe, Special Interest Group B5 "Problem Based and Project Oriented Learning".
Liu, M. (2003). The Effect of A Problem-Based Hypermedia Learning Environment on Sixth Graders Performance and Attitudes. Educational Multimedia and Hypermedia 2002. Proceedings of the World Conference on Educational Multimedia & Hypermedia, pp. 842-848.
Özel, M. ve ark. (2005). Modüler Tabanlı Eğitim Programında Matematik ve Jeofizik Bütünleşmesi, DEÜ Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi, Cilt 7, Sayı 2, s. 101–112, Mayıs–2005.Özgen, K. (2007). Matematik Dersinde Probleme Dayalı Öğrenme Yaklaşımının Öğrenme Ürünlerine Etkileri,Yüksek Lisans Tezi,Diyarbakır: Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Savery, J. R. (2006). Overview Of Problem Based Learning: Definitions and Distinctions. The Interdisciplinary Journal of Problem-Based Learning, 1(1), 9-20.
Stewart, C. J. & Cash, W. B. (1985). Interviewing: Principles and Practices,W.C. Brown Publishers (Dubuque, Iowa), 4th Edition.
Şenocak, E.&Taşkesenligil, Y. (2005). Probleme Dayalı Öğrenme ve Fen Eğitiminde Uygulanabilirliği, Kastamonu Eğitim Dergisi, 13 (2), 359–366.
Torp, L.&Sage, S. (2002). Problems As Possibilities: Problem-Based Learning for K-16 Education, 2nd Edition, Association for Supervision and Curriculum Development, Virginia, Usa.
Türnüklü, A. (2000). Eğitim Bilim Araştırmalarında Etkin Olarak Kullanılabilecek Nitel Bir Araştırma Tekniği: Görüşme. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 6, 24, 543-559.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık, 5. Baskı, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com