You are here

Home » Content

MİMESİS’İN YAPIBOZUMSAL DÖNÜŞÜMLERİ

DECONSTRUCTIVIST TRANSFORMATIONS OF MIMESIS

Journal Name:

  • İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Mimesis in the classic sense is an understanding of representation based on mimic and imitation in Ancient Greece rhetoric. Despite the clear difference between medieval art’s indifference to nature and renaissance art’s interest to nature and ancient culture; still, there is no representation difference between the indicator and object within aesthetic thought episteme of medieval and renaissance. Along with the desire to define truth, artist has felt necessary to reckon with the present object that exists in his external world. As a result of this reckoning, artist has started to question representation opportunities of art with an anti-mimetic perception. With deconstruction, Derrida developed an objection against the nature of mimesis, origins of which are based on representation itself, and developed deconstructive thought regarding the relation between representation and thought. Modern art indicators are witness to non-representative expressions of aesthetic object’s imitation forms that are become established in common consciousness.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Mimesis, en klasik anlamıyla Antik Yunan retoriğinde, taklit ve öykünmeye dayalı temsil anlayışıdır. Ortaçağ sanatının doğaya ilgisiz kalmasıyla Rönesans’ın doğa ve antik kültüre olan yönelimi arasında farkın belirgin olmasına rağmen Ortaçağ ve Rönesans’ın estetik düşünce episteme’nin içerisinde gösterge ve nesne arasında temsil ayrımı yoktur. Sanatçı, gerçeği tanımlama isteğiyle birlikte, dış dünyasında var olan mevcut nesneyle hesaplaşmayı zorunlu görmüştür. Bu hesaplaşmanın sonucunda, sanatçı, anti-mimetik algısıyla birlikte sanatın temsil olanaklarını da sorgulanmaya başlamıştır. Derrida, Yapı-bozumla birlikte, kökleri bizzat temsile dayanan mimesis’in doğasına yönelik bir karşı çıkışı geliştirerek temsil ve düşünce arasındaki ilişki hakkında yapıbozumsal düşünce geliştirmiştir. Çağdaş sanat göstergeleri, estetik nesne’nin ortak bilinçte kökleşen öykünme biçimleriyle temsil edilmez ifadelerini yansıtmaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon 93-98.pdf
  • 7
93-98
  • Turkish

REFERENCES

References: 

 Allan, M, 1998, Aşırılığın Peygamberleri, çev. T. Birkan, Bilim ve Sanat Yay.: Ankara
 Baudrillard, J, 2010, “ Sanat Komplosu, Yeni Sanat Düzeni ve Çağdaş Estetik-1”, Çev; Elçin Gen, Işık Ergüden, İstanbul.
 Berger, J, 2008, Görme Biçimleri, Metis Yayınları: İstanbul.
 Best, St ve Kellner, D, 2011, Postmodern Teori, Ayrıntı Yayınları: İstanbul.
 Cevizci, A, 2011, Felsefe Tarihi, Say Yayınları: İstanbul.
 Delacampagne, Cristian, 2010, “20. Yüzyıl Felsefe Tarihi”, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları: İstanbul.
 Farago, F, 2006, Sanat, Doğu Batı Yayınları: Ankara.
 Harvey, D, 2003, Postmodernliğin Durumu, Metis Yayınları: İstanbul.
 Klee, P, 2006, Çağdaş Sanat Kuramı, Dost Kitabevi: Ankara.
 Rancière, J, 2008, Görüntülerin Yazgısı, Çeviren: Aziz Ufuk Kılıç, Versus Kitap,
 Tunalı, İ, 1989, Felsefenin Işığında Modern Resim, Remzi Kitabevi: İstanbul,
 Tunalı, İ, 1996, Grek Estetik’i, Remzi Kitabevi: İstanbul.
 URL-1 2013. http://www.theartgallery.com.au/Cezanne/mtst.html
 URL-2 2013. http://www.wikipaintings.org/ en/kazimir-malevich/black-square-and-red-square-1915
 URL-3 2013. http://tgwke.com/2009/12/14/your-daily-dose-of-inspiration-kazimir-malev...
 URL-4 2013. http://quattrocentoquattro.files.wordpress.com/2012/05/adm2-benjam.jpg
 Zerzan J, 2009, Gelecekteki İlkel, Çeviren: Cemal Atila, Kaos yayınevi,

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com