Risk Factors of fall in Subjects with Multiple Sclerosis
AMP-HTML Validation Issues and Fixes ------------------------------------- PASS
Purpose: The purpose of the study was to estimate the number and type of falls and fall-related injuries in patients
with Multiple Sclerosis (MS) and to identify risk factors for falls.
Material and methods: Functional Independence Measure (FIM), Berg Balance Evaluation , Motricity index (MI),
Ashworth Scale, Beck Depression Inventory (BDÖ) and Mini-Mental State Examination (MMDD) were used to
assess 60 cases with MS.
Results: Thirty-seven of the cases were grouped as “nonfallers”, twenty-three as “fallers”. These 2 groups were
found to be different from each other in respect to FIM, Berg, BDÖ, Duration and MI (p<0.05-0.001). There is a
difference between the groups in respect to Ashworth assessment (p<0.01). No statistical differences were found
between groups of fallers and nonfallers using variables age, gender and MMDD (p>0.05). Falls occured in the
daytime (74 %), indoors (66 %) and while walking (52 %). It was found that the most common type of injury in the
falls was contusion (79 %). According to Ordinal logistic regression analysis, it was found that the possibility of fall
increased (p<0.05), as the value of spasticity increased while the possibility of the fall of the individuals with MS
decreased (p< 0.01) as Berg, MI and FIM variables increased.
Conclusions: Among MS patients, falls are a complication especially affecting persons with motor dysfunction,
balance abnormalities, functional impairment and spasticity.
AMP-HTML Validation Issues and Fixes ------------------------------------- PASS
Amaç: Çalışmanın amacı, Multiple Sclerosis (MS) olgularında düşmelerin dağılımını, oluştuğu şartları ve düşme ile
ilişkili yaralanmaları belirlemek ve risk faktörlerini araştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: MS’li 60 olguyu değerlendirmek için, Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği (FIM), Berg Denge
Değerlendirmesi, Motricity index (MI), Ashworth skala, Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ve Mini-Mental Durum
Değerlendirmesi (MMDD) kullanılmıştır.
Bulgular: Olguların, otuz-yedi’si düşmeyenler, yirmi-üç’ü düşenler olarak gruplandırılmıştır. Çalışmada oluşturulan iki
düşme grubu, hastalık süresi, FIM, Berg, MI ve BDÖ yönünden birbirlerinden farklı bulunmuştur (p<0.05-0.001).
Ashworth değerlendirmesi yönünden, gruplar arasında fark vardır (p<0.01). Yaş, cinsiyet ve MMDD yönünden
gruplar arasında fark bulunmamıştır (p>0.05). Düşmeler en sık, gündüz (%74), ev içinde (%66) ve yürürken (%52)
oluşmuştur. Düşmelerde en fazla görülen yaralanma tipi, kontüzyondur (%79).
Ordinal lojistik regresyon analizi, Berg, MI ve FIM değişkenlerinin değerleri arttıkça MS’li kişilerin düşme
olasılıklarının azaldığını (p<0.01), spastisite değeri arttıkça düşme olasılığının arttığını göstermiştir (p<0.05).
Sonuç: MS hastaları arasında, düşmeler, özellikle motor, denge, fonksiyonel bozukluk ve spastisiteli olguları etkileyen
bir komplikasyondur.
AMP-HTML Validation Issues and Fixes ------------------------------------- PASS
