You are here

Home » Content

Bölgesel Kalkınmada Sivil Toplum Kuruluşlarının Rolü

The Role of Non-Govermental Organizations in Regional Development

Journal Name:

  • International Journal of Academic Value Studies

Publication Year:

  • 2016
DOI: 
http://dx.doi.org/10.23929/javs.28

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In some parts of the country, economic, social and cultural aspects according to other parts of the more advanced due to the fact that the rate of this least developed between regions on implemented policies in order to eliminate regional development policies. States, in order to propagate to all of the country's development, particularly in the economic field, have developed a set of development policies. Particularly after World War II, the influence of regional development of importance to industrialization and close to all of the territory of the country in order to eliminate the inequalities in regional development wanted to implement their policies. Indeed, in our country also prepared development plans after the 1950s and the Southeastern Anatolia Project (GAP) and a set of regional development projects such as Çukurova project.Volunteering organisations, other than the State-based, not-for-profit and non-governmental civil organizations away from bureaucracy. Especially not the purpose of profit and the fact away from the bureaucracy, non-governmental organizations provide more autonomous and casual work opportunities. The work carried out by the Central Government on regional development is not only sufficient, non-governmental organizations and volunteer activities, there is a need to. For this reason, non-governmental organizations, their economic, social and cultural aspects of the region for the development of important studies can be organised at the hotel. In this study, in our country, some regional development projects and regional development and the importance of non-governmental organisations tried to be examined.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bir ülkenin, bazı bölgelerinin ekonomik, sosyal ve kültürel yönden diğer bölgelerine göre daha gelişmiş olması nedeniyle bölgeler arasındaki bu az gelişmişlik oranını ortadan kaldırmak amacıyla uygulanan politikalara bölgesel kalkınma politikaları denmektedir. Devletler, kalkınmayı ülkenin tamamına yaymak amacıyla, başta iktisadi alanda olmak üzere, birtakım kalkınma politikaları geliştirmişlerdir. Özellikle İkinci Dünya Savaşı sonrasında devletler, sanayileşmenin de etkisiyle bölgesel kalkınmaya önem vermiş ve ülke topraklarının tamamına yakınında eşitsizliği ortadan kaldırmak amacıyla bölgesel kalkınma politikalarını hayata geçirmek istemişlerdir. Nitekim ülkemizde de 1950’lerden sonra kalkınma planları hazırlanmış ve Güneydoğu Anadolu Projesi(GAP) ve Çukurova projesi gibi birtakım bölgesel kalkınma projeleri hayata geçirilmiştir. Devlet dışında örgütlenen, gönüllülüğü esas alan, kâr amacı gütmeyen ve bürokrasiden uzak sivil organizasyonlara sivil toplum kuruluşu denmektedir. Özellikle kâr amacının olmaması ve bürokrasiden uzak bir yapıda olması, sivil toplum kuruluşlarının daha özerk ve rahat çalışmalar yapabilmesine imkân tanımaktadır. Bölgesel kalkınmada sadece merkezi hükümetin çalışmaları yeterli olmamakta, sivil toplum kuruluşlarının çalışmalarına ve gönüllü faaliyetlerine de ihtiyaç duyulmaktadır. İşte bu nedenledir ki, sivil toplum kuruluşları, bulundukları bölgenin ekonomik, sosyal ve kültürel açıdan kalkınması için önemli çalışmalar organize edebilmektedir. Bu çalışmada, ülkemizde bazı bölgesel kalkınma projeleri ve bölgesel kalkınmada sivil toplum kuruluşlarının önemi incelenmeye çalışılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-bolgesel-kalkinmada-sivil-toplum-kuruluslarinin-rolu.pdf
  • 4
170
178
  • Turkish

JEL Codes:

REFERENCES

References: 

Acı Yüksel, E. (2008). Sosyal Devletten Üçüncü Sektöre Doğru Kalkınma Sürecinin Değişen Aktörleri: Proje Örneklerinden Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme. Arıkboğa, E. (2012). Belediye Meclislerinde Karar Verme Sürecinin Temel Dinamikleri. Kamu Yönetimi ve Siyaset Biliminde Karar Verme,(Ed. Özgür Önder ve Fatih Kırışık), Orion Kitabevi, Ankara, 119-142. Arslan, K. (2005). Bölgesel Kalkınma Farklılıklarının Giderilmesinde Etkin Bir Araç: Bölgesel Planlama ve Bölgesel Kalkınma Ajansları. Aslan, S. (2010). SİVİL Toplum ve Demokrasi Cıvıl Socıety and Democracy. Sivil Toplum, 15(2), 357-374. Bulut, Y. (2002). Türkiye’de Bölge Yönetimi Arayışları. Amme İdaresi Dergisi, C,35, 4. Genç, F.N. & Erdoğan Ü. (2012). Yerel Demokrasi ve Kalkınma Bağlamında Sivil Toplum Kuruluşlarının Rolü: Aydın Örneği. VII. Kamu Yönetimi Sempozyumu, 17-18 Mayıs 2012, s.171-193 Güneş, İ. (2004). Sivil Toplum Kuruluşları. Son Baskı Sanal Dergi. Sevinç, H. (2011). Bölgesel Kalkınma Sorunsalı: Türkiye’de Uygulanan Bölgesel Kalkınma Politikaları. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 6(2). Kabasakal, M. (2008). Sivil Toplum ve Demokrasi. TC İçişleri Bakanlığı Dernekler Dairesi Başkanlığı, S, 25. Keleş, R. (2010). Kentleşme Politikası, İmge Kitabevi. Keleş, R. & Erbay, Y. (1999). Avrupa Konseyinin Bölge Olgusuna Bakışı. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 8(4), 3-29. Koç, H., & Aksoy, B. (2012). Coğrafya Eğitiminde Bölge Kavramı.
Küçük, M. & Güneş, G. (2013), Yerel Kalkınmada Bir Etken Olarak Turizm: Sivil Toplum Kuruluşlarının Görüşleri, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 22(4), 23-50 Mıhçı, H. (1996). Kalkınma: Bir Terim Neyi Anlatır? Ekonomik Yaklasim,7(23), 65-86. Okutan, E. Yerel Yönetimler ve Sivil Toplum Örgütlerinin Gelişmiş İşbirliği: İngiltere Örneği. 3 Türk Hukuk Sisteminde Normlar Hiyerarşisi ve Sayıştay Denetimine Etkileri, 91.
Kahraman, M. & Tamer, M. (2016), “Bölgesel Kalkınmada Sivil Toplum Kuruluşlarının Rolü”, International
Journal of Academic Value Studies, 2 (4) : 170-178. (ISSN:2149-8598).
178
International Journal of Academic Value Studies 2016, 2 (4) : 170-178.
Öner, Ş. (2001). Sivil Toplum Kuruluşlarının Yerel Demokrasi ve Katılım Algılamaları. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 10(2), 51-67. Özalp, Ali (2008). Sivil Toplum Örgütlerinin Toplumsal ve Siyasal Bakımdan Önemi. (Dernekler Denetçiliği Yeterlilik Tezi). İçişleri Bakanlığı Dernekler Dairesi Başkanlığı, Ankara. Özbudun, E. (1998). Türkiye'de Sivil Toplum ve Demokratik Konsolidasyon. Sivil Toplum, Demokrasi ve İslam Dünyası, Der: Elizabet Özdalga-Sune PERSSON,(Çev: Ahmet FETH), Tarih Vakfı Yurt Yayınları, İstanbul. Özdemir, S.,Başel, H., & Şenocak, H. (2009). Sivil Toplum Kuruluşları (STK)'nın Artan Önemi ve Üsküdar'da Faaliyet Gösteren Bazı STK'lar Üzerine Bir Araştırma. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, (56). Özgür, E. M. (2010). Bölgesel Kalkınma. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Bölgesel Coğrafya Anabilim Dalı. Ankara. Parlak, B., & Özgür, H. (2002). Avrupa Birliği ile Bütünleşme Sürecinde Türkiye'de Yerel Yönetimler. Alfa Basım. Taş, B. (2006). AB Uyum Sürecinde Türkiye İçin Yeni Bir Bölge Kavramı: İstatistikî Bölge Birimleri Sınıflandırması (İBBS). Tolunay, A., & Akyol, A. (2006). Kalkınma ve Kırsal Kalkınma: Temel Kavramlar ve Tanımlar. Turkish Journal of Forestry| Türkiye Ormancılık Dergisi, 2, 116-127. Tuncel, G. (2005). Türkiye’de Sivil Toplum Kuruluşlarının Tarihsel Gelişimi. Adnan Küçük ve diğerleri (der.), 21, 709-736. Tutar, F., & Demiral, M. (2007). Yerel Ekonomilerin Yerel Aktörleri: Bölgesel Kalkınma Ajansları. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(1), 65-83. Türe, İ. (1998). Türkiye’de Bölge Yönetiminin Niteliği, Sorunları ve Çözüm Arayışları. Amme İdaresi Dergisi, 31(2), 63-79. Yıldırım, E. (2005). Apolitik Politikaların İnşacısı Olarak Sivil Toplum. Sivil Toplum: Düşünce & Araştırma Dergisi, 3(10). Yıldız, Ö. (2004). Sivil Toplum, Demokrasi ve Çoğulculuk. Sivil Toplum, 2(5), 85-92.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com