You are here

Taylor Kuralı Kapsamında Merkez Bankası Politika Faiz Oranlarının Belirlenmesi: Stokastik Trend Yaklaşımı

Determining the Policy Interest Rates of the Central Bank Within Framework Taylor Rule: Stochastic Trend Approach

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.23929/javs.58
Abstract (2. Language): 
It is important that the Central Bank determines policy interest rates at what level in terms of the increase in foreign exchange inflows and not decreasing the investment expenditures in other words, ensuring the balance between the financial and real sector. For this reason, the purpose of this study is to test at which level the Central Bank of Turkey should determine the policy interest rates for 2001:08-2016:06 period economy of Turkey with the help of Taylor (1993) Rule. For this purpose, the inflation gap, the output gap and the exchange rate gap variables, which exist in Taylor’s Equation, were obtained by using the Beveridge and Nelson (1981), which is a stochastic Degradation Technique, and which considers the permanent shocks under the assumption of Outward-Oriented Economy Hypothesis. With the help of the empirical findings, it is also aimed to determine the effects of the abovementioned variables on policy interest rates; and in this context, to reveal the level of the policy interest rates of the Central Bank of Turkey, and to develop policy recommendations for this purpose.
Abstract (Original Language): 
Merkez bankasının politika faizlerini hangi düzeyde belirlediği, döviz girişlerinin artması ve yatırım harcamalarının azalmaması diğer bir ifadeyle mali ve reel sektör arasındaki dengenin sağlanması bakımından önem taşımaktadır. Bu nedenle çalışmada, TCMB’nin politika faizini ne düzeyde belirlemesi gerektiği, 2001:08-2016:06 dönemi Türkiye ekonomisi için Taylor (1993) kuralı yardımıyla ortaya konulması amaçlanmıştır. Bu amaçla çalışmada dışa açık ekonomi varsayımı altında, Taylor denkleminde yer alan enflasyon açığı, çıktı açığı ve döviz kuru açığı değişkenleri, kalıcı şokların varlığını dikkate alan ve stokastik bir ayrıştırma tekniği olan Beveridge ve Nelson (1981) ayrıştırma analizi kullanılarak elde edilmiştir. Elde edilen ampirik bulgular yardımıyla, söz konusu değişkenlerin politika faizi üzerindeki etkilerinin belirlenmesi, bu kapsamda TCMB’nin politika faiz oranlarını ne düzeyde belirlemesi gerektiğinin ortaya konulması ve buna yönelik politika önerilerinin geliştirilmesi amaçlanmıştır.
95
106

JEL Codes:

REFERENCES

References: 

Aklan, N.A., Nargeleçekenler, M., (2008). “Taylor Kuralı: Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 21-41.
Ardor, H. M., Varlık, S., (2014). “İleriye Dönük Yeni Keynesyen Para Politikası Reaksiyon Fonksiyonunun Tahmini: Taylor Kuralı’nın, Mccallum Kuralı’nın, Taylor-Mccallum Melez Kuralı’nın Türkiye Ekonomisinde Geçerliliği”, Ekonomik Yaklaşım, 45-71.
Ball, L., (1999). “Policy Rules For Open Economies in John Taylor (eds)”, Monetary Policy Rules, NBER Working Paper , 6760, ss.127-144.
Batini, N., Harrison R. ve Millard S.,(2001). “Monetary Policy Rules For An Open Economy”,Bank of England Working Papers,1-151.
Chevapatrakul, T. , Mizen, P. ve Kim, T., (2002). “Predicting Changes in The Interest Rate: The Performance of Taylor Rules Versus Alternatives For The United Kingdom”, http//repec.org./res2016/kimTH.pdf.
Clarida, R., J. Gali ve M. Gerdler, (1998). “Monetary Policy Rules in Practice: Some International Evidence”, European Economic Rewiev, 42, 1033-1067.
Congdon, T., (2008). “Keynes, the Keynesians and Monetarism”, Edward Elgar Publishing Limited, Glensanda House, Montpellier Parade Cheltenham Glos GL50 1UA, UK.
Çağlayan, E., (2005). “Türkiye’de Taylor Kural’ının Geçerliliğinin Ekonometrik Analizi”, Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 379- 392.
Çakır, N.Y., (2006). “İstikrar Programlarında Nominal Çapa Politikaları ve Türkiye Örneğinde Enflasyon Hedeflemesi”, 1.Basım, İstanbul, Azim Yayınları.
Bal, H, Tanrıöver, B & Erdoğan, E. (2016). Taylor Kuralı Kapsamında Merkez Bankası Politika Faiz Oranlarının
Belirlenmesi: Stokastik Trend Yaklaşımı, International Journal of Academic Value Studies, 2 (7) : 95-106.
(ISSN:2149-8598).
106
International Journal of Academic Value Studies 2016, 2 (7) : 95-106.
Erdal, F., ve Güloğlu, B. , (2005). “Modelling Real Exchange Rate Behaviour With The Taylor Rule: An Empirical Analysis” Proc. The International Conference on Policy Modeling, EcoMod, İstanbul.
Ertuğ, D., (2007). Türkiye İçin Faiz Oranı Reaksiyon Fonksiyonu ve Taylor kuralı: Eşbütünleşme Yaklaşımı. Gazi Üniversitesi SBE, Yüksek Lisans Tezi.
Gögül, P.K. ve Songur, M., (2016). “Türkiye’de Enflasyon Hedeflemesi Stratejisinde Araç Kural “Taylor Kuralı” mı?, Maliye Araştırmaları Dergisi, Yıl:2, Cilt:2, Sayı:1.
Greiber, C., ve Herz, B., (2000). “ Taylor Rules in Open Economies”, Working Paper Bayreuth University.
Kaytancı, B.G., (2005). “Merkez Bankası Para Politikası Tepki Fonksiyonu: 1990-2003 Türkiye Uygulaması. Doktora Tezi, Eskişehir, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kesriyeli, M. ve Yalçın, C.,(1998). “Taylor Kuralı ve Türkiye Uygulaması Üzerine Bir Not”, TCMB Araştırma Genel Müdürlüğü, Tartışma Tebliği, , No:9802, .
Kozicki, S., (1999). “How Useful Are Taylor Rules for Monetary Policy”. Federal Reserve Bank of Kansas City Economic Review, Second Guarter.
Lebe, F., ve Bayat, T., (2011). “ Taylor kuralı: Türkiye için Bir Vektör Otoregresif Model Analizi”, Ege Akademik Bakış, 11:95-112.
Mishkin F.S, (2002). “The Role of Output in the Conduct of Monetary Policy”, NBER Working Paper .
Nelson E., (2000). “UK Monetary Policy 1972-1997:A Guide Using Taylor Rules”, Bank of England Working Paper, No:120
Omay, T., ve Hasanov, M., (2010). “Türkiye için Reaksiyon Fonksiyonunun Doğrusal Olmayan Modelle Tahmin Edilmesi”, Çankaya University Journal of Humanities and Social Sciences, 467–490.
Ongan, T. H., (2004). “Enflasyon Hedeflemesi ve Taylor kuralı: Türkiye Örneği”. Maliye Araştırma Merkezi Konferansı, Kırk besinci Seri, 1-12.
Onur, S., (2008). “Türkiye Ekonomisinde Faiz Oranları-Enflasyon İlişkisi Üzerine Bir Model Denemesi (1980- 2005)”. Journal of Qafqaz University, 123-145.
Österholm, P., (2003). “The Taylor Rule: A Spurious Regression?”, Uppsala University, Department of Economics Working Paper Series: 20.
Özatay, F., (2015). “Parasal İktisat Kuram ve Politika”, 4.Basım, Ankara, Efil Yayınevi.
Taylor, J.B., (1993). “Discretion Versus Policy Rules in Practice”. Carnegie-Rochester Conference Serieson Public Policy, 195-214.
Taylor, J.B., (2001). “The Role of the Exchange Rate in Monetary Policy Rules” The American Economic Review, 263-268.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com