You are here

Home » Content

ÇEVRENİN DİLİ VE KENT EKOLOJİSİNE YANSIMASI

The Language of Environment and Its Reflection to Urban Ecology

Journal Name:

  • International Journal of Academic Value Studies

Publication Year:

  • 2017
DOI: 
http://dx.doi.org/10.23929/javs.527

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study aims to examine the reflection of the language of environment to urban ecology. Language is a communication tool used to convey feelings and thoughts. The language of environment is the expression of nature itself. In fact, it is a silent and tacit language. Sometimes this silent language becomes audible. At that time, it becomes too late. Although man is a part of nature, he regards nature as a tool that he uses and benefits, not a place where he exists, not as a purpose. He thought that everything in the surrounding nature was his own, and he can overcome everything. Rapid technological developments, population growth, urbanization and the pressures of industrialization on nature increase the environmental problems. The important thing is to read this non-verbal language. For this reason, it is emphasized the importance of living in an environment that is ecologically healthy and balanced. In the context of leaving a livable environment for future generations, the importance of reading the language of environment is increasing.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma, çevrenin dilinin kent ekolojisine yansıma şeklini incelemeyi amaçlamaktadır. Dil, duygu ve düşünceleri aktarmada kullanılan bir iletişim aracıdır. Çevrenin dili, doğanın kendisini ifade şeklidir. Aslında sözsüz, sessiz bir dildir. Bazen bu sessiz dil sesliye döner. O zaman iş işten geçmiş olur. İnsan doğanın bir parçası olmasına rağmen, doğayı var olduğu bir yer, yani amaç olarak değil de, kullandığı, yararlandığı bir araç olarak görmüştür. Yıllar boyu yaşadığı çevrenin içindeki her şeyin sahibinin kendisi olduğunu ve her şeyin üstesinden gelebileceğini düşünmüştür. Hızlı teknolojik gelişmeler, nüfus artışı, kentleşme ve sanayileşmenin doğa üzerindeki baskısı çevreyi bozucu etkiler yapmaktadır. Bu nedenle, ekolojik olarak sağlıklı ve dengeli bir çevrede yaşamanın önemine vurgu yapılmaktadır. Önemli olan bu sözsüz dili okumaktır. Gelecek nesillere yaşanabilir bir çevre bırakabilme bağlamında çevrenin dilini okumanın önemi giderek artmaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-cevrenin-dili-kent-ekolojisine-yansimasi.pdf
  • 14
60
71
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Arslanoğlu R. (1998). Kent, Kimlik ve Küreselleşme, Ezgi Kitabevi, Bursa.
Aydın, S. (2013). “Kültür Kavramı”, Antropoloji, (Ed. Handan Üstündağ), Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir, s. 23-46.
Childe, G. (1988). Kendini Yaratan İnsan. (Çev. Filiz Ofluoğlu), Varlık Yayınları, İstanbul.
Çepel, N. (1992). Doğa, Çevre, Ekoloji ve İnsanın Ekolojik Sorunları, Altın Kitaplar, İstanbul,
Dönmezer, Sulhi (1992). Sosyoloji, Savaş Yayınları, Ankara.
Ertürk, H. (1994a). Çevre Bilimine Giriş, Uludağ Üniversitesi Güçlendirme Vakfı Yayını, Bursa.
Ertürk, H. (1994b). “Kentsel Çevre Sorunlarının Çözümü Açısından Ekolojik İlkeler”, (Ed. Mehmet Çubuk), Ekolojik Yaklaşım (17. Dünya Şehircilik Günü Kolokyumu: Kent ve Çevre: Planlamaya Ekolojik Yaklaşım 4-5-6 Kasım 1993), İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi, s. 49-58.
Ertürk, H. (1995). Kent Ekonomisi, Ekin Yayını, Bursa.
Ertürk, H. (2012). Kentsel Risklerin Azaltılması Açısından Kent Ekolojisinin Önemi, Uludağ Üniversitesi, 5 Mayıs 2012 Powerpoint Sunu
Geray, C. (1998). “Kentsel Yaşam Kalitesi ve Belediyeler”, Türk İdare Dergisi, (421), s.335-336.
Görmez, K. (2003). Çevre Sorunları ve Türkiye, Gazi Kitabevi, Ankara.
Güllüpınar, F. (2012), “Kent Sosyolojisi Kuramları Üzerine Bir Literatür Değerlendirmesi”, Çağdaş Yerel Yönetimler, 21 (3), s. 1-29.
Güvenç, B. (2013). Kültürün ABC’si, 6. Baskı, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
Harvey, D. (2003). Sosyal Adalet ve Şehir, (Çev. Mehmet Morali), Metis Yayınları. İstanbul.
İşçi, M. (1999). Davranış Bilimleri, Der Yayınları, İstanbul.
Karadağ, A. (2009). “Kentsel Ekoloji: Kentsel Çevre Analizlerinde Coğrafi Yaklaşım”, Ege Coğrafya Dergisi, 18 (1-2), s. 31-47.
Karadağ A. ve Koçman, A. (2007). “Coğrafi Çevre Bileşenlerinin Kentsel Gelişim Süreci Üzerine Etkileri: Ödemiş (İzmir) örneği”, Ege Coğrafya Dergisi, 16 (1-2), s. 3-16.
Kaypak, Ş. (2015), Kentleşme ve Çevre Sorunları, Basılı Ders Notu, Mustafa Kemal Üniversitesi, Antakya/Hatay.
Kaypak, Ş. (2014). İletişim Bilimi, Basılı Ders Notu, Mustafa Kemal Üniversitesi, Antakya/Hatay.
Keleş, R. (1998). Kentbilim Terimleri Sözlüğü. İmge Kitabevi, Ankara.
Keleş, R.; Hamamcı, C. ve Çoban, A. (2009). Çevre Politikası, 6. Baskı, İmge Kitabevi, Ankara.
Kışlalıoğlu, M. ve Berkes, F. (1997). Çevre ve Ekoloji, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Koç, H. (1994), “Ekolojik Yaklaşımlar Çerçevesinde Kentsel Konut Alanları”, Mehmet Çubuk (Ed.), Ekolojik Yaklaşım (17. Dünya Şehircilik Günü Kolokyumu: Kent ve Çevre: Planlamaya Ekolojik Yaklaşım, 4-5-6 Kasım 1993), İstanbul, s. 144-154.
Koçman, A. (1991). “İzmir’in Kentsel Gelişimini Etkileyen Doğal Çevre Faktörleri ve Bunlara İlişkin Sorunlar”, Coğrafya Araştırmaları Dergisi, (3), s. 101-122.
Kozan, A. (2015). Kentsel Ekoloji, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Projesi, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Ankara.
Leıtmann, J. (1999). Sustaining Cities: Environmental Plannning and Management in Urban Desingn, McGraw-Hill Press.
Javstudies.com Javstudies@gmail.com International Journal of Academic Value Studies
International Journal of Academic Value Studies ISSN:2149-8598 Vol: 3, Issue: 14 Pp60-71
71
Mcıntyre, N.E, Knowles-Yanez, K. & Hope, D. (2000), “Urban Ecology as an Interdisciplinary field: Differences in the Use of -Urban- Between the Social and Natural Sciences”, Urban Ecosystems, (4), 5-24.
Özdemir, Ş. (1997). Temel Ekoloji Bilgisi ve Çevre Sorunları, Hatipoğlu Yayınları, Ankara.
Özcan, A. (2007). “Ekolojik Temele Dayalı Sürdürülebilir Kentsel Gelişme: Malatya Kent Örneği Üzerinden Bir Değerlendirme”, 38. ICANAS (Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi, 10-15 Eylül 2007) Bildiriler, Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, s.689-710.
Özbek, M. (2000). Dünden Bugüne İnsan, İmge Kitabevi, Ankara.
Saussure, de Ferdinand (1998). Genel Dilbilim Dersleri. (Çev. Berke Vardar), Multilingual Yayınları, İstanbul.
TDK, http:// www.tdk. gov.tr, (12.10.2016).
Toprak, Z. (2001). Kent Yönetimi ve Politikası, Anadolu Yayıncılık, İzmir.
Torunoğlu, E. (2013). “Çevre, Ekosistem ve Temel Kavramlar”, Çevre Sorunları ve Politikaları, (Ed. Ülker Bakır Öğütveren), Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir, s.2-23.
Tunçdilek, N. (1986). Türkiye’de Yerleşmenin Evrimi, İstanbul Üniversitesi Yayını, İstanbul.
Yıldız, Meydan S. Gül (2016). Çevre Bilinci ve Eko-Kent Planlaması: Gölbaşı Özel Çevre Koruma Bölgesi Örneği, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Çevre Bilimleri Anabilim Dalı Doktora Tezi, Ankara.
Zillioğlu, M. (1986). İletişim Nedir? İkinci Basım, Cem Yayınevi, İstanbul.
Zillioğlu, M. (1999). “İletişim Kavramı ve Tanımı”, İletişim Bilgisi, Dördüncü Baskı, (Ed. Aysun Yüksel), Anadolu Üniversitesi Yayını, Eskişehir.
http://www.tumbelsen.org/kentli_haklar.html (17.07.2008).

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com