You are here

ERGENLERİN KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ VE ÇEVRESEL TUTUMLARI ARASINDAKİ İLİŞKİLER

INVESTIGATION ADOLESCENT’S PERSONALITY TRAITS AND RELATIONSHIP BETWEEN ENVIRONMENTAL ATTITUDE

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Although rapidly developing technology offers lots of opportunities, it also holds the elements that threaten the environment, community and individual. There is a need for researching individuals' attitudes in order to arouse awareness. The individuals taking part in education and training process in the secondary education institutions are the members of community of next decades at the macro level. Identifying individuals' attitudes towards the environment can offer opportunities of making developer interventions in both education and training processes. Developing environmental consciousness, sensitivity and awareness in adolescents and identifying emotional, ideational and behavioral elements of their attitudes on account of environment can offer instructive opportunities for structuring the future. In structuring this process, effective steps can be taken in transforming the knowledge into skill and the feeling and thought into behavior. In the research, the Form, in which Environmental Attitudes Scale developed by Uzun and Saglam (2006), adaptation from Atak (2013) ten item inventory, and individualistic determiners relating to the environment took place, was used. SPSS statistic program was utilized in data analysis by using descriptive statistic techniques. In the research, the result has been reached womens are generally inclined more than mens about environmental sensitivity and joining a project about environment and about this subjects womens are more sensitive and more willing than mens. Who is qualified itself high consciousness and extrovert, on this persons the result has been reached environmental sensitivity is higher than other persons.
Abstract (Original Language): 
Sosyal Hızla gelişen teknoloji, yaşamı kolaylaştıran pek çok fırsatlar sunmasına rağmen çevreyi, toplumu ve bireyi tehdit eden öğeleri de barındırmaktadır. Çevreye duyarlılık geliştirmek çevre sorunlarına ilişkin farkındalıkla yakından ilişkilidir. Farkındalığın geliştirilebilmesi için bireylerin tutumlarının irdelenmesine gereksinim vardır. Orta öğretim kurumlarında eğitim öğretim sürecinde bulunan bireyler makro düzeyde önümüzdeki on yılların toplumunun üyeleridir. Bireylerin çevreye yönelik tutumlarının belirlenmesi hem eğitim hem de öğretim sürecinde geliştirici müdahaleler yapma fırsatlarını sunabilir. Ergenlerin çevreye ilişkin bilinçlilik, duyarlılık ve farkındalıklarının geliştirebilmesi çevre konusunda tutumlarının duygu, düşünce ve davranışsal öğelerinin belirlenmesi geleceğin yapılandırılması için yol gösterici fırsatları sunabilir. Bu sürecin yapılandırılmasında bilgilerin beceriye; duygu ve düşüncelerin davranışa dönüştürülmesinde etkili adımlar atılabilir. Araştırmada, ergenlerin çevreye yönelik tutumları ve tutumlarını belirleyen faktörleri belirlemek için Uzun ve Sağlam (2006) tarafından geliştirilen Çevresel Tutum Ölçeği, uyarlanması Atak (2013) tarafından yapılan On- Maddeli Kişilik Ölçeği ve çevreye ilişkin bireysel belirleyicilerin yer aldığı Form kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistik teknikleri kullanılarak SPSS istatistik programından yararlanılmıştır. Araştırmada; çevresel duyarlılık, çevreyle ilişkili bir projede görev alma ve ilgili kurum / kuruluşlarla işbirliği yapma konusunda genel anlamda kadınların erkeklere göre daha duyarlı ve istekli oldukları, kendini sorumluluk bilinci yüksek ve dışadönük olarak algılayan bireylerin çevresel duyarlılıklarının daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
185
194

REFERENCES

References: 

Armağan, F. Ö. (2006). İlköğretim 7–8. sınıf öğrencilerinin çevre eğitimi ile ilgili bilgi
düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ayhan, F.N. (1999). İlköğretim ilk üç sınıfındaki öğrencilerin yakın çevre bilincini etkileyen
etmenler. Yüksek Lisans Tezi Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Baymur, F. (1994). Genel Psikoloji . İstanbul: İnkılâp Anka Basım.
Berat, A. H. İ., & Özsoy, S. (2015). İlkokullarda görev yapan öğretmenlerin çevreye yönelik
tutumları: Cinsiyet ve mesleki kıdem faktörü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(1), 31-56.
Boeve-de Pauw, J., & Van Petegem, P. (2010). A cross-national perspective on youth
environmental attitudes. The Environmentalist, 30(2), 133-144.
Burger, J. M. (2006). Kişilik. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel
araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni,
SPSS uygulamaları ve yorum (9. baskı). Ankara: Pegem Yayınları.
Caro, T. M., Pelkey, N. & Grigione, M. (1994). Effects of conservation biology education on
attitudes toward nature. Conservation Biology, 8, 846-852.
Court. D. (2004). Education in a troubled, democraey. voices from Israel. Curriculum lnquiry. 34
(1), 47 – 68
Çabuk, B., & Karacaoğlu, Ö.C. (2003). Üniversite öğrencilerinin çevre duyarlılıklarının
incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36(1-2), 189-198.Deniş, H., & Genç, H. (2007). Çevre bilimi dersi alan ve almayan sınıf öğretmenliği
öğrencilerinin çevreye ilişkin tutumları ve çevre bilimi dersindeki başarılarının
karşılaştırılması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 20-26.
Durmuş, N. (2009). Görsel sanatlar eğitiminin ilköğretim ı. kademedeki öğrencilerde çevre
bilinci düzeylerinin gelişimine katkısı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi
Üniversitesi, Ankara.
Erten, S. (2004). Çevre eğitimi ve çevre bilinci nedir, çevre eğitimi nasıl olmalıdır? Çevre ve
İnsan Dergisi, 65/66.
Eser, A. (2012). İlköğretim öğrencilerinin insani değer düzeyleri ile çevresel tutumları
arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi,
İstanbul.
Gagne, R. (1985). The conditions of learning and theory of ınstruction robert gagné. New York,
NY: Holt, Rinehart and Winston.
Gökçe, N., Kaya, E., Aktay, S. & Özden, M. (2007). İlköğretim öğrencilerinin çevreye yönelik
tutumları. İlköğretim Online 6(3), 452-468.
Hamamcı C. & Keleşci, R. (1998), Çevrebilim. Ankara, İmge Kitabevi Yayınları
Harbel, C. (2002). Education, democracy and poverty reductionin Afrika. Comparative
Education, 38 (3),267 - 276.
Hasan, A. (2013). On-Maddeli Kişilik Ölçeği’nin Türk Kültürü’ne Uyarlanması. Nöro Psikiyatri
Arşivi, 50, 312-319
İnceoğlu, M. (2011). Tutum-algı iletişim. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Kaya, E., Akıllı, M., & Sezek, F. (2010). Lise öğrencilerinin çevreye karşı tutumlarının cinsiyet
açısından incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (18), 43-
54.
Kuhlemeıer, H., Huub Van D. & Nijs L. (1999).Environmental Knowledge, Attitzıdes And
Behavior İn Dutch Secondary Education. The Journal Of Environmental Education, 30 (2),
4—14. .
Landers, R.N. ve Lounsbury, J.W. (2006). An investigation of Big Five and narrow personality
traits in relation to Internet usage.Computers in Human Behavior. 22, 283–293.
McCrae, R.R. and Costa, P.T. (2003). Personality in Adulthood. New York: Guildford Press.
McCrae, Robert R., Oliver P. John (1992). An Introduction to the Five-Factor Model and Its
Applications. Journal of Personality, (2), 175–215.
Mert, M. (2006). Lise öğrencilerinin çevre eğitimi ve katı atıklar konusundaki bilinç düzeylerinin
saptanması. Yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi Ankara.
Nazlıoğlu, M. D. (1993). Çevre Eğitiminin Önemi. (Cihan DURA (Editör). Çevre Ekonomisi 50–
56). Kayseri.
Ökesli, T. F. (2008). Relationship Between Primary School Students’ Environmental Literacy
And Selected Variables In Bodrum. Unpublished Master Thesis, Middle East Technical
University, Ankara.
Özsoy, S. (2012). A survey of Turkish pre-service science teachers’ attitudes toward the
environment. Eurasian Journal of Educational Research, 46, 121-140.
Özsoy, S., Özsoy, G. & Kuruyer, G. (2011). Turkish pre-service primary school teachers’
environmental attitudes: Effects of gender and grade level. Asia-Pacific Forum on Science
Learning and Teaching, 12(2).
Ryff, C.D. & Singer, B. (2008). Know thyself and become what you are: A eudaimonic approach
to psychological well-being. Journal of Happiness Studies, 9, 13-39.
Sardoğan, E. M., Özkamalı, E., & Dicle, N. A. (2006). Öğretmen adaylarında demokratik tutum,
nevrotik eğilimler ve kendini gerçekleştirme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
30(30).
Saricam, H., & Sahin, S. H. (2015a). The relationship between the environmental awareness,
environmental attitude, curiosity and exploration in highly gifted students: Structural
equation modelling. educational process: International Journal, 4(1), 1.Sarıçam, H., & Şahin, S. H. (2015b). Doğayla ilişkili olma ölçeğinin ilk psikometrik bulguları ve
öz-aşkınlıkla ilişkisi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (24).
Selvi, M. (2007). Biyoloji öğretmeni adaylarının çevre kavramları ile ilgili algılamalarının
değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Somer, O., Korkmaz, M., & Tatar, A. (2002). Beş faktör kişilik envanteri’nin geliştirilmesi:
Ölçek ve alt ölçeklerin oluşturulması. Türk Psikoloji Dergisi,17(49), 21-33.
Şama, E. (2003), Öğretmen Adaylarının Çevre Sorunlarına Yönelik Tutumları. Gazi Üniversitesi
Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 99-110.
Şenel, H. G., Demir, İ., Sertelin, Ç., Kılıçaslan, A., & Koksal, A. (2004). Öğretmenlik mesleğine
yönelik tutum ve kişilik özellikleri arasındaki ilişki. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 15, 99-
109.
Tuncer, G., Ertepınar, H., Tekkaya, C. & Sungur, S. (2005). Environmental attitudes of young
people in Turkey: Effects of school type and gender. Environmental Education Research,
11(2), 215-223.
Türküm, A.S, (1998). Çağdaş toplumda çevre sorunları ve çevre bilinci. (Editör. G. Can) Çağdaş
Yaşam Çağdaş İnsan. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi İlköğretim
Öğretmenliği Lisans Tamamlama Programı, 165-181.
Uzun, N., & Sağlam, N. (2006). Orta öğretim öğrencileri için çevresel tutum ölçeği geliştirme ve
geçerliliği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,30(30).
Yazgan-İnanç, B. ve Yerlikaya, E. (2010). Kişilik kuramları. Ankara: Pegem Akademi
Yılmaz, D. (2006). İlköğretimde çevre eğitimi için yöntem geliştirme. Yüksek Lisans Tezi
Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com