You are here

Home » Content

Farklı Spor Branşlarıyla Uğraşan Bedensel Engelli Bireylerın Atılganlık Durumlarının Karşılaştırılması

The Comparison of Assertiveness Level of Physically Disabled Athletes Who Played in Different Sport Branches

Journal Name:

  • International Journal of Sport, Exercise and Training Sciences

Publication Year:

  • 2017
DOI: 
10.15390/EB.2015.XXXX

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Aim: The aim of this study was the comparison of assertiveness level of physically disabled athletes who played in different sport branches. Material and Methods: Totally 60 disabled athletes (35 athletes and 25 swimmers) joined in to the study voluntarily. The means of ages, sports year and sport statues were found 19.73±5.08, 2.48±1.75 years, day number in per week: 3.63±1.52, hour numbering per day: 2.91±1.53 respectively. Rathus Assertiveness Schedule was used for evaluating assertiveness and questionnaire of athletes' demographic features was performed by researcher. For statistical analyses, the SPSS 11.5 computer packet program (frequency, mean, standard deviation and independent t test) was performed. Results: We say that no association was detected between branches(p>0.05). The means of assertiveness of swimmers and athletes were found 14.67±6.62, 12.70±4.67 respectively. Both swimming (19 person, %76) and athletics (25 person, %71.4) were seen shyness more than assertiveness. Conclusions: We think that branches of different sports may be alike effect on the assertiveness characteristics of the physically disabled individuals.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Amaç: Bu çalışma, farklı spor branşlarındaki bedensel engelli bireylerin atılganlık durumlarının karşılaştırılması amacıyla yapılmıştır. Materyal ve Yöntem: Çalışmaya, Bedensel Engelli Spor Kulüpleri’nde spor yapmakta olan toplam 60 kişi (35 atlet ve 25 yüzücü) gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcıların, yaş ortalamaları 19,73±5,08yıl, spor yılı ortalamaları 2,48±1,75yıl, spor yapma durumları (haftalık gün ortalaması 3,63±1,52, günde saat ortalamaları 2,91±1,53) olarak tespit edilmiştir. Çalışmada, sporcuların atılganlık düzeyleri; Rathus Atılganlık Envanteri kullanılarak ölçülmüştür. Ayrıca, sporcuların demografik özelliklerini belirlemek amacıyla araştırmacı tarafından bir anket yapılmıştır. İstatistiksel analizler, SPSS 11.5 paket programında (frekans, ortalama, standart sapma ve gruplar arası bağımsız t-testi) yapılmıştır. Bulgular: Branşların, atılganlık düzeyleri karşılaştırıldığında; anlamlı bir farklılık görülmemiştir (p>0,05). Yüzücülerin atılganlık ortalama puanları 14,67±6,62 iken, atletizm ile uğraşan sporcuların 12,70±4,67 olduğu tespit edilmiştir. Hem yüzme branşında (19 kişi, %76) hem de atletizm branşında (25 kişi, %71,4) çekingenliğin daha fazla olduğu görülmüştür. Sonuçlar: Farklı spor dallarının, fiziksel engelli bireylerin atılganlık özelliklerine benzer bir etkisi olabileceğini düşünüyoruz.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-farkli-spor-branslariyla-ugrasan-bedensel-engelli-bireylerin-atilganlik-durumlarinin-karsilastirilmasi.pdf
  • 1
1
7
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Bayraktar G. & Yılmaz E. (2010). Güreşçilerin Bireysel Başarıları ile Atılganlık Düzeylerinin İlişkisi,
Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 12 (1), pp:6–11.
Behar A R, Manzo G R, Casanova Z D. (2006). Lack of assertiveness in patients with eating disorders,
Rev Med Chil. 134(3), pp:312-9.
Brecklin LR. & Ullman SE. (2005). Self-defence or assertiveness training and women's responses to
sexual attacks. J Interpers Violence. Jun;20(6), pp:738-62.
Cornut M. P. Szymanski J. Vidal P.M, Giusti V. (2014). Identification of Psychological Dysfunctions
and Eating Disorders in Obese Women Seeking Weight Loss: Cross-Sectional Study, Hindawi
Publishing Corporation International Journal of Endocrinology, Vol 2, pp:1-9.
Costa P.T. Terracciano A. McCrae R.R. (2001). Gender differences in personality traits across
cultures: robust and surprising findings, Journal of Personality and Social Psychology, 81,
pp:322–331.
Coşkuner Z. Çoban B. Savucu Y. Gacar A. Genç E. (2012). A Study on Assertiveness Level of
College Students who are doing Orienteering Sports, in the 18th International Business Research
Conference, LasVegas, USA.
Uls Spor Egz & Ant Bil Derg, 2017, Cilt 1, Sayı 2, 1–7 G. İnce
6
Elfhag K. (2005). Personality correlates of obese eating behaviour: Swedish universities scales of
personality and the three-factor eating questionnaire, Eating and Weight Disorders, 10(4),
pp:210–215.
Eraslan M., Özmaden M., Bayansalduz M., Göktepe M., Koç İ. İ. (2015). İşitme Engelli Sporcularda
Atılganlık Düzeyinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi, Uluslararası Multidisipliner
Akademik Araştırmalar Dergisi, 2(2), ss:50-57.
Erbay E. & Akçay S. (2013). Assertiveness Skill of Social Work Students: A Case of Turkey,
Academic Research International, 4(2), ss:316-323.
Eskin M. (2003). Self-Reported Assertiveness in Swedish And Turkish Adolescents: A Cross-Cultural
Comparison, Scandinavian Journal of Psychology, 44, pp:7–12.
Glueckauf R. L. & Quittner A. L. (1992). Assertiveness training for disabled adults in wheelchairs:
Self-report, role-play, and activity pattern outcomes, Journal of Consulting and Clinical
Psychology, 60(3), pp:419-425.
Güneş F., Arslan C., Eliüşük A. (2014). Atılganlık Eğitiminin Üniversite Öğrencilerinin Kişiler Arası
Problem Çözme, Algılanan Sosyal Destek ve Atılganlık Düzeyleri Üzerine Etkisi, Bartın
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), s. 456 – 474.
Hollandsworth J.G. & Wall K.E. (1977). Sex differences in assertive behavior: an empirical
investigation, Journal of Counseling Psychology, 24, pp:217–222.
İşmen A. E., Yıldız S. A. (2005). Öğretmenliğe İlişkin Tutumların Özgecilik Ve Atılganlık Düzeyleri
Açısından İncelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 42, s:151-166.
Korem A. Horenczyk G. Tatar M. (2012) Inter-group and intra-group assertiveness:
Adolescents’social skill following cultural transition, Journal of Adolescence, 35, pp:855-862.
Küçükkaragöz H. Canbulat T. Akay Y. (2013). Öğretmen Adaylarında Atılganlık Düzeyi ve İletişim
Becerileri, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Mustafa Kemal
University Journal of Social Sciences Institute, 10(22), pp:123-133.
Lin, Y. R. Shiah, I. S. Chang, Y. C. Lai, T. J., Wang, K. Y., Chou, K. R. (2004). Evaluation of an
Assertiveness Training Program on Nursing and Medical Students’ assertiveness, Self-Esteem,
and Interpersonal Communication Satisfaction. Nurse Education Today, 24, pp:656–665.
Liu F, Williams RM, Liu HE, Chien NH. (2010). The lived experience of persons with lower
extremity amputation. J Clin Nurs;19, pp:2152-61.
Morgan B. & Leung P. (1980). Effects of assertion training on acceptance of disability by physically
disabled university students. Journal of Counseling Psychology, 27(2), pp:209-212.
Öztürk A.S. (2007). Ortopedik Engellilerin Sosyalleşmesine Sporun Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi
Üniversitesi, Ankara.
Öztürk F. Koparan Ş. Efe M. (2008). Boks Antrenör Adaylarının Problem Çözme Becerisi ve
Atılganlık Düzeylerinin Tespiti, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi XXI (2), ss:447-
459.
Pourjalia F. & Zarnaghashb M. (2010). Relationships between assertiveness and the power of saying
no with mental health among undergraduate student. Procedia Social and Behavioral Sciences, 9,
pp:137–141.
Salar B. Hekim M. Tokgöz M. (2012). 15-18 Yaş Grubu Takım ve Ferdi Spor Yapan Bireylerin
Duygusal Durumlarının Karşılaştırılması, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi, 6, ss:123-135.
Starke M. C. (1987). Enhancing Social Skills and Self-Perceptions of Physically Disabled Young
Adults: Assertiveness Training Versus Discussion Groups, Behav Modif, 11, pp:3-16.
Teegen, F. (1995). “Training in assertiveness and social competence.” İstanbul University Medical
Faculty Conference Paper, pp:1-5.
Toros T. (2011). Relationship Between the Level of Assertiveness and Self-Esteem in University
Sport Spectators, World Applied Sciences Journal, 12(5), ss:726-731.
Uzuntarla Y., Cihangiroğlu N., Ceyhan S., Uğrak U. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Atılganlık
Düzeylerinin Analizi, TAF Prev Med Bull., 15(2), 98-104.
Uls Spor Egz & Ant Bil Derg, 2017, Cilt 1, Sayı 2, 1–7 G. İnce
7
Valizadeh S, Dadkhah B, Mohammadi E, Hassankhani H. (2014). The perception of trauma patients
from social support in adjustment to lower-limb amputation: a qualitative study. Indian J Palliat
Care. Sep;20(3) pp:229-38.
Voltan N. (1980). Rathus Atılganlık Envanteri Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Psikoloji Dergisi,
10, ss:23-25.
Warland J. McKellar L. Diaz M. (2014). Assertiveness training for undergraduate midwifery students.
Nurse Educ Pract. 2, pp:1-5.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com