You are here

Home » Content

REKABET ÜSTÜNLÜĞÜ SAĞLAMADA İNSAN KAYNAKLARI VE REKABET STRATEJİLERİ UYUMUNUN ÖNEMİ

THE IMPORTANCE OF ALIGNMENT BETWEEN HUMAN RESOURCES AND COMPETITIVE STRATEGIES FOR GAINING COMPETITIVE ADVANTAGE

Journal Name:

  • İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In today’s challenging competitive atmosphere; survival and competitive advantage gains of firms depend not only on qualified human resources and how to retainthem, but also development of HR strategies and their applications which would fit the competitive strategies of firms. The studies in this area indicate that combination of business strategies and human resources practices play a crucial role as a boost for firms to reach and sustain their competitive advantages. In this study, the relationship between the competition strategies developed by Miles & Snow (1978), and Porter (1980), and human resources strategies/applications are discussed within “alignment” and “integration” context. In addition to this, the contribution of a harmonious relationship HRM and competitive strategies for the firms in gaining and sustaining competitive advantage in the market is evaluated.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Günümüz rekabet ortamında işletmelerin hayatta kalabilmeleri ve rekabetçi avantaj kazanabilmeleri, bir taraftan sahip olduklarınitelikli insan kaynaklarına ve bu kaynaklarıellerinde tutabilme düzeylerine, diğer taraftan rekabet stratejileri ile uyumlu İK stratejileri geliştirebilmeleri ve uygulayabilmelerine bağlı dır. Bu bağlamda yapılan araştırmalar, işletmenin rekabet stratejileri ile insan kaynaklarıstratejisi arasındaki uyumun, işletmeler açısından rekabet avantajıelde etme ve bu avantajın sürdürülebilirliğinde etkin bir rol üstlendiğini ortaya koymaktadır. Bu çalışmada, Miles & Snow (1978) ve Porter (1980) tarafından literatüre kazandırılan rekabet stratejileri ile insan kaynaklarıstrateji/uygulamalarıarasındaki ilişkiler, “uyum” ve “bütünleştirme” bağlamında incelenerek; bu ilişkilerdeki uyum ve bütünleşmenin işletmelerin rekabet üstünlüğü elde etme ve sürdürebilme süreçlerindeki önemi vurgulanmaya çalışılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_1402_9_pp_27-49.pdf
  • 17
27-49
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. Akdemir, B.(2005), “Küresel Rekabet Ortamında İnsan KaynaklarıYönetiminin
Değişen Rolü: Stratejik İnsan KaynaklarıYönetimi”, Sosyal Siyaset
KonferanslarıDergisi (Prof. Dr. Turan Yazgan’a Armağan Özel Sayısı), S. 49,
İstanbul, İ. Ü. İktisat Fakültesi Yayınları, s. 427–455.
2. Akıncı, B. (1997), “İnsan KaynaklarıYönetiminin Yeniden İncelenmesi”,
Human Resources, İnsan Kaynaklarıve Yönetimi Dergisi, Ekim, s. 22-26.
3. Altuntuğ, N. (2009), Rekabet Üstünlüğünün Sürdürülmesinde Yeteneklerin
Rolü”, Süleyman Demirel Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, Cilt 14, S. 3, s. 445-460.
4. Anthony, W.P., Perrewe, P., Kacmar, L., Michele, K. (1996), Strategic
Human Resource Management, Second Edition, The Dryden Press, Orlondo,
Florida.
5. Armstrong, M., (1992), Human Resource Management: Strategy&Action,
Kogan Page Ltd., London.
6. Aydın, A. (2000), “İnsan KaynaklarıYönetiminin Değişen Yüzü: Stratejik
İnsan KaynaklarıYönetimi Modu”, M. Ü. İşletme Fakültesi, Öneri Dergisi,
Cilt: 3, S. 13, Ocak, s. 77-84.
7. Aykaç, B., (1999), İnsan KaynaklarıYönetimi ve İnsan Kaynaklarının
Stratejik Planlaması, Nobel Yayın Dağıtım Ltd. Şti., Ankara.
8. Barutcugil, İ., (2004), Stratejik İnsan KaynaklarıYönetimi,Kariyer
Yayıncılık, İstanbul.
9. Bartol, K. M, Martin, D. C., (1991), Management,McGraw-Hill Inc,
International Edition, London.
10. Baudreau, J. W.; Ramstad, P. M. (2005), “Where’s Your Pivotal Talent?”,
Harvard Business Review, Nisan, s. 23-24.
11. Becton , J. Bret; Mike, Schraeder (2009), “Strategic Human Resources: Are We
There Yet”, The Journal for Quality and Participation, Ocak, Vol. 31, No. 4, s.
11-18.
12. Bratton, J., Jeffer, G. (1999), Human Resources Management,Second
Edition, MacMillan Business, London.
13. Byars, L.L.; Leslie, W. R. (1997), Human Resources Management, 5. Ed.,
Irwin Ic. Co.
14. Chandler, G. N.; McEvoy, G. M. (2000), “Human Resource Management,
TQM, and Firm Performance in Small and Medium-Size Enterprises”,
Entrepreneurship Theory and Practice, s. 43-57.
15. Cianni M, Bussard D. (1994), “CEO Beliefs,” Management Development, and
Corporate Strategy, Group&Organization Management, Vol 19, s. 1, s. 51-67.
16. Dinçer, Ömer (1998), Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası,Beta Basım
Yayım Dağıtım A.Ş., 5. Baskı, İstanbul.
47
Nihat Alayoğlu
17. Düren, Z., (2000), 2000’li Yıllarda Yönetim,1. Baskı, Alfa Yayınları, İstanbul.
18. Eren , E., (1990), İşletmelerde Stratejik Planlama ve Yönetim, İ. Ü. İşletme
Fakültesi, Yayın No: 234, 1. Cilt, 3. Baskı, İstanbul.
19. Erkut, H., (2009), Yönetimin Kanatları: Stratejik Yönetimin Temelleri,
Yalın Yayıncılık, İstanbul.
20. Ferris, G. R.; Russ, G. S.; Albanese, R., Martocchio, J. J. (1990),
“Personnel/Human Resources Management, Unionization, and Strategy
Determinants of Organizational Performance”, Human Resource Planning, Vol.
13, No: 3, s. 215-227.
21. Glueck, W., (1980), Business Policy and Strategic Management,McGraw
Hill Int. Book Company, Tokyo.
22. Glueck R.; Yauch, L., William, S., (1988), Business Policy and Strategy,5th
Mc. Graw. Hill Co.
23. Gomez-Mejia, L. R., Balkin, D.B., Cardy, R. L., (2001), Managing Human
Resources; 3
rd
Edition; Prentice-Hall, Inc., New Jersey.
24. Greenley, G. E. (1989), Strategic Management, Englewood Cliffs, NJ:
Prentice Hall.
25. Gunnigle, P., Moore, S. (1994), “Linking Business Strategy and Human
Resouce Management: Issues and Implications”, Personnel Review,Vol. 23,
No: 1, s. 63-84.
26. Huselid, M. A. (1995), “The Impact of Human Resource Management Practices
on Turnover, Productivity and Corporate Financial Performance”, Academy of
Management Journal, 38: 635-672.
27. Huselid, Mark A., S. E. Jackson and R. S. Schuler (1997), “Technical and
Strategic Human Resource Management Effectiveness as Determinants of Firm
Performance”, The Academy of Management Journal, Vol. 40, No: 1, s. 171-188.
28. Johnson, Gerry; Kevan Scholes (1989), Exploring Corporate Strategy: Text
and Cases,Prentice Hall International Ltd., London.
29. Karlöf, B., (1993), ÇağdaşYönetim Kavramlarıve Kalkınma Modelleri,
İnkılâp Kitabevi, İstanbul.
30. Little, G.; Nel, P.S. (2008), “21st Century HR: An Integrated Model to Achieve
Organisation Objectives”, 22
nd
Annual ANZAM Conference, Held at Auckland
New Zealand, 2-5 December, s. 1-11, Çevrimiçi: www.opdcoach.com/
article1.pdf.
31. Martocchio, J.J., (2001), Strategic Compensation: A Human Resource
Management Approach, Prentice-Hall Inc., 2
nd
ed., New Jersey.
32. Miles, R. E., Snow, C. C., (1978), Organizational Strategy, Structure and
Process,New York: McGraw-Hill Book Co.
33. Miles, R. E., Snow C. C. (1984), “Designing Strategic Human Resource
Systems”, Organizational Dynamics, 13 (1):36-52.
34. Mintzberg, Henry (1991), Crafting Strategy,Edited by Cynthia A.
Montgomery and Michael E. Porter, Strategy: Seeking and Securing
Competitive Advantage,Harvard Business School Publishing, ABD.
35. Özgeldi, M. (2002), “İnsan KaynaklarıAnlayışıve Stratejik İnsan Kaynakları
Yönetimi”, Maltepe Üniversitesi İİBF Dergisi, S. 2., s. 17-32.
48
Istanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Yıl:9 Sayı:17 Bahar 2010 s.27-49
49
36. Porter, M. E., (1980), Competitive Strategy,New York: The Free Press.
37. Porter, M. E., (1985), Competitive Advantage,New York. The Free Press.
38. Porter, M. E., (2003), Rekabet Stratejisi,Çev. G. Ulubilgen, Sistem
Yayıncılık, İstanbul.
39. Reed, R.; De Filippe R. J. (1990), “Causel Ambiquity, Barriers to Imitation, and
Sustainable Competitive Advantage”, Academy of Management Review, Vol.
15, No: 1, s. 88-102.
40. Schuler, Randall S. (1992), “Strategic Human Resource Management: Linking
The People With The Strategic Need of The Business”, Organisational
Dynamics, Vol. 21, s. 18-32.
41. Schuler, R. S., Jackson S. E. (1987), “Linking Competitive Strategies with
Human Resource Management Practices”, The Academy of Management
Executive, 1(3):207-219.
42. Smilansky, J., (2002), Yeni İnsan Kaynakları, Çev. Derya Atakan, Epsilon
Yayıncılık, İstanbul.
43. Tanova, C., Karadal, H. (2004), “Kurumsal Strateji ile İnsan Kaynakları
PolitikalarıArasındaki İlişkinin Analizi “, DEÜ İ.İ.B.F. Dergisi, Cilt 19, S. 2,
s.123-136.
44. Tyson, S., (1995), Strategic Prospects For HRM,Institute of Personnel and
Development, London.
45. Ulrich, Dave (1992), “Strategic and Human Resource Planning: Linking
Customer and Employees”, Human Resource Planning, Vol. 15, No: 2, s. 47-62.
46. Uyargil, Cavide (1997), “Stratejik İnsan KaynaklarıYönetiminde Performans
Değerlendirme”, Human Resource – Yönetim ve İnsan KaynaklarıDergisi, Yıl:
1, S. 8, Haziran, s. 22-25.
47. Ülgen, H., Mirze, K.S., (2004), İşletmelerde Stratejik Yönetim,Literatür
Yayıncılık, İstanbul.
48. Walker, J., (1992), Human Resource Strategy,McGraw-Hill, International
Edition, Singapur.
49. Wang, D., Shyu, C. (2008), “Will the Strategic Fit Between Business and HRM
Strategy Influence HRM Effectiveness and Organizational Performance?”,
International Journal of Manpower,Vol. 29, No: 2, s. 92-110.
50. Yüksel, Öznur (1998), İnsan KaynaklarıYönetimi,Gazi Kitapevi, 2. baskı,
Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com