Journal Name:
- İstanbul Tıp Fakültesi Dergisi
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
SUMMARY
Magnetic resonance imaging (MRI) findings in patients with idiopatine growîh hormone deficieney.
This study was condueted to evaiuate the MRI findings in patients with idiopatine
grovvth hormone (GH)deficİency and evaiuate the correlations between abnormal findings on
MRI with clinical and hormonal parameters. AuxoIogical and clinical parameters at presentation
were recorded in 58 patients (33 M, 25F) wİth GH deficieney in whonı the diagnosis was
based on peak GH levels <10 ng/ml in at least two provocative tests. The patients were divided
into two groups based on the pituitary height measured on MRI: Group 1 with a pituitary
height below -2SD of the mean lor normal children and group 2 with a pituitary height in normal
ranges. The chronological ages of the two groups were comparable. Group 1 had a significantly
lower height SDS [-4.0(1.6) ] than group2 [-2.9(1.5) ] and a lower peak GH response
[3.1(2.0 ) and (4.9(1.9) ] (p<0.001). Other anterior pituitary hormones were deficient in 60 %
of group 1 compared to 28.6% of group 2 (p<0.001). There were no differences widı respect to
the mode of delivery between the twö groups.There was a positİve significant correlatioıı between
the pituitary height on MRI and peak GH levels on stimulatİon tests (r:0.85, p<0.001).
It was coneluded that MRI studies give a considerable information about the etİology and severity
of idiopatine GH deficieney. As the pituitary height decreases, GH defieney becomes
more severe and is more often accompanied by other pituitary hormone deficiencies. MRI findings
seem also to confirm the results obfaİned İn GH stimulation tests.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu çalışmanın amacı İdyopatik büyüme hormonu eksikliği (BHE) olan hastaların manyetik rezonans
görüntüleme (MRG) bulgularını değerlendirmek ve anormal MRG bulguları ile klinik
ve hormonal parametreler arasındaki korelasyonu karşılaştırmaktır. En az İki uyarı testine doruk
BH yanıtının 10 ng/mi'nin allında olması ile BHE tanısı konulan 58 hasta (33E, 25K) başlangıçtaki
klinik ve oksolojik parametreleri ile değerlendirildi. Hipofiz yüksekliği kronolojik
yaşa göre normalin -2SD'nın altında kalanlar (grupl) ve normal olanlar (grup2) olarak İki gruba
ayrıldı. İki grubun tanı yaşları arasında fark olmadığı görüldü. Grupl'in boy SDS değerleri
[-4.0(1.6) ] grup 2'ye [-2.9(1.5) ] göre anlamlı derecede düşük bulundu (p<0.001). BH doruk
değerlerine bakıldığında grupl'in doruk BH yanıtı [ 3.1 (2.0) ng/ml ] grup2'ye [4.9(1.9) ng/ml
] göre düşük bulundu (p<0,001). Hipofiz yüksekliği -2 SD'nin altında bulunan vakalarda çoğul
hormon eksikliği oranının yüksek olduğu görüldü (%66, %28.6) (p<0.001). Vakaların doğum
şekillerine bakıldığında İki grup arasında fark görülmedi. MRG'de hipofiz yüksekliği ortalamanın
-2'SD'nin altında kalan vakalarda (grupl) hipofiz yükseldiği ile BH doruk değeri arasında
pozitif korelasyon bulundu (n 0.85, p<0.001).
Sonuç olarak MRG incelemesinin BHE'de tanıya yardımcı bir unsur olduğu ve sığ hipofiz saptanan
vakaların boylarının daha kısa, BH düzeylerinin daha düşük ve sıklıkla çoğul hormon
eksildiğinin eşlik ettiği görüldü
FULL TEXT (PDF):
- 4
387-391