You are here

Home » Content

UÇ FARKLI RETROGRAD DOLGU MATERYALİNİN MİKROSIZ1N I I AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

THE EVALUATION OF THE MICROLEAKAGE OF 3 DIFFERENT RETROGRADE FILLING MATERIALS

Journal Name:

  • İstanbul Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 1998

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this in vitro study was to investigate the sealing ability of the high copper amalgam, EBA and IRM when used as retrograde filling material. Sixty single root teeth were prepared for root filling and obtured by single-cone gutta-percha technique and sealer (Sealapeks). Each root was then apically resected at transverse to the root surface, and standardized apical cavity preperati-ons which had l.Smm diameter and 2.5 mm dept were made. Sixty teeth were divided into three groups randomly, and each group was filled by one of the three materials. After all teeth were coated with nail polish, they were immersed in % 1 methylene blue dye solution for 72 hours. The teeth were then sectioned longitudinally and the dept of linear dye penetration was measured. Median dye penetration was 0.537±0.418 mm. in amalgam group, 0.734+0325 mm. in EBA group and 1.287±0.383 mm. in IRM group. Differences between the three groups was statistically significant (p<0.005). According to these results, we concluded that amalgam was one of the best materials when used as a retrograd filling, and two others must be improved as regards scalability and other physical properties.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu in vitro çalışmanın amacı, retrograd dolgu maddesi olarak yüksek bakirli amalgam, EBA ve IRM materyallerinin kapama yeteneklerini karşılaştırmaktı. Altmış adet tek köklü diş kök kanal dolgusu için hazırlandı ve kanal patı (Sealapex) ile beraber tek kon tekniği ile dolduruldu. Daha sonra her bir kok ucu, kök yüzeyine transvers bir şekilde kesildi. 1.5 mm. çaplı ve 2.5 mm. derinliğinde standart apikal kavite-ler hazırlandı. Altmış adet diş rastgele 3 gruba ayrıldı ve her bir grup kullanılacak 3 materyalden biri ile dolduruldu. Tüm dişler tırnak cilası ile kaplandıktan sonra 72 saat %1'lik metilen mavisi boya solüsyonu içinde bekletildi. Daha sonra dişler uzunlamasına kesildi ve lineer boya penetrasyonunun derinliği ölçüldü. Ortalama boya penetrasyonu derinliği amalgam grubunda 0.537±0.418 mm., EBA grubunda 0.734+0.325 mm. ve IRM grubunda ise 1.287±0.383 mm. idi. Uç grup arasındaki farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.005). Bu sonuçlara göre, amalgamın retrograd dolgu olarak kullanılan en iyi materyallerden biri olduğu ve diğer iki materyalin kapayabilirlik ve fiziksel özellikler açısından geliştirilmesi gereği sonucuna ulaşddı.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-uc-farkli-retrograd-dolgu-materyalinin-mikrosiz1n-i-i-acisindan-degerlendirilmesi.pdf
  • 3
141
146
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. Abdal AK, Retief DI-I: The apical seal via ıh e retro-surgical approach. I. A preliminary study. Oral Surg Oral Med Oral Pa Owl} 982: 53(6): 614-621.
2. Bondra DL, et al: Leakage in vitro with IRM, high copper amalgam, and EBA cement as retrofiüing materials. }o«raa/o/£nrfüdoJift'csl989: 15(4): 157-160,
düşünülmektedir. Ayrıca IRM ile ilgili yapılan mikrosızmü çalışmaları, materyalin maniple edilişine bağlı olarak değişik sonuçlar elde Üç farklı retrograd dolgu materyalinin mikrosızmü açısından değerlendirilmesi edildiğini göstermişlerdir. Bu materyalin toz/likit karıştırma oranlarının mikrosızmü üzerinde önemli bir etkiye sahip olduğa belirtilmiştir (4,6).
Bütün bu bilgilerin ışığı altında, apikal kapatma özelliklerini karşılaştırdığımız üç materyal arasında mikrosızmü açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar çıkmıştır. Araştırmamızda en iyi sonuç; kenar kırıklarına direnci, küçük bir kavitede minimum hacim değişiklikli-ği göstermesi ve kondansasyon kolaylığı gibi nedenlerle yüksek bakirli amalgamlar'dan alınırken, IRM başarısı en düşük materyal olmuştur. Bu sonuçlar, Tronstad ve arkadaşları (1993), Tuggle ve arkadaşları (1989) ile Torabinej ad ve arkadaşlarının (1994, 1995) bulgularıyla da uyum göstermektedir (16,17,19,20).
Bu çalışmada, EBA ve IRM ile doldurulan örneklerde amalgama oranla daha fazla mikrosızmü görülme nedeninin; uygulama güçlüğü ve materyallerin nem etkisinde çözünmesine bağlı olabileceği kanısına varılmıştır. Ayrıca, bu dolguların taşkın kısımlarının bir alet yardımıyla düzeltilmesi esnasında materyal kenarlarında kırık oluşturulması da sızıntı artışına neden olabilir.
IRM ve EBA gibi yüksek oranda umut vaa-deden bu materyallerin, geleneksel olarak kullanılan amalgam'a oranla daha fazla boya sızm-üsı göstermeleri beklenenden farklı bir sonuçtur. Bu nedenle daha iyi bir alternatifin yokluğunda, amalgamm en yaygın kullanılan retrograd dolgu materyali olmaya devam edeceği görüşündeyiz. Mikrosızmtının önlenebilmesi için değişik teknik ve materyallerin denenmesinin yanısıra daha çok in vivo araştırma yapılması ve kullanılacak materyallerin uzun süre takip edilmesi gerektiği kanısındayız.
3. Cathers SJ, Roahen JO: Evaluation of the apical seal of amalgam retrofıllings with ihe use of a root canal scaler interface. Oral Surg Oral Med Oral Pathol 1993: 76(3): 343-345.
4. Crooks WG, ct al:: 9: 211-215.
11. Pitt Ford TR, et al. Effect of IRM root end fillings on healing after replantation. Journal of Endodontics 1994: 20(8): 381~-

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com