You are here

Home » Content

Yaşlılar İçin Düşme Davranışları Ölçeği’nin Geçerlik ve Güvenirliği

Reliability and Validity of Fall Behavioral Scale for Older People

Journal Name:

  • İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author

AMS Codes:

Abstract (2. Language): 
Aim: The purpose of this methodological study was to adapt the Fall Behavioral Scale (FaB Scale) for older people to evaluate behavioral factors that could potentially protect against falling, to Turkish language and population and test its reliability and validity. Method: The sample of the research was became 60 year old and above 180 elderly people who lives in their houses in İstanbul and able to do daily life activities themselves and cognitively normal. This 4 point likert scale became 30-items and 10 subscales. This scale was developed in English language therefore we used translation and back translation then reviewed by an expert for examined content validity. FaB-T’psycohometric characters analyses examined via items total score correlation, Pearson correlation analyses, Cronbach Alpha value,, test-retest correlation and confi rmatory factor analyses methods. Results: Participants’descriptive characteristics was found like this; avarage of age 68.72±7.31, 51,6% female, 46,7 % primary school graduate, 92,8% have health insurance. Fall ratio was found 37,8% in the recent year. Content Validity Index=.94, Cronbach Alpha value α=.90, items total score correlation found between r=.23-.70 (p=.01). Two weeks test-retest correlation found r=.96. Confi rmatory factor analyses results found same as original. Conclusion: This study showed that Turkish Version of Fall Behavioral Scale (FAB) was reliable and valid tool to determined to identify the older person’s awareness of and practice of behaviours that could potentially protect againstfalling. We suggest to using of this tool on different elderly groups.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Amaç: Bu çalışma, yaşlı bireylerin olası düşmelerden kendilerini korumak için sergiledikleri davranışlarını tanılamak için geliştirilmiş olan Düşme Davranışları Ölçeği’nin Türkçe Formunun geçerlik ve güvenirliğini belirlemektedir. Yöntem: Metodolojik tipteki çalışmanın örneklemini İstanbul’da evinde yaşayan, günlük yaşam aktivitelerinde bağımsız, bilişsel yetersizliği olmayan, 60 yaş ve üstü 180 yaşlı oluşturmuştur. Yaşlılar İçin Düşme Davranışları Ölçeği, 4’lü Likert tipte, 30 maddeli ve 10 alt boyuttan oluşmaktadır. İngilizcede geliştirilen ölçeğin Türkçeye uyarlanması için çeviri ve geri-çeviri işlemi yapılmış ve sonra kapsam geçerliği için uzman görüşüne sunulmuştur. Türkçe formun psikometrik özelliklerinin incelenmesinde madde toplam puan korelâsyonu, Pearson korelâsyonu, Cronbach Alfa katsayısı, test-retest korelâsyonu ve Faktör analiz teknikleri kullanılmıştır. Bulgular: Yaş ortalaması 68,72±7,31 yıl olan yaşlı bireylerin %51,6’sı kadın, %46,7’si ilkokul mezunu, tamamına yakını (% 92,8) sağlık güvencelidir. Son bir yıl içinde düşenlerin oranı % 37,8’dir. Ölçeğin Kapsam geçerlik indeksi r=.94, Cronbach alfa katsayısı α=.90, madde toplam puan korelâsyonları r=.23 ile r=.70 (p=.01) arasında bulunmuştur. İki haftalık test-tekrar test korelâsyonu r=.96’dır. Doğrulayıcı faktör analizi orijinal öl- çek bulgularına benzer bulunmuştur. Sonuç: Yaşlılar için Düşme Davranışları Ölçeği yaşlıların potansiyel düşmelerden kendilerini korumak için sergiledikleri davranışlarını ve farkındalıklarını tanılamaya yönelik kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir araçtır. Aracın farklı özellik gösteren yaşlı gruplarında kullanılması önerilir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_167464_21_pp_22-32.pdf
  • 1
22-32
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akgül, A. (2005). Faktör Analizi, Tıbbi Araştırmalarda İstatistiksel
Analiz Teknikleri SPSS Uygulamaları. 3. Baskı, Ankara: Emek Ofset Ltd.Şti., 440-455.
Atay, S., Türgay, S. A., Aycan, Ö. (2009). Hendrich II Düşme Riski Modeli’nin geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Uluslararası Katılımlı 12. Ulusal Hemşirelik Kongresi Kongre Özet Kitabı, Alter
Yayıncılık, Sivas, 218.
Baker, D., Gottschalk, M., Bianco, L. M. (2007). Step by Step: Integrating evidence-based fall-risk management into senior centers.
The Gerontologist, 47(4): 548-554.
Barnett, D. (2003). Factors associated with falls in community
dwelling individuals age 90 years or older. A Thesis Presented to
the Department of Social Work California State University, Los
Angeles.
Bonner, A. F. (2006). Falling into place: Apractical approach to
interdisciplinary education on falls prevention in long-term care.
Annals of Long-Term Care, http://www.annalsofl ongtermcare.
com/attachments/5778.pdf (10.08.2010).
Burns, N., Grove, S. K., (1997). The Practice of Nursing Research
Conduct, Critique &Utilization. 3rd ed., Philadelphia, W.B. Saunders Company.
Cam-Okcay M., Baysan-Arabacı, L. (2010). Tutum ölçeği hazırlamada nitel ve nicel adımlar. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme
Dergisi, 12(2), 59-71.
Clemson, L, Bundy, C., Cumming, G., Kay, L., Luckett, T. (2007).
Validating the Falls Behavioural (FaB) scale for older people: A
Rasch analysis’. Disability & Rehabilitation, 30(7): 498-506.
Clemson, L., Cumming, R. G., Heard, R. (2003). The development of
an assessment to validate behavioral factors associated with falling,
The American Journal of Occupational Therapy, 57(4): 380–388.
Doorn, V. C. ve ark. (2003). Dementia as a risk factor for falls and
fall injuries among nursing home resident. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1046/j.1532-5415.2003.51404.x (09.07.2009).
Doruk, H. (2002). Yaşlı Bireylerde Tarama Yöntemleri, 1. Ulusal
Geriatri Kongresi, 30 Ekim-3 Kasım, Belek/ Antalya.
Emiroğlu, O., Aslan, G. (2007). Huzurevlerinin düşmeyle ilişkili
çevresel risk faktörleri yönünden değerlendirilmesi, http://geriatri.
dergisi.org/pdf/pdf_TJG_345.pdf (06.05.2010).
Gemalmaz, A., Dişçigil, G.,Başak, O. (2004). Huzurevi Sakinlerinin Yürüme ve Denge Durumlarının Değerlendirilmesi, http://geriatri.dergisi.org/pdf/ pdf_TJG_197.pdf. (07.09.2009)
Gillespie, L. D ve ark. (2009). Interventions for preventing falls
in older people living in the community, http://onlinelibrary.wiley.
com/doi/10.1002/14651858 (07.10.2010)
Gözüm, S., Aksayan,S. (2003). Kültürlerarası ölçek uyarlaması
için rehber-II: Psikometrik özellikler ve kültürlerarası karşılaştırma. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 1: 3-14.
Harrington, D. (2009). Confi rmatory Factor Analysis. Oxford University Press, Newyork- USA.
Health Evidence Network. (2004). What are the advantages and disadvantages of restructuring a health care system to be more focused on primary care services? http://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_fi le/0004/74704/E82997.pdf (07.10.2010)
Işık, T. A., Cankurtaran, M., Doruk, H., Mas R. M. (2006). Geriatrik olgularda düşmelerin değerlendirilmesi, http://geriatri.dergisi.
org/pdf/pdf_TJG _ 292.pdf (09.06.2009)
Kırımlı, E. (2002). Huzurevinde kalan yaslılarda düşme sıklığı ve
buna etki eden nedenler. Tıpta Uzmanlık Tezi, Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimligi AD. İstanbul.
Hill, K., Schwarz, J. (2004). Assessment and management of falls
in older people, http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1445-
5994.2004.00668.x (04.07.2009).
Huang, T., Acton, G. (2004). Effectiveness of home visit falls prevention strategy for taiwanese community-dwelling elders: Randomized trial, http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15144369
(02.04.2009).
Mclure, R. J. ve ark. (2008). Population -based interventions for
the prevention of fall-related injuries in older people, http://www.
cochranejournalclub.com/preventing-falls-in-nursing-care-
facilities-and-hospitals/pdf/CD004441_standard.pdf (04.07.2009).
Morse, J. M. (2009). Preventing Patient Falls, Establishing a Fall
Intervention Program. 2nd ed., Springer Publishing Company,
Newyork.
Nunnally, J. C., Bernstein, I. H. (1994). Psychometric Theory. 3rd
ed., McGraw-Hill, New York.
Perell, K. L. ve ark. (2001). Fall risk assessment measures: An
analytic review, http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11723150
(02.04.2009).
Performans Yönetimi ve Kalite Geliştirme Daire Başkanlığı (2011).
İtaki Düşme Riski Belirleme Ölçeği, http://www.kalite.saglik.gov.
tr (02.12.2012).
Pierce, A. G. (1995). Measurement. Talbot, L. A. (Ed.). Principles
And Practice Of Nursing Research. Mosby-Year Book, St. Louis,
265-291.
Rubenstein, L. Z., Kenny, R. A., Martin, F. C., Tinetti, M. E. (2001).
Guideline for the prevention of falls in older persons. American
Geriatrics Society, British Geriatrics Society and American Academy of Orthopaedic Surgeons Panel on Falls Prevention, http://
onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1046/j.15325415.2001.49115.x/
pdf (04.07.2009).
Rubenstein, L. Z. ve ark. (2003). Best practice ınterventions for
fall preventions. Invitational Conference, Sacramento, California.
Stalhandske, E., Mills, P., Quigley P., Neily, J., Bagian, J. P. (2004).
VHA’s national falls collaborative and prevention programs, http://
www.ahrq.gov (02.04.2009)
Stevens, J. A., Olson, S. (2000). Reducing falls and resulting hip
fractures among older woman. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15580729 (02.04.2009).
Taşkıran, Ö. Ö. (2005). Yaşlılarda düşme ve düşmeye yol açabilecek risk faktörlerinin değerlendirilmesi. Tıpta Uzmanlık Tezi, Gazi
Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara.
Tiedemann, A. (2006). The development of a validated falls risk assessmet for use in clinical practice. PhD Thesis, University of New
South Wales School of Public Health and Community Medicine,
New South Wales.
Tinetti, M. E. (2010). Prevent falls, http://www.fallprevention.org/
pages/fallfacts.htm (10.11.2010 ).
Tinetti, M. E., Gordon, C., Sogolow, E., Lapin, P. Bradley, E. H.
(2006). Fall risk evaluation and management: Challenges in adopting geriatric care practices, http://gerontologist.oxfordjournals.
org/content/46/6/717.full.pdf+html (08.12.2009).
Uymaz, P., Nahcivan, N. (2011). Yaşlılar için Düşme Davranışları Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. 13. Ulusal Hemşirelik
Kongresi Kitabı. Kurtuluş Matbaası, Şanlıurfa, 210-211.
Uz, S. (2008). Geriyatrik hastalarsa düşme risk faktörlerinin günlük yaşam aktiviteleri ve yaşam kalitesine etkisi. Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitü-
sü Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Programı, İstanbul.
Victorian Goverment Department of Human Services (2004). Minimising the risk of falls &fall-related ınjuries; guidelines for
acute,sub-acute and residential care settings, http://www.dhs.vic.
gov.au/health/qualitycouncil/falls/tools.pdf (02.04.2009).
WHO Global Report on Falls Prevention in Older Age (2007).
http://www.who.int/ageing/publications (04.07.2009).

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com