ATATÜRK DÖNEMİNİN ÇALIŞMA POLİTİKASI

Atatürk, her alanda olduğu gibi, çalışma yaşamında da belirli bir politikanın önderliğini yüklenmiş ve söz konusu siyaseti, Türkiye Cumhuriyeti'nin kendisinden sonra izleyeceği çalışma politikası olarak belirlemiştir. Bilim alanında, Atatürk döneminin çalışma politikasının yeterince araştırılıp incelendiğini söylemek, bugün için güçtür. Bu bakımdan, 1981 Atatürk Yılı, söz konusu çalışma politikasının irdelenmesi için, önemli bir vesile olmaktadır. Mevcut çalışmanın ise, Atatürk döneminin çalışma politikasına girişten başka bir amacı taşımadığı ve söz konusu dönemdeki işçi - işveren - devlet üçlüsü arasındaki ilişkilere topluca bakmakla yetineceği belirtilmelidir. Çünkü, Atatürk döneminin çalışma politikası, mevcut çalışmanın boyutlarını oldukça aşan bir genişliktedir. Çalışma politikası deyimi, terminolojik olarak; çalışma yaşamında, yani işçi - işveren - devlet üçlüsü arasındaki ilişkilerde belirli bir amaca ulaşılması için izlenen yolu anlatmaktadır. Söz konusu deyime hukukî açıdan yaklaşacak bir çalışma ise, daha çok, çalışma yaşamına getirilen hukukî düzenlemeleri gözönünde bulunduracaktır. Mevcut çalışma, belirli bir dönemde, yani Atatürk döneminde izlenen çalışma politikasını ele almaktadır. Atatürk dönemi deyimi ise, kronolojik olarak, Cumhuriyetin ilânından (29 Ekim 1923) Atatürk'ün ölümüne (10 Kasım 1938) kadar olan süreci içermektedir. Ancak, bu anlatım, söz konusu dönemdeki çalışma politikasının, Atatürk'ün ölümüyle ortadan kalktığı veya belirtilen tarihsel döneme özgü olarak kaldığı anlamına gelmemektedir. Netekim, Türk Silâhlı Kuvvetleri'nin 12 Eylül 1980 Hareketi ve bunun hemen sonrasında kurulan Hükümet de, Atatürkçü bir çalışma politikasının izlenmesi düşüncesindedir.