You are here

İDARÎ KOLLUK EYLEMLERİNDE "AMAÇ"

Journal Name:

Publication Year:

Author Name
Abstract (Original Language): 
Öğretide hemen hemen tüm hukukçuların görüş birliği içinde bulundukları idarî kolluk - suç kolluğu ayırımı ülkemizde organik bakımdan bir türlü gerçekleştirilememiş olduğundan bu farkı belirlemek ancak kuramsal plânda ve işlevsel açıdan mümkündür. Gerçi bugünkü yapısal birlik - içiçelik fonksiyonel ayırımın da gerçek geçerliliğini etkilemekte ve bu kuramsal yaklaşımın somutlaştırılması pek 'kolay olmamaktadır. Bununla beraber, ister sadece polis ve bekçi denilen şehirlerdeki olağan kolluk personeli, isterse jandarma ve benzeri silâhlı kişilerle, sıkıyönetim idarelerinin yararlandığı diğer güçler tarafından olsun, devriye, arama-tarama ve kimlik denetimi gibi günün 24 saati sürdürülen eylemleri "idarî kolluk" yetkilerine dayanan görevler olarak kabul etmek gerekir. Gerçi baştan da işaret edildiği gibi suçluların kovuşturulması ve adalete teslimi işlerini de aynı personel üstlenmiş durumdadır; ama, toplum polisi ve sıkıyönetim bulunsun veya bulunmasın asker kişilerden oluşan birliklerin görevlendirildiği durumlarda bu görev ve kullanılan yetkilerin büyük bölümünün, yukarıda sayılanlar gibi idarî kolluk alanında ve yetkilerine ilişkin olduğunda kuşku yoktur. Bu durumda, herşeyden önce idarî kolluğun nitelik ve özelliklerini belirlemek yerinde olur. İdarî kolluğun en belirgin özelliği ise önleyici nitelikte olmasıdır. Başka bir deyişle, idare, ağırlarına "suç" adı verilen hukuka aykırı davranışların olmaması, önlenmesi için bazı eylemlerde bulunur,, önlemler alır ve uygular. Emir ve yasaklar koyar ve bunlara uyulmasını, gerektiğinde kuvvete de başvurarak izler ve sağlar, bu yolla kamu düzenini gerçekleştirmiş olur.
315-319

REFERENCES

References: 

ONAR Sıddık Sami, İdare Hukukunun Umumi Esasları, İstanbul 1966*
C. I-II-III, s. 1479, 1498 ve 1510.
DURAN Lütfi, İdare Hukuku Ders Notları, İstanbul 1977, (çoğaltma),
s. 214, 217, 221-224.
KIRATLI Metin, Koruyucu İdarî Hizmetler, Ankara 1973, TODAİE yayım, s. 42.
İstanbul Barosu Dergisi, XLVI, 1972, 11-12, s. 1136 vd. yer alan Danıştay, 11. D., E. 971/573, K. 973/2319 sayılı ve 7.10.1971 tarihli karar.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com