Journal Name:
- İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Yeni Borçlar Kanunu'nda1 hasarın intikali ve satıcının ayıptan sorumluluğunu düzenleyen hükümlerde bir takım değişiklikler ve yenilikler yapılmakla birlikte, kanunun, gerek bu hükümleri ve gerekse diğer hükümleri göz önüne alındığında, bir reform niteliği taşıdığı söylenemez. Oysaki Avrupa Hukukları ve uluslararası hukuktaki gelişmeler ile AB Hukuku çerçevesinde yapılan düzenlemeler dikkate alındığında, bu alanda önemli reformlar yapıldığı görülmektedir. Bu bağlamda örneğin, İskandinav ülkelerinden Norveç 1989, İsveç 1990 ve Finlandiya 1988 yıllarında satım kanunlarını; Hollanda 1992 yılında medeni kanununu ve nihayet Almanya 2002 yılında Medeni Kanunu'nu (BGB) tamamen modernize etmişlerdir. Bütün bu reform hareketlerinin ortak noktası, Viyana Milletlerarası Mal Satımına İlişkin Sözleşmeler Hakkında Birleşmiş Milletler Anlaşması2 (CISG) hükümleri esas alınarak, sözleşme ihlallerinin hukuki sonuçlarının tamamının ortak bir sistemde ve genel hükümler içerisinde düzenlenmeleridir. Bu sistemin hem pratik hem de doktrinsel çok önemli faydaları bulunduğu bir gerçektir. Zira sözleşmeye aykırılık halleri ve hukuki sonuçları arasında yapılan katı ayırım nedeniyle yaşanan zorluklar ve ortaya çıkan hakkaniyete aykırı sonuçlar bunların kural olarak aynı genel esaslara tabi tutulmaları neticesinde büyük oranda giderilmiştir. Türk Borçlar Kanunu'nda da er yada geç benzer bir reformun yapılacağı düşüncesindeyiz. Ancak o zamana değin yapılan değişikliklerle yeni Kanunumuz uygulamada olacağından, mevcut değişiklik ve yeniliklerin neler getirdiğinin ele alınması önceliğimiz olacaktır.
FULL TEXT (PDF):
97-113