You are here

ÇALIŞMA HAYATINDA KADINA YÖNELİK ŞİDDET: SAĞLIK SEKTÖRÜNDE BİR UYGULAMA

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (Original Language): 
Kadınların çalışma hayatında karşılaştıkları en önemli sorunlardan biri de işyeri şiddetidir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de çalışma hayatında kadınların şiddete maruz kalma sıklığının ortaya konulmasıdır. Çalışmanın örneklemini, sağlık sektöründe farklı görevlerde çalışan 865 kadın oluşturmaktadır. Kadınların ortalama yaşı, 31, 14±7, 28 ve çalışma yılı 8, 57±7, 00’dır. Katılımcıların, %61, 6’sı evli, %38, 4’ü bekârdır. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre, son bir yıl içinde kadınların, %5, 8’i fiziksel şiddete, %39, 1’i duygusal baskı ve yıldırma davranışına, %49, 9’u sözel şiddete ve %2, 4’ü cinsel taciz olaylarına maruz kalmışlardır. Herhangi bir şiddet olayına maruz kalanların oranı, %55, 7, herhangi bir şiddet olayına tanık olanların oranı ise, %64, 6’dır. Bu bulgular ışığında kadın çalışanların yarısından fazlasının işlerini yürüttükleri esnada, çalışma arkadaşlarının, üstleri veya hizmet vermiş oldukları kişilerin şiddet içeren davranışlarına maruz kaldıkları görülmektedir. Ayrıca t testi sonucu elde edilen bulgulara göre, işyerinde şiddete maruz kalan kadın çalışanların stres ve depresyon düzeyleri, şiddete maruz kalmayan çalışanlara göre daha yüksek bulunmuştur. Diğer taraftan, şiddete maruz kalan kadınların iş tatmini düzeyi, şiddete maruz kalmayan kadınların iş tatmini düzeyinden anlamlı bir şekilde daha düşük tespit edilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
67-78

REFERENCES

References: 

Acar, A. B.; Dündar, G. (2008), “İşyerinde Psikolojik Yıldırmaya (Mobbing)
Maruz Kalma Sıklığı İle Demografik Özellikler Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”,
İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 37 (2): 111-120.
Akgeyik, T.; Güngör, M. (2008), “Profile of Victims Customer Aggression:
Case of Call-Center and Retail Workers (A Study)”, European Journal of
Management, 8 (4): 95-102.
Akgeyik, T.; Güngör, M. D. (2009), “Müşteri Saldırganlığı: Yaygınlığı ve
Aktörleri (Bir Alan Araştırması), TİSK Akademi, 2:106-144.
Ayrancı, Ü.; Yenilmez, Ç.; Günay, Y.; Kaptanoğlu, C. (2002), “Çeşitli Sağlık
Kurumlarında Ve Sağlık Meslek Gruplarında Şiddete Uğrama Sıklığı”, Anadolu
Psikiyatri Dergisi, 3: 147-154.
Aytaç, S.; Bozkurt, V.; Bayram N.; Bilgel, N. (2009), “Violence against
Health Workers at a University Hospital in Turkey“, Journal of The World
Universities Forum, 2, http://www.universities-journal.com/ (Erişim Tarihi:
01.10.2011).
Aytaç, S.; Bozkurt, V.; Bayram, N.; Yıldız, S.; Aytaç M.; Akıncı, S. F.;
Bilgel, N. (2011) “Workplace Violence: A Study of Turkish Workers”, International
Journal of Occupational Safety and Ergonomics, 17 (4): 385-402.
Bilgin, N.; (1995), “Sosyal Psikoloji’de Yöntem ve Pratik Çalışmalar”, Sistem
Yayıncılık, İstanbul.
Chappell, D.; Di Martino, V. (1999) “Violence at Work”,
http://www.acosomoral.org/pdf/violwk.pdf, (Erişim Tarihi: 17.07.2010).
Çöl, S. Ö. (2008), “İşyerinde Psikolojik Şiddet: Hastane Çalışanları Üzerine
Bir Araştırma” Çalışma ve Toplum, 4: 107-134.
Dİ Martino V. (2002), “Workplace Violence in the Health Sector: Country
Case Studies”,
http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/activities/workpl...
WVsynthesisreport.pdf, (Erişim Tarihi: 29.06.2010).
Douglas, S. C.; Martinko, M. C. (2001), “Exploring the Role of Individual
Differences in the Prediction of Workplace Aggression”, Journal of Applied
Psychology, 86 (4): 547-559.
Dursun, S.; Aytaç, S. (2011), “İşyerinde Şiddet Davranışlarının Çalışanlar
Üzerine Etkisi: Bir Uygulama”, TİSK Akademi, 6 (11): 6-29.
Erkol, H.; Gökdoğan, M. R.; Erkol, Z.; Boz, B. (2007), “Aggression and
Violence Towards Health Care Providers – A Problem in Turkey?”, Journal of
Forensic and Legal Medicine, 14: 423–428.
Greenberg, L.; Barling, J. (1999), “Predicting Employee Aggression
against Co-workers, Subordinates and Supervisors: The Roles of Person
Behaviors and Perceived Workplace Factors”, Journal of Organizational
Behavior, 20: 897-913.
Hepworth, W.; Towler, A. (2004), “The Effects of Individual Differences
and Charismatic Leadership on Workplace Aggression”, Journal of
Occupational Health Psychology, 9 (2): 176–185.
Hogh, A.; Henriksson, M. E.; Burr, H. (2005), “A 5-Year Follow-up Study
of Aggression at Work and Psychological Health”, International Journal of
Behavioral Medicine, 12 (4): 256–265.
Serpil Aytaç - Salih Dursun (İÜHFM C. LXXI, S. 78 1, s. 67-78, 2013)
Kaukiainen, A.; Salmivalli, C.; Björkqvist, K.; Österman, K.; Lahtinen, A.;
Kostamo, A.; Lagerspetz, K. (2001), “Overt and Covert Aggression in Work
Settings in Relation to the Subjective Well-Being of Employees”, Aggressive
Behavior, 27: 360–371.
Kaya, Y.; Özdevecioğlu, M. (2008), “Organizasyonlarda Algılanan Mağduriyetin
Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”,
Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 10 (1): 19-37.
Kessler, S. R.; Spector, P. E.; Chang, C. H.; Parr, A. D. (2008),
“Organizational Violence and Aggression: Development of The Three-Factor
Violence Climate Survey”, Work&Stres, 22 (2): 108-124.
Köse, S.; Uysal, Ş. (2010), “Kamu Personelinin Yıldırma (Mobbing) ve Boyutları
Hakkındaki Düşünceleri Üzerine Bir Çalışma: Manisa İl Tarım Müdürlüğü
Örneği”, C.B.Ü Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (1): 263-278.
Leymann, H., Gustafsson, A. (1996), “Mobbing at Work and The
Development of Post-Traumatic Stress Disorder”, European Journal of Work
and Organizational Psychology, 5 (2): 251-276.
Merecz, D.; Drabek, M.; Mościcka, A. (2009), “Aggression at The
Workplace —Psychological Consequences of Abusive Encounter with Coworkers
and Clients” International Journal of Occupational Medicine and
Environmental Health, 22 (3): 243-260.
Özdevecioğlu, M. (2003), “Organizasyonlarda Saldırgan Davranışlar ve
Bireyler Üzerindeki Etkilerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Uludağ
Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22 (1): 121-150.
Spector, P. E.; Coulter, M. L.; Stockwell, H. G.; Matz M. W. (2007),
“Perceived violence climate: A new construct and its relationship to workplace
physical violence and verbal aggression, and their potential consequences”,
Work & Stress, 21 (2): 117-130.
Thirion, A. P.; Macías, E. F.; Hurley, J.; Vermeylen, G. (2005), “Fourth
European Working Conditions Survey”, http://www.eurofound.europa.eu/
ewco/surveys/EWCS2005/index.htm (Erişim 01.07.2010).
Türkiye’de Kadının Durumu (2011), T.C Başbakanlık Kadının Statüsü
Genel Müdürlüğü, Ankara.
Uncu Y.; Bayram, N.; Bilgel N. (2006), “Job Related Affective Well-Being
among Primary Health Care Physicians”, European Journal of Public Health,
17 (5): 514-519.
Wiskow, C. (2003), “Guidelines on Workplace Violence in the Health
Sector: Comparison of Major Known National Guidelines and Strategies: United
Kingdom, Australia, Sweden, USA (OSHA and California)” http://www.who.int/
violence_injury_prevention/violence/interpersonal/en/WV_ComparisonGuideli
nes.pdf, (Erişim Tarihi: 17.07.2010).
World Health Organization (2002), “World Report on Violence and
Health: Summary” http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/
world_report/en/summary_en.pdf (Erişim Tarihi: 30.06.2010).
Yaman, E.; Vidinlioğlu, Ö.; Çitemel, N. (2010), “İşyerinde Psikoşiddet,
Motivasyon ve Huzur: Öğretmenler Çok Şey mi Bekliyor? Psikoşiddet Mağduru
Öğretmenler Üzerine”, İnsan Bilimleri Dergisi, 7 (1): 1136-1151.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com