You are here

"DİL OYUNLARI" VE "AİLE BENZERLİĞİ" ANALOJİLERİNDEN, MEŞŞAİLERİN FELSEFE DİN MÜNASEBETİNE OLAN KATKILARINI YENİDEN YAPILANDIRMAYA BİR YOL ÇIKAR MI?

IS THERE A WAY FOR RESTRUCTURING PERIPATETIC RELATION OF RELIGION TO PHILOSOPHY FROM THE NOTIONS OF "LANGUAGE GAME" AND "FAMILYRESEMBLANCE"?

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this paper, we attempted to show that Wittgenstein's philosophy can provide us with two viewpoints to evaluate Peripatetic claims so as to make both a contribution to and a critique of them. In terms of contribution, the Peripatetic claim that religion and philosophy are two ways of presenting the same reality seems to be elaborated from Wittgenstanian concept of language game. In terms of critique, even though Farabi argues that religion and philosophy bring the same reality to fore via different types of discourse, he also gives a priority to philosophical discourse simply because it, in his eyes, reflects reality in its immediate character. Nevertheless, taking Wittgenstein's concept of language game into consideration, we can level a critique against Farabi's claim above by showing that philosophical discourse cannot have a primordial status with regard to religious discourse.
Abstract (Original Language): 
Bu makalede, Wittgenstein'in felsefesinin Meşşaîlerİ değerlendirme girişiminde bize biri katkı diğeri de eleştirellik olmak üzere iki başlangıç noktası sunabileceğini göstermeye çalıştık. Buna göre, (i) ilk bakışta İslam filozoflarının din ve felsefeyi aynı hakikatin birbirinden farklı anlatımları olarak görmeleri, Wittgenstein'in dil oyunları konseptine uyuyor izlenimi vermektedir, (ii) Özellikle Fârâbî ekseninde, her ne kadar dinin ve felsefenin aynı hakikatin birer veçhesi olduğu söylense de pratikte felsefenin, hakikati dine nazaran daha sağlıklı bir biçimde yansıttığı görüşü baskındır. Buna karşın dil oyunları konsepti temel alınarak, hakikati yansıtma ya da ona karşılık gelme noktasında felsefenin dine herhangi bir rüchaniyeti olamayacağı eleştirisi yapılabilir.
121-136