You are here

ŞEHİR VE ÇOCUK: ÇOCUK DOSTU ŞEHİR GİRİŞİMİNİN ŞEHİR İMAJINA KATKISI

he City and Child: Effect of the Child Friendly City Initiative on the Image of the City

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Convention on the Rights of the Child is accepted in 20th November of 1989 by the Grand Assemble of the United Nations and put in to force 1 year later in 1990. UNICEF's initiative to form child friendly cities (CFC) is an important step in the application of this convention. This initiative is a city or local system of governance, committed to fulfill children rights. Aim of this structure is to transform cities where the voices, needs, priorities and rights of children are an integral part of public policies programmes and decisions.In the general structure of CFC; children participation, child friendly legal framework, developing a detailed comprehensive strategy for building CFC based on the convention, forming safe play grounds and streets for the children, providing sufficient basic services like safe drink water and basic hygiene and ensuring that there is a systematic process to protect children from violence, are remarkable aspects. There is more then 800 CFC worldwide. In Turkey there are 12 candidate cities which are in movement for more than 1 year.To be a CFC does not only affect the convention criteria, moreover has also positive effects on the image of the city. From this point of view CFC are considered in details and the effect of the CFC initiative on the image of the city in Turkey will be evaluated.
Abstract (Original Language): 
Çocuk Hakları Sözleşmesi, Birleşmiş Milletler Genel Asamblesi tarafından 20 Kasım 1989 tarihinde kabul edilerek 2 Eylül 1990 tarihinde de yürürlüğe konulmuş olan bir sözleşmedir. UNICEF'in çocuk dostu şehirler yaratılmasına yönelik girişimi bu sözleşmenin uygulanabilmesi noktasında önemli bir basamak olarak kabul edilmektedir. Bu girişim, günlük yaşam içerisinde çocuk haklarını yaşama geçirmeye özen gösteren herhangi bir şehir veya yerel yönetim sistemi kurulabilmesini sağlamaktadır. Bu yapılanma çocukların ihtiyaç ve isteklerini dikkate alarak şehirlerin gelişiminde çocuk öğesini katılımcı ve belirleyici bir unsur haline getirmeyi amaçlamaktadır. Çocuk dostu şehirlerin genel yapılarına ba¬kıldığında bu şehirlerin çocukların katılımına imkan tanıyan, çocuk dostu hukuki bir çevre oluşumu için çabalayan, çocuk hakları bilincinin yerleştirilmesi konusunda çalışmalar yapan, güvenli oyun alanı, sokak ve caddelere sahip olan, çocuklara yönelik temel hizmetlere ulaşımda kolaylık sağlayan, sağlıklı içme suyu ve hijyenin sağlandığı, çocukların mümkün olduğunca şiddetten uzak tutulduğu şehirler olduğu görülmektedir. Çocuk dostu şehirlerin dünyadaki sayısına bakıldığında bu sayının sekiz yüzden fazla olduğu görülmektedir. Türkiye'de ise konuyla bağlantılı aday konumunda olan on iki şehrin olduğu ve bu şehirlerin çocuk dostu şehir haline getirilmesine ilişkin çalışmaların bir yıldan uzun bir süredir yürütüldüğü dikkat çekmektedir. Çocuk dostu şehir olabilmek, Çocuk Hakları Söz-leşmesi'nin uygulanabilirliğine katkı sağlamasının yanında şehir imajının oluşumunda da olumlu etki yaratacak bir unsur olarak değerlendirilebilir. Bu noktadan hareketle çalışma içerisinde çocuk dostu şehirler, ayrıntılı bir biçimde ele alınacak ve Türkiye'de çocuk dostu şehir girişiminin şehir imajına katkısı değerlendirilecektir.
5-20

REFERENCES

References: 

Begel, E.E. (1996). Kentlerin Doğuşu. Kent ve Kültürü. Cogito, 8:7-16. BİA Haber merkezi,Haziran 05, 2006. www.bianet.org, 05.06.2006.
Bradley, A., Hall, T. & Harrison, M. (2002). Selling Cities: Promoting New Images for Meetings
Tourism. Cities, 19(1):61-70.
Caldwell, N. & Freire, J.R. (2004). The Differences Between Branding a Country, a Region and a City: Applying the Brand Box Model. Brand Management, 12(1):50-61.
Childfriendlycities (2006). www.childfriendlycities.org, Eylül 2006
Çocuk Dostu Şehir Projesi Uygulama Yönergesi. (2006)
Hankinson, G.
(2001)
. Location Branding: A Study of the Branding Practices of 12 English Cities.
Brand Management, 9(2):127-142
Iwata, N. & Del Rio, V. (2004). The Image of the Waterfront in Rio de Janeiro: Urbanism and Social Representation of Reality. Journal of Planning, Education and Research, 24:171¬183.
Korkmaz, N. (2006). Çocuk Dostu Şehir, Eylül 2006, www.illeridaresi.gov.tr/images/cocukdostu-sehir.ppt.
Mamakram (2006). www.mamakram.com/aylik.html, Eylül 2006
Memocal (2006). www.memocal.com/Cocuklar/CocukHaklariSozlesmesi.doc, Eylül 2006
Minujin, A., Vandemoortele, J. ve Delamonica, E. (2002). Economic Growth, Powerty and Children. Environment & Urbanization, 14(2):23-43.
Özden, P.P. & Kubat, A.S. (2003). Türkiye'de Şehir Yenilemenin Uygulanabilirliği Üzerine Düşünceler. İTÜDergisi/a: Mimarlık, Planlama, Tasarım. 2(1):77-88
19
19
İLETİŞİM FAKÜLTESİ DERGİSİ / Şehir ve Çocuk: 'Çocuk Dostu Şehir' Girişiminin Şehir İmajı Katkısı
Riggio, E. (2002). Child Friendly Cities: Good Governance in the Best Interests of the Child. Environment & Urbanization, 14(2):45-58.
Sawhill, I. & Chadwick, L. (2000). Children in Cities: Uncertain Futures, Center on Urban & Metropolitan Policy, Eylül 2006 www.brook.edu/es/urban/sawhill.pdf.
Trueman, M., Klemm, M.
&
Giroud, A.
(2004)
. Can a City Communicate? Bradford as a Corporate Brand. Corporate Communications: An International Journal, 9(4):317-330
T.C.
İ
ç İşleri Bakanlığı-UNICEF işbirliği ile hazırlanan İllere Göre Öncelikli Yaşam Kalitesi Gös¬tergeleri Broşürü. (2003)
Umutcocukları (2006). www.umutcocuklari.org.tr/arsiv/bildiri/gh_001.doc, Eylül 2006
Uşak Valisi Kayhan KAVAS (09.10.2006) yüz yüze görüşme
UNICEF Innocenti Research Centre (2004). Building Child Friendly Cities: A Framework for Action, www.childfriendlycities.org/pdf/cfc_booklet_eng.pdf, Eylül 2006

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com