You are here

Geleneksel ilan ve advertorial (tanıtıcı reklam) uygulamalarının reklam ve reklamı yapılan ürünün algısına ilişkin değerlemelerinin faktör analizi temelli incelenmesi

Examining traditional display advertisement and advertorial according to advertisement and advertised product perception based on factor analysis

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Firms are trying to reach consumers with different advertisement applications for purpose of to give information, remind and convince customers. Traditional advertisement and advertorial which aim to increase reliability and convince of people found themselves with different publishing channels. This research examines the dimensions of two different types of advertisement and the differences between them. Both for exploring active elements and essentials of marketing and an advertising; important part of it, and publisher - ad agency – media relationship and their association for choosing the right advertisement channel process. According to data gathered with systematic sampling method from 814 respondents and factor analysis applied, important differences acquired between two types of advertisement. These differences related with parameters of advertorial which explains all possible product information, benefit and usage opportunities. In traditional advertisement, there are more attractive elements, visually and less information about product. It means consumer‟s persuasion will be generated after the usage of product, so this persuasion percept “Rational Benefit”. In advertorial, “Healthy”, “Quality” and “Economic” seems as rational benefits. In traditional advertisement, there is no Economic variable. This situation explains price perception difference between two types of advertisement.
Abstract (Original Language): 
Firmalar bilgilendirme, hatırlatma ve ikna etme amaçlı değişik reklam uygulamaları ile tüketicilere ulaşmaya çalışmaktadırlar. Reklamın inandırıcılığını ve ikna edici olma özelliğini artırmak ve farklı etkilerinden faydalanmak üzere gerçekleştirilen advertorial ve geleneksel ilan uygulamaları farklı amaçlarla uygulama alanları bulmaktadırlar. Bu çalışma ile advertorial ve geleneksel reklam uygulamalarında oluşan boyutlar incelenmeye çalışılmış ve bu boyutların iki reklam uygulamasında nasıl farklılaştıkları tespit edilmiştir. Bu amaçla gerek pazarlama ve onun önemli bir tutundurma bileşeni olan reklamın aktif bir unsuruna ilişkin gerçekliği ortaya koymak gerekse reklamveren-reklam ajansı-medya arasında reklam türü ve mecrası seçiminde rehberlik oluşturabilecek bir kaynak olabileceği düşüncesi ile böyle bir çalışmanın faydalı olacağı düşünülmüştür. 814 cevaplayıcıdan sistematik tesadüfi örnekleme yöntemine göre elde edilen veriler doğrultusunda yapılan faktör analizi sonucunda iki reklam uygulaması arasında önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Bu farklılıklar, advertorial uygulamasının ürüne yönelik tüm olası bilgi, fayda, kullanım olanakları gibi parametreleri detaylı olarak açıklaması ile ilgilidir. Geleneksel ilanda ise ürünün imajına yönelik daha çekici bir görsellik ve ürünle ilgili daha kısa ancak sade bilgiler yer almaktadır. Bu nedenle tüketicilerin ürünle ilgili kanaatleri kullanım sonrasında oluşacak olduğundan, bu değerler rasyonel fayda olarak algılanmaktadır. Advertorial uygulamasında “Sağlık”, “Kalite” ve “Ekonomi” rasyonel faydalar olarak görülmektedir. Geleneksel ilan uygulamasında ise rasyonel fayda kategorisinde “Ekonomi” değişkeni yer almamaktadır. Bu da ürünle ilgili fiyat algısına yönelik iki uygulama arasındaki farklılığı ortaya koymaktadır.
176-194

REFERENCES

References: 

[1] L.E. Boone, D.L. Kurtz, Contemporary Business. Dryden Press, 6th ed., 1990, p.468.
[2] J. Petley, Advertising. England: Hodder Wayland, 2003, p.4.
[3] S. Dutka, DAGMAR Ölçülür Reklam Sonuçları İçin Reklam Hedeflerini Tanımlamak. Çev. Haluk Mesci, 1. bs., İstanbul, Reklamcılık Vakfı Yayınları, 2000, p.57-59.
[4] M.R. Chauhan, Advertising: The Social Ad. Challange. Anmol Publications, 1995, p.3-5.
[5] K. Kurtuluş, Reklam Harcamaları. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları, 1985, p.16.
[6] N. Klein, No Logo. Çev. Nalan Uysal, Bilgi Yayınevi, 2002, p.29.
[7] J.Z. Sissors, R.B. Baron, E. Ephron, Advertising Media Planning. McGraw-Hill Professional, 6th ed., 2002, p.8.
[8] J. O‟shaughnessy, Persuasion In Advertising. Routledge. 1, 2004.
[9] M. Bland, A. Theaker, D.W. Wragg, Effective Media Relations: How To Get Results. Kogan Page Publishers, 3rd ed., 2005, p.60-61.
A. Okumuş, N. Çetintürk, E. Çetin / İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi 40, 2, (2011) 176-194
© 2011
193
[10] R. Imbriale, Motivational Marketing. Ultimate Wealth Inc., 2007, p.135.
[11] R. Pride, Advertorials – The Trojan Horse. B&T Weekly. July 28, 14 (2006).
[12] C. Brown, H. Waltzer, Organized Interest Advertorials: Responding to the 9/11 Terrorist Attack and Other National Traumas. The Harvard International Journal of Press/Politics. Vol. 9, No. 4, 25-48 (2004).
[13] P. Austin, Getting Free Publicity: The Secrets of Successful Press Relations. How To Books Ltd., 2004, p.3.
[14] L. Sinclair, Networks Get Its Own Infomercials. The Australian. Edition 1, 35 (2008).
[15] L. Moses, Under Pressure. Mediaweek. 14-21 June, 6 (2008).
[16] J. McKay, Magazines Handbook. Routledge, 2000, p.200.
[17] C.A. Cooper, A.J. Nownes, Money Well Spent?: An Experimental Investigation of the Effects of Advertorials on Citizen Opinion. American Politics Research. Vol. 31, September, 549 (2004).
[18] “Bu Bir Reklam Değildir”, Marketing Türkiye, Sayı 18, 35 (2002).
[19] J. Morrish, Magazine Editing: How to Develop and Manage a Successful Publication. Routledge, 2003, p.104.
[20] S. Uzoğlu Bayçu, Halkla İlişkiler Yazarlığı. Anadolu Üniversitesi Yayını, Ağustos, 2005, 145-147.
[21] A.R. Bülbül, İletişim ve Etik. Nobel Yayın Dağıtım, 2001, 6.
[22] F. Kocabaş, M. Elden, Reklamcılık Kavramlar, Kararlar, Kurumlar. İletişim Yayınları, 1997, 33.
[23] C.C. Hopkins, Reklamcılık Yaşantım ve Bilimsel Reklamcılık. Çev. Mustafa Gerçeker, Yapı Kredi Yayınları, 2001, 94.
[24] B.R. Cialdini, İknanın Psikolojisi. Çev. Fevzi Yalım, MediaCat Yayınları, 2003, 81.
[25] T. Ulufer, Grafik ve Reklam. Dokuz Eylül Yayınları, 2003, 43.
[26] A. Göksel, , B. Güneri, Reklam Kampanyaları ve Medya Planlaması. Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları, 1993, 56.
[27] B. Pattyn, Media Ethics: Opening Social Dialogue. Peters Publishers, 2000, p.331.
[28] M. Norton, P. Dutt, Getting Started in Communication. Sage Publications, 2003, p.125.
[29] B. Alysen vd, Reporting in a Multimedia Worl., Allen&Unwin, 2003, p.220.
[30] M. Ali, Practical Marketing and Public Relations for the Small Business. Kogan Page Publishers, 2002, p.183.
[31] J. Crook, On Covert Communication in Advertising. Journal of Pragmatics. Vol. 36, 731 (2004).
[32] M. Elden, Reklam Yazarlığı. İletişim Yayınları, 2003, 188-189.
[33] R.W. Bly, The Copywriter’s Handbook. Henry Holt and Company, 1985, p.103.
[34] M.E. Morrison, Bosch Rexroth Deploys Advertorials to Communicate Value Proposition. B to B. Vol. 93, Issue 9, 39 (1985).
A. Okumuş, N. Çetintürk, E. Çetin / İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi 40, 2, (2011) 176-194
© 2011
194
[35] N. Ives, GM Tells Attendees It‟s Looking to Buy More Advertorials. Advertising Age. Vol. 78, Issue 209, 22 (2007).
[36] M. Nakip, Pazarlama Araştırmaları. Seçkin Yayıncılık, 2. bsk, Ankara, 2006, 198-209.
[37] A. Mehta, Advertising Attitudes and Advertising Effectiveness. Journal of Advertising Research. May-June, 68 (2000).
[38] Y. Odabaşı, G. Barış, Tüketici Davranışı. Kapital Medya Hizmetleri A.Ş., İstanbul, 2006, 114.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com