You are here

TÜRKİYE'DE AKÇAAĞAÇLARIN YETİŞME YERİ İSTEKLERİ ÜZERİNE TOPLU BAKIŞ ve YETİŞTİRME (SİLVİKÜLTÜR) İMKÂNLARININ İRDELENMESİ

Journal Name:

Publication Year:

Author Name
Abstract (Original Language): 
irdeleme coğrafi bölgelere göre yapılacak olursa görülürki, Akça-ağaçların en fazla türle temsil edildiği bölge; Istranca Dağları, güney Marmara çevresi dahil batı ve doğu Karadeniz (Kuzey Anadolu) ormanlarıdır. Bu türler A. campestre L., A. trautvetteri Medw., A.platanoides h., A. cappadocicum Gledt, A. hyrcanum F. et M. subsp. hyrcanum ve A. divergens Pax'dir. Bunlardan A. cappadocicum ve A. divergens diğer türlere nazaran daha lokal bir yayılış gösterirler. 1)A.cappadocicum kuzey doğu Karadeniz ormanlarında, Örneğin Giresun, Trabzon, Rize, Artvin ve Muş dolaylarında, genel olarak per-hümid iklime sahip, havanın nisbi nemi yüksek, toprağı taze ve serin rutubet derecesinde, toprak reaksiyonu kuvvetli asit (4,4-5,0) olan (Gül-çur, 1952; 1958) yetişme muhitlerinde, 400-1600 m. arasmdaki yükselti basamaklarında bir yayılış gösterir. Tipik bir kolşik-pontik flora elemanıdır. Düşük yükselti basamaklarında, Alnus glutinosa (L.) Geartn. subsp. barbata (F. et Mey) Yalt., Carpinus betulus L.'un hakim olduğu karışık yapraklı ormanlarda; orta yükselti basamaklarında Kayın (Fagus orientalis Lipsky)'ın hakim olduğu yapraklı ormanlarda; ve yüksek yükselti basamaklarında ise saf Göknar ve saf Ladin ormanlarında görülürler; münferit veya küçük gruplar halinde karışıklığa girerler. Gölgeye dayanıklı olduğu müşahede edilmiştir.
81-90

REFERENCES

References: 

Acatay, A. : 1966,
Orman Koruması (değiştirilmiş ve genişletilmiş ikinci
baskı). Fakülteler Matbaası, istanbul.
Gülçer, F. i 1952, Kuzey Anadolu Ormanlarının Bazı Meşçerelerinde
Toprak Humusu Üzerinde Araştırmalar. Orman Fak. Dergisi, Cilt 2, Sayı 1.
Gttlçer, F. : 1958, Rize Mıntıkasında, Humid Şartlar Altında Gelişmiş
Bazı Fakir Toprakların Humusu Üzerinde Araştırmalar. Orman Fak. Dergisi, Cilt 8, Sayı 2.
Pamay, B. t 1967, Demirköy-Iğneada Longos Ormanlarının Silvikültürel
Analizi ve Verimli Hale Getirilmesi için Alınması Gerekli Silkültürel Tedbirler Üzerinde Araştırmalar, Yenilik Matbaası, İstanbul.
Saatcioğlu, F. : 1970, Sun'i Orman Gençleştirme ve Ağaçlandırma Tekniği,
Üçüncü baskı, Sermet Matbaası, İstanbul.
Sevim, M. s 1955, Lübnan Sedirinin Türkiyedeki Tabii Yayılışı ve Ekolojik
Şartları. Or. Gen. Md. Yayınlarından, No. 143.
Sevim, M. : 1960, Bazı önemli Orman ve Kültür Ağaçlarının Yetişme
Muhiti Münasebetleri Hakkında Genel Bilgiler. Orman Fak. Dergisi, Seri B, Cilt 10, Sayı 1.
Tschermak, Ti. : 1950, Waldbau, München.
Yaltırık, F. : 1967, Acer L. in Turkey, ed. in «Flora of Turkey» Vol. 2,
(P. 509-519).
Yaltınk, F.
:
1967, Contributions to the Taxonomy of Woody plants in
Turkey, Notes from R.B.G. Edinburgh, Vol. 28 (1).
Yaltırık, F. • 1968, Yerli Akçaağaç (Acer L.) Türleri Üzerinde Morfolojik
ve Anatomik Araştırmalar (Habiltasyon tezi, roto baskı).
Yaltırık, F.
:
1970, Comparison of Anatomical Characteristics of Woods
in Turkish Maples with Relation to the Humidity of the Sites, in Journal of the Institude of Wood Science, 25 (vol. 5, No: 1).

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com