You are here

Türkiye'de 1937 Yılından Sonra Ormancılık Mevzuatında Yaşanan Gelişmeler ve Toplumsal Yaşamla Etkileşimler1

In Turkey Changes of the Forestry Legislation and Interactions with Social and Political Life After the Year of 1937

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study, the underlying causes - socio-economic, politic and others- of enacting new forest legislation during the new era of Turkish Republic starting from 1937, at which the first forest code was enacted, is investigated. Data was collected by inspecting the minutes kept in General Assembly when implementing the laws of 3116, 4785, 5653, 5658, 6831, 1744, 2896, 3302, 3373, 4114, 4999, 5192 respectively. The analysis may result that the laws enacted between 1950-1960 left protection of forest resources at back stage and gave priority to profit making aspects of forest management. For example, agricultural sector at the same period used to be more profitable comparing with industry and forestry, and thus the legislative provisions in that era more focused on agriculture and gave more priority to that sector. Parallel to that, during 1970's and 1980's tourism investments were given priority and such a policy was reflected in forest legislation as well.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, Türkiye'de teknik ormancılığa geçişin miladı olarak kabul edilen 1937 tarihli ve 3116 sayılı Orman Yasası ve daha sonra yürürlüğe giren Orman Yasalarının hazırlanışı ve yürürlüğe girmesi esnasında etkilendikleri sosyo-ekonomik yapı ve politik ortam gibi değişkenlerin yasaların oluşum sürecine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada, yasama organı olan TBMM genel kurul tutanaklarından sırasıyla 3116, 4785, 5653, 5658, 6831, 1744, 2896, 3302, 3373, 4114, 4999, 5192 sayılı Yasalara ilişkin olanlar incelenmiştir. İncelemeler; 1950-1960 döneminde ve 1980 sonrası dönemde çıkarılan orman yasalarının, koruma fonksiyonunu arka planda bırakacak şekilde, ormanlardan yasal düzenlemeler yoluyla maddi getiri sağlamaya yönelik olduğunu ortaya koymaktadır. Örneğin; tarımın diğer sektörlere oranla göreceli olarak daha fazla getiri sağladığı 1950-1960 döneminde, tarıma yönelik düzenlemelere ve turizmin ön plana çıktığı 1970 ve 1980'lerde turizme yönelik düzenlemelere rastlanılmıştır.
1-16

REFERENCES

References: 

Anonim, 1973. Cumhuriyetimizin 50. Yılında Ormancılığımız. Orman Genel Müdürlüğü Yayını, Sıra No: 187, Seri No: 145, 510 s., Ankara.
Anonim, 1997. Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı ve Orman Yağması. Orman Mühendisliği Dergisi, Yıl 34 (1); 2-3.
Anonim, 2006. Muğla İl Çevre Durum Raporu.
Akçay, A. A., 1999. Toprak Ağalığından Kapitalist işletmeciliğe Türkiye Tarımında
Büyük Topraklı İşletmeler. 75 Yılda Köyden Şehirlere, Tarih Vakfı Yayınları,
295-305
s.
, ISBN975-7306-43-6, İstanbul. Akçay, A. A., 1999. Aslankara, M. S., 1998. Cumhuriyetimizin 75. Yılında Ormancılığımız. Orman
Bakanlığı Yayını, 408 s., Ankara. Ayanoğlu, S., 1996. Türk Orman Hukukunda Maki Uygulaması ve Sonuçları. İstanbul
Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, 46 (2); 71-90. Ayanoğlu, S., 1999. Ormancılık Hukuku. Türkiye Çevre Vakfı Yayım, 31 s., ISBN
975-7250-51-1,
Ankara
. Ayanoğlu, S., 2004b. Özel Mülkiyette Bulunan Kızılağaç ve Kestaneliklerin Orman
Rejiminden Çıkarılması Hakkında Rapor. Orman ve Av Dergisi, Sayı 2004-5,
ISNN
130
3 040X.
Boratav, K., 1997. İktisat Tarihi. Türkiye Tarihi 4 Çağdaş Türkiye 1908- 1980, Cem
Yayınevi, 265-353 s., İstanbul. Bozkurt, B. and Y. Göker, 1990. Yonga Endüstrisi Ders Kitabı. İstanbul Üniversitesi
Basım ve Film Merkezi, Üniversite Yayın No:3614, Fakülte Yayın No: 413, 263
s., ISBN 975-404-191-1. Çağlar, Y., 1979. Türkiye'de Ormancılık Politikası (dün). Çağ Matbaası, 464 s.,
İstanbul.
Erkan, R., 2004. Kentleşme ve Sosyal Değişme. Bilim Adamı Yayınları, 2. Baskı, 287 s., Ankara.
Gevgili, A., 1987. Yükseliş ve Düşüş. Bağlam Yayınları, Gözden geçirilmiş 2. Baskı, 831 s., İstanbul.
Honnay, O.
(Editor)
, 2004. Forest Biodiversity: Lessons from History for
Conservation. Cambridge, MA, USA: CABI Publishing,, p 9.
İnal, S., 1971. Türkiye'de Anayasa Ormancılık İlişkileri. İstanbul Üniversitesi Orman
Fakültesi, İ.Ü. Yayın No: 1647, O.F. Yayın No: 171, 176 s., İstanbul. Keyder, Ç., 1999. Türkiye'de Tarımda Küçük Meta Oluşumu. 75 Yılda Köyden
Şehirlere, Tarih Vakfı Yayınları, 163-170 s., ISBN 975-7306-43-6, İstanbul. Kılıç, H., 2004. Türkiye Ormancılar Derneği ve Ormancılık Üzerine Orhan Atamanla
Bir Söyleşi. Orman ve Av Dergisi, Sayı: 2004-6 13-23 s., ISSN 1303-0440X. Konukçu, M., 2001. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, Özel İhtisas Komisyon
Raporu. Devlet Planlama Teşkilatı Yayını, DTP: 2531, ÖİK: 547, 539 s., Ankara Kurt, H., 2003. Türkiye'de Köy Kent Çelişkisi. Siyasal Kitap Evi, 254 s., Ankara Özdönmez, M., T. İstanbullu, A. Akesen and A. Ekizoğlu, 1981. Atatürk
Türkiye'sinde Ormancılık Politikasının Kaydettiği Gelişmeler. Doğumunun 100.
yılında Atatürk'e armağan. İstanbul Üniversitesi Yayını, 307 s., İstanbul.Onur, S., 2004. Ekonomiden Karşılıksız Kayıplar, Seçim Ekonomisi. Asil Yayın
Dağıtım, 195 s., Ankara. Peker, M., 1999. Türkiye'de İç Göçün Değişen Yapısı. 75 Yılda Köyden Şehirlere,
Tarih Vakfı Yayınları, 295-305 s., ISBN975-7306-43-6, İstanbul. Sencer, Y., 1979. Türkiye'de Kentleşme, Bir Toplumsal ve Kültürel Değişme Süreci.
Kültür Bakanlığı Yayını, 623 s., Ankara. Tanör, B., 2000. Türkiye tarihi 5, 3. Baskı., Cem Yayınları, 326 s., İstanbul. Yumurtacı, M., 1999. Nereden Nereye Ormancılığımız. Türkiye Ormancılar Derneği
Yayını, 73 s., Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com