You are here

Home » Content

DOĞU ANADOLU'DA SOĞURULMA

ATTENUATION IN EASTERN ANATOLIA

Journal Name:

  • İstanbul Yerbilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2007

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
P waves with greatest amplitudes of 51 near field earthquake data had been recorded in Oltu station run by Atatürk University Earthquake Research Center (AUERC) were used for the determination of attenuation in Eastern Anatolia. The interval of magnitudes (ML) and the epicenter distances (A) of the earthquakes used in this study are 3.1-5.9 and 53.6-245.7 km respectively. The greatest amplitudes of the P waves vertical components read on the eartquake records were used and instrumental correction was carried out. Based on the relationship between amplitude and magnitude, P wave amplitude values read on the vertical component seismograms were used instead of signal duration given in the classical magnitude formula. The linear equation system formed for each earthquake was solved by using the least-squares method. As a result, a new magnitude formula for the Oltu Station in Eastern Anatolia region was developed as ML=0.6764logA+0.0055A+4.2572. Utilizing this formula, the magnitude normalization process for a reference value of ML =4.0 was performed in order to remove the effect of the magnitudes on the amplitudes. The attenuation coefficient y= 0.0187 km-1 and quality factor Q=27.37 were obtained use for Eastern Anatolia.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Atatürk Üniversitesi Deprem Araştırma Merkezi'ne ait (AÜDAM) Oltu istasyonun da kaydedilmiş 51 adet yak n alan deprem verisinin P dalgası en büyük genlikleri kullanılarak Doğu Anadolu için soğurulma çalışması yapılmıştır. Depremlerin magnitüdleri (ML) 3.1-5.9 ve episantr uzakl>klar (A) 53.6-245.7 km arasında değişmektedir. Deprem kayıtlarından okunan P dalgası en büyük düşey bileşen genlikleri okunmuş ve alet düzeltmesi yapılmıştır. Genlik-Magnitüd ilişkisi temeline dayanılarak klasik magnitüd formülünde sinyal uzunluğu yerine sismograflar dan okunan P dalgası en büyük genlik değerleri kullanılmıştır. Her bir deprem için oluşturulan denklem sistemi, en küçük kareler yöntemi ile çözülmüştür. Böylece Doğu Anadolu Oltu istasyonu için yeni bir magnitüd formülü oluşturulmuştur: ML=0.6764logA+0.0055A+4.2572. Bu formülden yararlanarak, genlikler üzerinde magnitüd etkisini gidermek için ML=4.0'e göre magnitüd normalizasyonu işlemi yapılmıştır. Doğu Anadolu için soğurulma katsayısı y= 0.0187 km-1 ve kalite faktörü Q=27.37 olarak bulunmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-dogu-anadoluda-sogurulma.pdf
  • 1
35-41
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akıncı, A.,1994, Attenuative behaviours of western Anatolia and Southern Spain using single and multiple scattering models.Ph.D.Thesis, Dokuz Eylül Üniversitesi, Grauate School of Natural and Applied Sciences, p. 37-39.

Ak>nc, A., ve Eyidoğan, H.,1996, Frequency Dependent Attenuation of S and code waves in Erzincan Region (Turkey). Phys.Earth and Planet. Interior. 97, 109-119

Ak, K. and Richards. P. G., 1980, QuantitativeSeismology, Theory and Methods, p. 98, 168-169

Arpat, E., Şaroğlu, F., 1972, Doğu Anadolu Fayı ile ilgili bazı gözlem ve düşünceler, MTA Dergisi, 78, 33-39.

Demirtaş, R. ve Y lmaz, R., 1992, 13 Mart 1992 Erzincan Depremi raporu, Bay.ve İsk. Bak. Afet İşleri Genel Müd.,Deprem Arş. Dai. Bşk. yayını, Haziran 1993, Ankara.

Demirtaş, R., 1994, Kuzey Anadolu fay zonunun bat kesiminde trench çalışmaları TJK Bül., Say 9, 6276

Gülkan, P., A. Koçyiğit, M.S. Yücemen, V. Doyuran and N. Başgöz , (1993), A Seismic Zones Map of Turkey Derived from Recent Data (in Turkish), Middle East Technical University of The Earthquake Engineering Research in Center, Report No:93-01, Ankara.

Gök R.and Türkelli N. 2000, Regional wave propagation in Turkey and surrounding regions, Geoph.Res. Let. Vol.27 No.3 p: 429-432.
Gök, R., Sandvol, E., Turkelli, N., Seber, D., and Barazangi, M., 2003, Sn attenuation in Anatolian and Iranian plateau and surrounding regions, Geophys. Res.Lett., 30 (24).

Jackson, J.and McKenzie, D., 1984, Active tectonics of the Alpine-Himalayan belt between western Turkey and Pakistan Geoph. J Royal Astr Soc., 77, 185-264.

Lyberis , N., Tekin, Y., Chorowicz, J., Kasapoğlu, E. and Gündoğdu, N., 1992, The East Anatolian Fault: an oblique collisional belt, Tectonophysic, 204, 115.

Muehlberger, R.W., Gordon, M.B., 1987,

Observations on the complexity of the East Anatolian Fault, Turkey, J.Structural Geol., 9, 899903.

Püskülcü, S. 1996, Attenuation of the Lg phase in Eastern Turkey, M.Sc. Thesis, in Geophy. Eng.Boğaziçi University.

Sertçelik, F. Ş ve Kenar, Ö., 2001, Doğu Anadolu'da Soğurma, Jeofizik 15,1 s:63-75.

Şaroğlu, F., Emre, E., Kuşçu, İ., 1992, The East Anatolian fault zone of Turkey, Annal. Tecn., 6, 99125.

Şengör, A.M.C., Görür, N., Şaroğlu, F., 1985, Strike slip faulting and related basin formation in zones of tectonic escape; Turkey as a case study, in: Biddle K.T., Christie Blick N. (Eds.), Strike-slip Faulting and Basin formation, Soc.Econ. Paleonto Mineral. Sp. Pub., 37, 227-264.

Tirifinov, V. G., 1995, World Map of Active Faults (Preliminary Result of Studies). Quaternary International, V. 25, pp. 3-12, 1995.

Westaway, R., 1994, Present day kinematics of the Middle East and Eastern Mediterranean, J.Geophys. Res., 99, 12071-12090.

Westaway, R., 2003, Kinematics of the Middle East and Eastern Mediterranean Updated, Turkish J. Earth Sci. J., 12, 5-46.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com