You are here

Home » Content

KÜÇÜKÇEKMECE (İSTANBUL) SARMASİYEN (ÜST MİYOSEN) BALIK OTOLİTH’LERİNİN İNCELENMESİ

INVESTIGATION OF KÜÇÜKÇEKMECE (İSTANBUL) SARMATIAN (UPPER MIOCENE) FISH OTOLITHS

Journal Name:

  • İstanbul Yerbilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2009

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Rock units belonging Çekmece Group Çukurçesme and Bakırköy Formations crop out between Küçükçekmece Lake western shore and Avcılar shore of Marmara Sea constitute our study area. These Late Miocene rock units show brackish water (lagoon) characteristics and belong probably to the southern branch of Paratethys Ocean. Sedimentary rocks of Sarmatian age have a rich biota and a different lithobiological facies. Like the typical geography in Middle Europa and Western Asia basin areas we encounter similar marker fossils: from pelecypoda group; Congeria ornitopsis Brusina, 1892, Mactra bulgarica Toula, 1892, Loripes (Lucina) dentatus (Basterot) (Emd. Papp, 1974), from ostracoda group; Cyprideis torosa (Jones, 1850), Cyprideis pannonica (Mehes, 1980), Cyprideis compacta turgida Bassiouni, 1979, Limnocythere sp., Candona (Neglocandona) decimai Freels, 1980 are the most common guide fossils. After washing/sieving the field samples we ccould be able to collect otoliths belonging 16 families and 24 fish species that we consider as a new proof for Sarmatian in our study area. Carboniferous clastic sediments forms basement of Istanbul region (not outcropping in our study area) and is covered disconfirmly by Ceylan Formation of Late Eocene age (Duman et al., 2004). Another disconfirmity separate this formation from overlying Oligocene aged Gürpınar Formation which consists of sandstones, shales and conglomerate horizons. Late Miocene aged Çekmece Group build the stratigraphical top. Çekmece Group rock units are divided into three formations, namely: - Çukurçesme Formation: sandstone, conglomerates with clayey horizons, - Güngören Formation: shales with some sandy intercalations, - Bakırköy Formation: mostly limestones. Alluvium deposits cover the low lands. Key Words: Otolith, Fish, Sarmatian, Küçükçekmece
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Çalısma alanı Küçükçekmece Gölü batı kıyısı ile Avcılar sahil kesiminde genis yüzlekler veren Çekmece Grubu’nun Çukurçesme ve Bakırköy Formasyonlarını içermekte olup, Geç Miyosen yaslı bu sedimenter istifler acısu fasiyesinde (lagün) gelismistir. Paratetis’in güneydogu kolunun bir uzantısı olan, Geç Miyosen (Sarmasiyen) yaslı sedimentler zengin biyotasıyla ve lito-biyo fasiyesi ile ayrı bir özelliktedirler. Paratetis’in yaygın oldugu orta Avrupa ve batı Asya’nın tüm havzalarına benzer olarak çalısma bölgesindeki birimlerde Sarmasiyen’i simgeleyen benzer marker fosilleri içermektedir: Pelecypodlardan; Congeria ornitopsis Brusina, 1892, Mactra bulgarica Toula, 1892, Loripes (Lucina) dentatus (Basterot) (Emd. Papp, 1974) türleri, ostracodlardan; Cyprideis torosa (Jones, 1850), Cyprideis pannonica (Mehes, 1980), Cyprideis compacta turgida Bassiouni, 1979, Limnocythere sp. ve Candona (Neglocandona) decimai Freels, 1980 fosilleri baslıcalarındandır. Çalısmada yıkama-eleme ve ayıklama yöntemi ile saptanan 16 familya ve 24 balık cinsine ait otolith bulguları ise bölge Sarmasiyen’i için yenilenen kanıtlardandır. nceleme bölgesinde yüzlekler vermemesine karsın, bölge geneli temelinde stanbul Paleozoyik’ine ait Karbonifer yaslı kırıntılılar yer almaktadır (Duman ve dig., 2004). Bu temel üzerine kireçtası-kumtasından olusan Geç Eosen yaslı Ceylan Formasyonu uyumsuz olarak gelir. Ceylan Formasyonu’nun üzerini ise; yer yer kumtası ve çakıltası arakatkılı kiltasından olusan, Oligosen yaslı Gürpınar Formasyon’u uyumsuz olarak üzerler. Çekmece Grubu olarak adlandırılan Geç Miyosen yaslı sedimentler ise Gürpınar Formasyonu’nu uyumsuz olarak örtmektedir. Çekmece Grubu’nda sırası ile killi seviyeler içeren kumtası ve çakıltasından olusan Çukurçesme Formasyonu, kumtası arakatmanlı kiltasıyla temsil edilen Güngören Formasyonu ile kireçtaslarından olusan Bakırköy Formasyonları yer alır. stifin en üstünde ise; tüm birimleri uyumsuzlukla örten alüvyon çökelleri yer almaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-kucukcekmece-istanbul-sarmasiyen-ust-miyosen-balik-otolithlerinin-incelenmesi.pdf
  • 2
141-162
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Baykal, F., 1971, Historik Jeoloji, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Yayın No: 38, Kutulmuş Matbaası, İstanbul.

Brestenska, E., 1974, Die Foraminiferen des Sarmatien, Chronostratigraphie und Neostratotypen Miozän der Zentralen Paratethys, VEDA, Bratislava.

Demir, N., 1996, İhtiyoloji, İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Basım Evi, İstanbul.

Duman, T.M., Keçer, M., Ateş, Ş., Emre, Ö., Gedik, İ., Karakaya, F., Durmaz, S., Olgun, Ş., Şahin, H. VE Gökmenoğlu, O., 2004, İstanbul metropolü batısındaki (Küçükçekmece-Silivri-Çatalca yöresi) kentsel gelişme alanlarının yer bilim verileri, Özel Yayın Serisi-3 M.T.A. Genel Müdürlüğü, Ankara.

Eschmeye, W.N., 1998, Cattalog of Fishes, vol 1-I: Introductory Materials Species of Fishes (A-L), vol 1-II: Species of Fishes (M-Z), vol 1-III: Genera of Fishes Species and Genera in a Classification Literature Ciled, Appendices, California Academy of Sciences, California.

Eschmeyer, W.N., 2008, Catalog of Fishes [online], California Academy of Sciences, http://research.calacademy.org/research/ichthyology/ cat alog/fishcatsearch.html [Ziyaret Tarihi: 19 Eylül 2008]

Fao, 1985, Fisheries Synopsis, Clupeoid Fishes of the World, No.125, Volume 7, Part 1 Fao Species Catalogue.

Grande, L., 1985, Recent and fossil Clupeomorph Fishes with materials for revision of the subgroups of Clupeoids, Bulletin of the American Museum of Natural History, Vol.181, Art. 2, New York.

Lagler, K., Bardach, J.E., Miller, R.R. and Passino, D.R.M., 1977, Ichthyology, 2nd ed. John Wiley and Sons, New York.

Nelson, J.S., 1994, Fishes of the World, (3nd edn), John Wiley, Newyork.

Nolf, D. and Capetta, A., 1980, Les otolithes de Téléostéens du Miocéne de Montpeyroux, Hérault, France.

Nolf, D., 1985, Handbook of Paleoichthyology, Otolithi Piscium, Vol.10, Stuttgart.

Popov, S. V., Rögel, F., Rozonov, A. Y., Steininger, F. F., Shcherba, I. G. and Kovac, M. (Eds), 2004, Lithological-Paleogeographic maps of Paratethys 10 maps Late Eocene to Pliocene, CFS 250, Courier Forschungsinstitut Senkenberg, Stuttgart.

Reichenbacher, B. und Weidmann, M., 1992, Fisch otolithen aus der Oligo-Miozänen Molasse der West-Schweiz und Haute-Savoie (Frankreich), Stuttgarter Beitr. Natur. Ser. B, Nr.184: 83 S., 8 Taf., 9 Abb., 1 Tab., Stuttgart.
Reichenbacher, B., 2000, Das brackische lakustrine Oligozän und Unter-Miozän im Mainzer Becken und Hanauer Becken: Fischfauna, Paläoökologie, Biostratigraphie, Paläogeographie, CFS 222, Courier Forschungsinstitut Senckenberg, 222: 1-143, 5 Tab., 15 Taf., Frankfurt.

Reichenbacher, B., 2008, Fresh- and brackish water fish faunas (otoliths) from the Oligocene of the western Paratethys proxies for continental climate, palaeogeography and biostratigraphy, International Geological Congress, Oslo.

Rückert-Ülkümen, N., Kaya, O. und Hottenrott, M., 1993, Neue Beiträge zur Tertiär-Stratigraphie und Otolithenfauna der Umgebung von Istanbul (Küçükçekmece und Büyükçekmece See), Türkei., Mitt. Bayer. Staatsslg. Paläont. Hist Geol., 33: 51-89 München.

Rückert-Ülkümen, N., 1996, Weitere Beiträge zur Otolithenfauna von Avcılar W Küçükçekmece See (Thrakien, Türkei), Mitt. Bayer. Staatsslg. Paläont. Hist. Geol., 36: 117-133, 3 Taf., 1 Tab., München.

Rückert-Ülkümen, N., 1997, Weitere Beiträge zur Jungtertiären Fischfauna von Trakien (Türkei), Mitt. Bayer. Staatsslg. Paläont.his. Geol., München.

Rückert-Ülkümen, N., Kowalke, T., Matzke -Karasz, R., Witt, W. and Yigitbas, E., 2006, Biostratigraphy of the Paratethyan Neogene at Yalova (Izmit-Province, NW-Turkey), Newst. Stratigr., 42 (1): 43-68, Stuttgart.

Rückert-Ülkümen, N., Özkar Öngen, 1. ve Çevik, B., 2007, Doğu Paratetis'in Ergene Havzasında Paleobiyocoğrafik Özellikleri, VIII. Paleontoloji Stratigrafi Çalıştayı, Çanakkale.

Sakınç, M., Yaltırak C., ve Oktay, F.Y., 2000, Kuzeybatı Türkiye'de (Trakya) Tetis-Paratetis ilişkisi ve Trakya Neojen Havzasının Paleocoğrafik ve tektonik evrimi, Cumhuriyetin 75. yıl dönümü yerbilimleri ve madencilik kongresi MTA, 107-134, Ankara

Sayar, A.M., Pamir, H.N., 1933, Küçükçekmece Fosil Fıkralı Hayvanlar Mecmuası, İstanbul Darülfünunu Fen Fak. Mecmuası, 9, 1503-1619, İstanbul.

Sayar (Arınç), C., 1955, Haliç-Küçükçekmece bölgesinin jeolojisi, Doktora tezi, İTÜ, Maden Fakültesi yayını., İstanbul.

Sayar, C., 1960, İstanbul'un batısında yer altı suları ve artezyen imkanları, İstanbul Teknik Üniversitesi Hidrojeoloji Enstitüsü, Yayın No:6, İstanbul.

Sayar, C., 1977, İstanbul yeni iskan yöreleri geoteknik ve sismik etüdü, B.Ü. Deprem Araştırma Enstitüsü yayınlanmamış teknik rapor, 77-14T., İstanbul.

Schubert, R.S., 1906, Die Fischotolithen des österreichisch-ungarischen Tertiärs.-Jb.k.u.k. geol. R.-A., Wien.
Schwarzhans, W., 1980, Die Teriäre Teleosteer Fauna Neuseelands, rekonstruiert anhand von Otolithen, Nerliner geowiss. Abh., (A), 26, Berlin.

Siyako, M., 2006, Trakya Bölgesi Litostratigrafi Birimleri, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, s. 42-56, Ankara.

Smigielska, T., 1966, Otoliths of Fishes from the Tortonian of Southern Poland, vol 36, Fas. 3, Krakow.

Smigielska, T., 1979, Fish Otoliths from the Korytnica Clays (Middle Miocene; Holy Cross Mountains, Central Poland), Acta Geol. Polan, 29 (3), Warszawa.
Tüysüz, O., 2003, İstanbul için deprem senaryolarının hazırlanmasında coğrafi bilgi sistemlerinin kullanımı, Avrasya Yerbilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Weiler, W., 1963, Die Fischfauna des Tertiärs im oberrheinischen Graben, des Manzer Beckens, des unteren Maintals und der Wetterau, unteren besonderer Berücksichtigung des Untermiozäns.-Abhanlungen der Senckenbergischen

Naturforschenden Gesellschaft, 504, 75 s., Frankfurt.

Yurtsever, A., Çağlayan, M.A., 2002, İstanbul F21 ve Bursa G21 (kısmen) Paftaları Jeoloji Haritası, 1:100.000, M.T.A., Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com