You are here

Fethiye-BurdurFay Zonunun Bazı Neotektonik ve Paleosismolojik Özellikleri, GB-Türkiye

Some Neotectonic and Paleosismological features of the Fethiye-Burdur Fault zone, SWAnatolia.

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The purpose of this investigation is to explain some neotectonic and paleoseismolojical features of Fethiye-Burdur Fault zone that is located in SW- Turkey between gulf of Fethiye and Burdur Lake. This zone, which is about 300 km. in length, is characterized as a combination of a number of normal faults which has generally left lateral oblique-slip in feature. It is, also, charecterized as beeing the most active fault system in Southwest Anotolia. Burdur fault zone, normally, extends in NE-SW direction, but it was segmented in various lengths by several faults tilted inNWdirection. Burdur and Tefenni segments, that are 60-70 km. in length, are considered as the most active lines of these segments. It has been reported that two major earthquakes in 1914 and 1971 took place on these segments with a magnitude of 7.1 and 6.2, respectively. Trench studies have been conducted on Yassıgüme and Burdur locations to investigate deformations caused by the vertical displacements following the 1914 and 1971 earthquakes. The Burdur fault in theYassıgüme location is characterized as a single line fault structure in the field. Its visible fault plane clearly reflects the left lateral oblique – slip moving and related sliding lines. As a result of the trench study performed on this segment a vertical displacement of 70 cm. in length has been identified as belong the 1971 earthquake. On the other hand, Burdur segment, which is one of the most important branch of Burdur fault zone, consists of four different stepwise oblique fault systems within the south of Burdur Lake which extends in NE direction. These fault systems pass through the city center of Burdur and caused the stepwise topographical features. The unconsolidated sediments within the trench section consists dominantly of cross-bedded sands, mudstones and present slope-debris deposits. Also, fault plane and kolluvial sediments with muddy dike structures were found as most important structural constituents in the trenches. These structures are thought to be developed as a result of 1914 earthquake. Several faults located on the hills show vertical displacements of 90-250 cm. These faults are seen in discordant with the colluvial developments. Thus, the youngest faults located in the trenches and hills can be considered having the highest vertical displacements. Observations of some folds and local discontinuties can be considered as typical in this type of settings. Two recent earthquekes, which took place in 3 and 5 April, 2002 with a magnitude of 3,9 and 4,0 respectively, can be considered significant since they highlight the exsistence of sismic activity on this segment. Futhermore, they help us to prove that this segment can be identified as obliquely left tilted normal fault.
Abstract (Original Language): 
Bu inceleme,GBAnadolu'da Fethiye-Burdur fay zonunun bazı neotektonik ve paleosismolojik özelliklerinin ortaya konmasını amaçlar. Fay zonu, Fethiye Körfezi ile Burdur Gölü arasında yaklaşık 300 km uzanımlı ve sol oblik atım bileşenine sahip çok sayıda normal faylardan oluşur. Bu zon aynı zamanda,GBAnadolu'nun en önemli aktif faylarını içermektedir. KD-GB yönünde kesikli (an achelon=aralı aşmalı) bir uzanım gösteren Burdur fay zonu, KB gidişli faylar tarafından kesilerek farklı uzunlukta segmentlere ayrılır. Burdur Gölünün güney bölümünde yer alan Burdur ve Tefenni segmentleri 60-70 km.' ye ulaşan uzunlukları ile yörenin en aktif kırık hatlarını meydana getirir. Tarihsel deprem kayıtları ve yüzey kırık verileri, 7.1 büyüklüğündeki 1914 depreminin ve 6.2 büyüklüğündeki 1971 depreminin Burdur segmenti üzerinde oluştuğunu gösterir. 1914 ve 1971 depremleri ile ilgili olarak meydana gelen düşey yer değiştirmelerin, deformasyonların ve kolüviyal oluşukların detaylı biçimde incelenmesi amacıyla Burdur segmenti üzerinde Burdur ve Yassıgüme mevkilerinde hendek (trench) çalışmaları yapılmıştır. Burdur fayı Yassıgüme yöresinde tek bir fay çizgisinden yapılı olup, topoğrafyada genç tortullar içinde oluşturduğu eşikler ve yersel gözlenen fay aynası üzerindeki sol oblik bileşenli kayma çizikleri ile açık olarak ayırdedilir. Yassıgüme yöresinde açılan hendekte farklı fasiyeste gelişmiş alüviyal ve kolüviyal oluşukların yanı sıra 1971 depremi sırasında 70 cm lik bir düşey yer değiştirmenin meydana geldiği saptanmıştır. Burdur fay zonunun en önemli bileşenini oluşturan Burdur segmenti Burdur Gölünün güney bölümünde, gerçekte birbirine parelel gelişmiş KD uzanımlı ve basamak şekilli 4 farklı oblik fay sisteminden oluşur.Aynı zamanda Burdur şehir merkezinden geçen bu faylar, yerleşim alanı içinde basamaklı bir topoğrafik yapının gelişmesine neden olmuşlardır. Burdur yerleşim alanının güneyinde pekleşmemiş genç tortullar içinde açılan hendeklerde gölsel çamurtaşları ile plaj ortamına ait iyi boylanmış çapraz katmanlı kumların yanısıra kolüviyal oluşuklar ayırdedilmiştir. 1914 depremi ile yaşıt olabilecek fay düzlemi ve bununla ilişkili yarık dolgu fasiyesine ait kolüviyal tortullar ile bunlara eşlik eden çamur daykları bu yöredeki yarmalar ve hendeklerde yer alan en önemli oluşuklardır. Diğer taraftan yarmalarda yer alan faylar genellikle 90 ile 250 cm lik düşey atımlara sahip olup, çoğu yerde kolüviyal oluşukları kesmiş olarak gözlenir. Buna göre hendek ve yarmalarda gözlenen en genç faylar aynı zamanda en fazla düşey atıma sahip faylardır. Genç tortullarda faylanmaya bağlı gelişen eğimlenmeler ve buna eşlik eden yersel uyumsuzluklar olağan yapılardır. Burdur segmenti üzerinde 03.04.2002 ve 05.04.2002 tarihlerinde meydana gelen 3.9 ve 4.0 büyüklüğündeki depremler, bu segment üzerindeki sismik aktivitenin günümüzde de devam ettiğini göstermesi bakımından önemlidir. Diğer taraftan bu son depremlere ait fay çözümleri, Burdur segmentinin sol oblik atımlı bir normal fay olduğunu doğrulamaktadır.
25-48

REFERENCES

References: 

Altınlı, İ. E., 1944. Antalya bölgesinin stratigrafik
etüdü: İ. Ü. F. F. Mecmuası, Seri: B-C, IX, 3,
227-238
Barka, A., Reilinger, R., Şaroğlu, F., and Sengör,A.
M. C., 1995. The Isparta Angle: Its evolution
and importance in the tectonics of the eastern
Mediterranean region: Int. Earth Sci. Collog.
Aegean Region: Proceedings, 3-17.
Blumenthal, M., 1963. Le systeme structural du
Taurus sud-Anatolien. In Livre a memoire du
Proffesseur P. Fallot.Memoire de la Societe
Geologique de France 2: 611-662.
Brunn, J. H., Dumont, J.F., Graciansky, P. C.,
Gutnic, M., Juteau, T., Marcoux, J., Monod,
O., Poisson, A., 1971.Outline of the geology of
the western Taurides. In Geology and History
of Turkey, Campbell As (ed). Petroleum
Exploration Society of Libya Tripoli, 225-
255.
Demirtaş, R. ve Erkmen, C., 2000. Odak
mekanizması çözümü, ), Deprem ve Jeoloji,
TMMOB Jeoloji Mühendisleri Odası
Yayınları: 52, s: 91-94.
Dumont, J. F. ve Kerey, E., 1975. Eğirdir gölü
güneyinin temel jeolojik etüdü .TJK. Bült.,
18/2 169-174,
Dumont, J. F., Uysal, Ş., Şimşek, Ş.,
Karamanderesi, I. H., and Leteouzey, J., 1979.
Formations of the grabens in Southwestern
Anatolia. Bull. Min. Res. Explor. Inst Turkey,
92, 7-18.
Ertunç, A., Karagüzel, R., Yağmurlu, F., Türker, E.
ve Keskin, N., 2001. Burdur Belediyesi kent
merkezi ve yakın çevresinin depremselliği ve
yerleşime uygunluk açısından incelenmesi,
Sonuç Raporu,SDÜAR-GE.
Gutnıc, M., 1977. Geologiquie du Taurus Pisidien
au Nord d'Isparta(Turguie). Tru. Lab.,
Geol.Hist.Univ., Paris.XI, p:112.
Gutnıc, M., Monod, O, Poisson, A. et Dumont, J.F.,
1979. Géologie des Taurides occidentales
(Turquie). Mémoire de la Société Géologique
de France, 58, 137, 1-112, 2 cartesHT.
Graciansky, PC de. 1972. Recherches geologiques
dans le Taurus Lycien Occidental . These
Doctorat d'Etat Universite de Paris-Sud.
Orsay-France .
Hayward, A. B.,1984. Miocene clastic
sedimentation related to emplacementof the
Lycian Nappes and Antalya complex. SW
Turkey:In the Geological Evolution of the
Eastern Mediterranean. Dixon JF, Robertson
AHF (eds) Geological Society, London,
Special Publication 17, 287-300.
Karaman, M. E., 1986a. Burdur dolayının genel
stratigrafisi. Akd. Üniv. Isp. Müh. Fak. Derg.,
2, s: 23-35.
Karaman, M. E., 1986b. Burdur İli çevresindeki
yerleşim alanlarının depremselliği, Müh.
Jeolojisi Türk Milli Komitesi Bült. No. 8.,
23-30.
Karaman, M. E., 1990. Isparta güneyinin temel
jeolojik özellikleri. TJK. Bült., 33, s: 57-67.
Koçyiğit, A., 1983. Hoyran gölü (Isparta büklümü)
dolayının tektoniği. TJK. Bült., 26/1, 1-10,
Koçyiğit, A., 1984a. Tectono-stratigraphic
characteristics of Hoyran Lake Region (Isparta
bend), in: Tekeli, O. and Göncüoğlu, M. C.,
(eds.) Geology of the Taurus Belt: Proc. Int.
Symposium, p: 53-67.
Koçyiğit, A., 1984b. Intra-plate neotectonic
development in Southwestern Turkey and
adjacent areas. Bull. Geol. Soc. Turkey, 27,
1-16.
Koçyiğit, A., 2000. Güneybatı Türkiye'nin
d e p r e m s e l l i ğ i : B a t ı Anadolu'nun
depremselliği sempozyumu (BAD SEM-
2000), Bildiriler, s: 30-38. İzmirValiliği.
Marcoux, J.,1987. Histoire et topologie de la Neo-
Tethys, These de Doctorat Detat. L'Universite Pierre et Marie Curie, Paris,569p.
McClusky, S., Balassanian, S., Barka, A., Demir,
C., Ergintav, S., Georgiev, I., Gurkan, O.,
Hamburger, M., Hurst, K., Kahle, H., Kastens,
K., Kekelidze, G., King, R., Kotzev, V., Lenk,
O., Mahmoud, S., Mishin, A., Nadariya, M.,
Ouzounis, A., Paradissis, D., Peter, Y.,
Prilepin, M., Reilinger, R., Sanli, I., Seeger, H.,
Tealeb, A., Toksöz, M.N., Veis, G., 2000.
Global positioning system constrains on plate
kinematics and dynamics in the eastern
Mediterranean and Gucasus: Journal of
Geophyscial Research, V. 105, no.B3, 5695-
5719.
McKenzıe, D. P., 1978. Active tectonics of the
Alpine-Himalayan Belt: The Aegean sea and
its surronding regions, Geophys. J. R. Astr.
Soc., 55, 217-254,
Monod, O., 1977. Recherches geologiques dans de
la Taurus occidental au sud de Beyşehir
(Turquie). These, Univ. Paris Sud Orsay. 442p.
Özgül, N., 1976. Torosların bazı temel jeoloji
özellikleri. Bull. Geol. Soc.Turkey, 19, 65-78.
Poisson,A., 1977. Recherches geologiques dans les
Taurides occidental (Turguie): These, Univ.
Paris. Sud, Orsay, p:795.
Poisson, A., Akay, E., Dumont, J. F. and Uysal, S.,
1984. Isparta Angle (W Taurids): A Mesozoic
paleorift. In “Geology of theTaurus belt”, eds.
O. Tekeli and C. Göncüoğlu, sp. Pub. MTA.
Ankara, 11-26
Poisson, A., Yağmurlu, F., Bozcu, M. and Şentürk,
M., 2003. New insights on the tectonic setting
and evolution around the apex of the Isparta
Angle(SWTurkey): Geol. J. 38: 257-282
Price, S. & Scott, B., 1991. Pliocene Burdur basin,
SW Turkey: tectonics, seismicity and
sedimentation. Journal of the Geological
Society, London, 148, 345-354.
Ricou, L., Marcoux, J. and Poisson, A. 1979.
L'allochtonie des Bey Dağları orientaux.
Reconstruction palinspastique des Taurides
occidentales. Bull. Soc. Geol. France, XXI,
125-133
Robertson,A. H. F, andWoodcock, N. H. 1984. The
SW segment of the Antalya Complex Turkey
as a Mesozoic-Tertiary Tethyan, continental
margin: In the “Geological Evolution of the
Eastern Mediterranean”. Dixon JF, Robertson
AHF (eds) Geological Society, London,
Special Publication 17, 251-271.
Robertson, A. H. F., Poisson, A. and Akıncı, Ö.
2003. Developments in research concerning
Mesozoic-Tertiary Tethys and neotectonics in
the Isparta Angle, SW Turkey. Geological
Journal, v.38, p.195-234.
Sintubin, M., Muchez, P. H., Paulissen, E., and
Waelkens, M., 2001. Neotectonics in the
territory of the ancient city of Sagalassos
(Burdur, SW Turkey): 4 th International
Symposium on Eastern Mediterranean
Geology,Abstracts, p. 32.
Şenel, M. 1984. Discussion of the Antalya nappes.
In Geology of Taurus belt (eds. by O.Tekeli,
M.C. Göncüoğlu), Proceedings, 41- 51
Şenel, M., Bilgin, A. Z., Dalkılıç, H., Gedik, I.,
Korucu, M., Uğuz, M. F., Serdaroğlu, M. 1991.
Eğirdir-Sütçüler-Yenişarbademli arasının ve
yakın dolayının jeolojisi (Batı Toroslar):
TPAORap. No:3963,
Şenel, M., Gedik, I., Dalkılıç, H., Serdaroğlu, M.,
Bilgin, A.Z., Uğuz, M. F., Bölükbaşı, A. S.,
Korucu, M. ve Özgül, N. 1996. Isparta
Büklümü doğusunda, otokton ve allokton
birimlerin stratigrafisi (Batı Toroslar): MTA.
Derg., 118, s:111-160.
Şengör, A. M. C., ve Yılmaz, Y., 1981. Tethyan
evolution of Turkey: a plate tectonic approach:
Tectonophysics, 75, 181-241.
Şentürk, M., 2003. Acıgöl ve Burdur Gölleri
arasındaki bölgenin sismotektonik özellikleri,
(Y. Lisans Tezi), S. Demirel Üniversitesi Fen
Bilimleri Ens. 82 s.
Taymaz, T., and Price, S. P., 1992. The 12.05.1971
Burdur earthquake sequence: A synthesis
seismological and geological observations.
Geophys. J. Int., 108, 589-603.
Temiz., H., Poisson, A., Andrieux, J., and Barka,
A., 1997. Kinematics of the Plio-Quaternary
Burdur-Dinar cross fault system in SW
Anatolia (Turkey). Annales Tectonica, v.XI, n.
1-2, 1o2-113.
Yağmurlu, F., 2000. Burdur fayının sismotektonik
özellikleri: Batı Anadolu'nun depremselliği
sempozyumu, Bildiriler, s.143-152, İzmir.
Yağmurlu, F., Bozcu, M., Şentürk, M., 2005.
Burdur-Fethiye arasındaki bölgede Burdur
fayının sismotektonik özellikleri:TübitakÇAYDAG,
Proje No:101Y027, 79 s.,
(Yayınlanmamış Rapor).
Yılmaz, Y., 2000. Ege bölgesinin aktif tektoniği;
B a t ı A n a d o l u ' n u n D e p r e m s e l l i ğ i
Sempozyumu, Bildiriler, s 3-15.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com