SELJUKS' KIRIM/SUĞDAK POLICY IN THE CONTEXT OF THE DEVELEPMENT OF ANA TOLIAN TRADING
Journal Name:
- The Journal of Academic Social Science Studies
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Among the Turkey Seljuk State’s (1075-1318) sultans; I. Rukneddin Suleyman-shâh (467-
478/1075-1086), I. Rukneddin Kilic Arslan (485-500/1093-1107), Sahinsâh (1110-1116) ve I. Rukneddin
Mesud (510-550/1116-1155) devoted their life to conquer Anatolian lands, to found and organize the
state by wars against The Crusaders, The Great Seljuks, and the other Turkish Tribes. These sultans are
also called as founder sultans.
Turkey Seljuk State’s(1075-1318) went under a rapid development period in political, military,
economic, commercial, cultural and architectural aspects drom the late years of I. Rukneddin Mesud
(510-550/1116-1155), and II. Rukneddin Kilic Arslan'dan (550-588/1156-1192).
Founded in today’s Turkish Republic lands that have never lost its geopolitical and strategic
importance but gains, Turkey Seljuk State (1075-1318) knew how to get benefit from these lands that is
commercial bridge in the middle of three continents for ages. In this success, as much as geographical
advantages followed policy’s importance could not be denied. In the world history- as today- trading
has been of a great importance in order to develop a state.
As the Turkey Seljuk Sultans knew it very well, to make progress in Anatolia they labored so
much to develop commercial activities. Especially, they ensured the safety of trade routes passing
through Anatolia, and they also tried to ensure sea trade routes that had connections with Anatolia. The
most important sample of this was the expedition to Kirim done in the time of I. Alaaddin Keykubad. In order to handle Midle Asia Trade via Black Sea trade route, Turkey Seljuk State’s sultan I. Alaaddin
Keykubad conquered Kirim, and ensured the safety of Blacksea trade route.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Türkiye Selçuklu Devleti (1075-1318) sultanlarından; I. Rükneddin Süleyman-Ģâh (467-
478/1075-1086), I. Rükneddin Kılıç Arslan (485-500/1093-1107), ġahinĢâh (1110-1116) ve I. Rükneddin
Mesud (510-550/1116-1155) ömürlerini; Anadolu topraklarının fethi, Haçlılar ve Bizanslılar'la, Büyük
Selçuklular'la ve diğer Türk Beylikleri'yle savaĢlar ile devletin kurulup teĢkilâtlandırılması yolunda feda
etmiĢlerdir. Bu sultanlara kurucu sultanlar da diyebiliriz.
Türkiye Selçuklu Devleti (1075-1318), I. Rükneddin Mesud'un (510-550/1116-1155) son yılları
ile II. Rükneddin Kılıç Arslan'dan (550-588/1156-1192) itibaren siyasî, askerî, iktisadî, ticarî, harsi ve
mimarî açılardan hızlı bir kalkınma devresine girmiĢtir.
Türkiye Selçuklu Devleti (1075-1318), bugün de jeopolitik ve stratejik öneminde hiçbir
azalmaya uğramamıĢ, hatta bir kat daha artmıĢ olan Türkiye'de kurulduğu için, tarih boyunca üç kıt'a
arasında önemli bir ticarî köprü rolünü üslenen bu coğrafyanın tüm avantajlarından baĢarıyla
faydalanmasını bilmiĢtir. Bu baĢarıda coğrafî avantajlar kadar, hatta daha çok takip edilen siyasetlerin
önemi yadsınamaz. Dünya tarihinde - bugün de olduğu gibi— ticaret insanların geçimi, devletlerin
kalkınması için büyük bir önem taĢımıĢtır.
Türkiye Selçuklu Sultanları da bunu çok iyi bildiklerinden, Anadolu’nun geliĢmesi için ticari
faaliyetlerin geliĢmesine büyük çaba harcamıĢlardır. Özellikle Anadolu üzerinden geçen ticaret
yollarının güvenliğini sağladıkları gibi, Anadolu ile bağlantılı olan deniz ticaret yollarının da
güvenliğini sağlamaya çalıĢmıĢlardır. Bunun en önemli örneği I. Alaaddin Keykubad zamanında (1220/
1237) Kırım’a yapılan seferdir. Karadeniz ticaret yolu vasıtasıyla Orta Asya bozkırlarının ticaretini
elinde tutmaya çalıĢan Türkiye Selçuklu sultanı I. Alaaddin Keykubad, Kırımı ele geçirmiĢ ve böylece
Karadeniz ticaret yollarının güvenliğini sağlamıĢtır.
FULL TEXT (PDF):
- 6
39-50