ON OPIUM POPPY BREEDING AND TRADE IN ANATOLIA
Journal Name:
- The Journal of Academic Social Science Studies
Key Words:
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
A variety of medical and industrial plants have been planted in the rich
Anatolian soil for thousands of years. One of these plants is opium poppy,
mostly known for opium extracted from the milky juice in the seed capsules of
the plant. Opium (afyon) has been so widely known and significant for the
people of Anatolia that one of the cities where it has been produced was named
for the plant.
As a sought after industrial raw material, opium has been planted in
Anatolia since the time of the Hittite Empire (c. 2000 BC). Since Anatolian
opium contains considerably more morphine than those of other breeding areas
throughout the world, it has become a material highly in demand in the global
market. Therefore, opium poppy hasn’t been intended to cover local needs only
and it has been considered, almost totally, as a cash crop. During the nineteenth
century, opium poppy was recorded as the seventh biggest cash crop in the
Ottoman State, following tobacco, wheat, barley, raisin, fig and raw silk.
The importance given to opium trade during the Ottoman State
continued in the Turkish Republic. However in this period the state sometimes imposed restrictions on opium planting. In 1933 opium poppy cultivation was
brought under state control, growing areas were restricted and cultivation was
only allowed in 17 counties.
Due to increase in need and demand for opium and opium oil during
the Second World War, opium poppy growing areas were expanded with a
decree issued on June 16, 1945 and 35 counties were allowed in Turkey for
opium poppy cultivation. However as the conditions changed, opium poppy
growing areas were again narrowed. In 2011, opium poppy cultivation was
carried out in 13 cities and growing areas were 54.911 hectares.
This study aims to analyze the crop inventory and export activities of
opium poppy in Anatolia from the Ottoman State to the Turkish Republic.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Anadolu’nun bereketli topraklarında binlerce yıldır çeşitli tıbbi ve sanayi
bitkileri yetişmekte ve yetiştirilmektedir. Bu bitkilerden birisi daha ziyade
sütünden elde edilen afyonla tanınan haşhaş bitkisidir. Afyon maddesi
şöhretini Anadolu kentlerinden birisine adını vererek de göstermektedir.
Ticarette aranılan bir hammadde kaynağı olan afyonun Anadolu’da
Hititler döneminden beri (MÖ 2000 yılları) ekimi yapılmaktadır. Anadolu'da
yetiştirilen afyonun içindeki morfin miktarının diğer bölgelerdekinden fazla
olması nedeniyle dünya pazarında da daha fazla rağbet görmüştür. Bu nedenle
afyon ticareti, mahalli ihtiyaca hitap eden bir iç ticaret maddesi olmayıp, hemen
tamamen ihracata yönelmiş bir maddedir. Osmanlı Devleti'nin XIX. yy
süresince en önemli ihraç maddelerinden olan tütün, buğday, arpa, kuru üzüm,
incir ve ham ipekten sonra yedinci sırada afyon yer almaktadır.
Afyon ticaretinin Osmanlı Devleti’ndeki önemi Cumhuriyet
Türkiyesi’nde de devam etmiştir. Ancak bu dönemde haşhaş ekimine belirli
dönemlerde kısıtlamalar getirilmiştir. 1933’de Türkiye dâhilinde haşhaş ekim
sahaları sınırlanmış ve devlet kontrolüne alınmış ve ancak 17 vilayetde haşhaş
ziraatine izin verilmiştir.
II. Dünya Savaşı esnasında afyon ve haşhaş yağı ihtiyaç ve isteğinin çok
artması sebebiyle 16 Haziran 1945’de yayınlanan bir karar ile haşhaş ziraatına
müsaade edilen bölgeler genişletilmiş ve memleketimizin 35 vilayetinde, afyon
veya tohum üretimi için, haşhaş ziraatı yapılmasına izin verilmiştir. Ancak
zamanla şartların değişmesi haşhaş ekim alanlarını daraltmıştır. Türkiye’de
2011 yılında haşhaş ekim alanı 54.911 hektardır ve 13 ilde ekimi yapılmaktadır.
Bu çalışmada, Osmanlı Devleti’nden Türkiye Cumhuriyeti’ne
Anadolu’daki afyon ziraatı ve bu ziraattan elde edilen üretim miktarları ile bu
maddenin ihracatı incelenmiştir.
FULL TEXT (PDF):
- 1
513-529