You are here

Home » Content

ANADOLU GEÇİŞLİ DOĞAL GAZ BORU HATTI PROJESİ (TANAP)’NİN KÜRESEL ENERJİ POLİTİKALARINA ETKİSİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

AN ANALYSIS OF THE TRANS-ANATOLIAN GAS PIPELINE PROJECT (TANAP)’S EFFECTS ON GLOBAL ENERGY POLITICS

Journal Name:

  • The Journal of Academic Social Science Studies

Publication Year:

  • 2013
DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_977

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The energy need has been started to expand in parallel technological developments. The growing energy need has caused global competition and oil/gas resources have been started to seen as a strategic tool. The oil and gas resources, first impending Caucasus and Central Asia, are being served to world market via oil/gas pipelines with consortiums. These oil/gas pipeline projects gain importance since energy is an important raw material source in industry. Caucasus and Central Asia have important sources in terms of gas and oil. The region's reserves are presented to the international market; especially in Europe, by the oil and gas pipeline projects. Energy security and the relations with countries which are on the project route are taken consideration in the making process of project. In this regard Turkey has started to play key role in transporting oil and gas resources from Caucasus and Central Asia to Europe. The Baku-Tbilisi-Ceyhan oil pipeline project is one of the first steps in energy cooperation. Turkey and Azerbaijan are in an effort to increase this energy cooperation with the Trans-Anatolian Gas Pipeline (TANAP) in addition to theexisting projects. TANAP project, which has been developed in order to meet the needs of Europe and Turkey's natural gas, will further strengthen the Turkey’s energy bridge role.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Teknolojik gelişmelere paralel olarak küresel ölçekte enerji ihtiyacı daha da artmaya başlamıştır. Artan bu enerji ihtiyacı küresel rekabeti beraberinde getirmiş ve petrol, doğalgaz rezervleri birer stratejik araç olarak görülmeye başlanmıştır. Başta Orta Asya ve Kafkasya bölgesi olmak üzere petrol ve doğalgaz kaynakları, oluşturulan konsorsiyumlar ile birlikte petrol/doğalgaz boru hatları aracılığıyla dünya pazarlarına arz edilmektedir. Endüstride enerjinin önemli bir hammadde kaynağı olduğu düşünüldüğünde söz konusu petrol/doğalgaz boru hattı projeleri de stratejik bir önem kazanmaktadır. Orta Asya ve Kafkasya dünyadaki petrol ve doğalgaz rezervleri bakımından önemli kaynaklara sahiptir. Bölgenin sahip olduğu rezervin başta Avrupa olmak üzere uluslararası pazara sunulması petrol ve doğalgaz boru hatları projeleri ile mümkün olmaktadır. Söz konusu boru hatları projelendirilirken güzergâh üzerindeki ülkeler ile olan ilişkiler ve enerji güvenliği gibi konular ön planda tutulmaktadır. Bu bağlamda Türkiye jeopolitik konumu itibari ile Türkiye bir transit geçiş ülkesi olarak Kafkasya ve Orta Asya bölgesindeki petrol ve doğalgaz rezervlerinin Avrupa’ya ulaştırılması noktasında kilit bir rol oynamaya başlamıştır. Bakü-Tiflis-Ceyhan petrol boru hattı projesi enerji işbirliğinin ilk adımlarından birini oluşturmaktadır. Türkiye ve Azerbaycan mevcut hatlara ilave olarak Anadolu Geçişli Doğal Gaz Boru Hattı Projesi (TANAP) ile bu ilişkiyi daha da artırma çabası içerisindedir. Avrupa ve Türkiye’nin doğalgaz ihtiyacının karşılanması maksadıyla geliştirilen TANAP projesi Türkiye’nin enerji köprüsü rolünün daha da güçlendirecektir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_79201_6_pp_867-877.pdf
  • 3
867-877
  • Turkish

REFERENCES

References: 

ARAS, Bülent ve George Foster (1999), “Turkey: Looking for Light at the End of the Caspian Pipline”, Michael P. Croissant ve Bülent Aras (Eds.), Oil and Geopolitics in the Caspian Sea Region, London, Preager.
876
Ramazan ERDAĞ
ARIBOĞAN, D. Ülke ve Mert Bilgin (2009), “New Energy Order Politics Neopolitics: From Geopolitics to Energeopolitics”, Uluslararası İlişkiler, Vol. 5, No 20, pp.109- 132.
AYDIN, Nermin Zahide (2012), “Hazar Enerji Kaynakları ve Siyaset”, KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 9, Sayı 2, s.207-224.
AYHAN, Veysel (2009), “Avrupa’nın Enerji Arz Güvenliğinde Türkiye: Petrol, Doğal Gaz ve Entegrasyon”, Uluslararası İlişkiler, 5:20, 155-178.
BAHGAT, Gawdat (2011), Energy Security: An Interdisciplinary Approach, West Sussex, John Wiley&Sons.
BALMACEDA, Margarita Mercedes (2008), Energy Dependency, Politics and Corruption in the Former Soviet Union: Russia's Power, Oligarchs' Profits and Ukraine's Missing Energy Polic, 1995-2006, Newyork, Routledge.
BAYRAÇ, H. Naci (2009), “Küresel Enerji Politikaları ve Türkiye: Petrol ve Doğal Gaz Kaynakları Açısından Bir Karşılaştırma”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10:1, 115-142.
ÇAL, Sedat (2008), “Bakü-Tiflis-Ceyhan Boru Hattı Projesi Kapsamındaki Anlaşmaların Hukuki Yönden Değerlendirilmesi”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Cilt 63, Sayı 4, s.89-134.
FİDAN, Hakan (2010). “Turkish Foreign Policy Towards Central Asia”, Journal of Balkan and Near Eastern Studies, 12:1, ss.109-121.
FOREIGN MINISTRY OF TURKEY (2009), Turkey’s Energy Strategy,
http://www.mfa.gov.tr/data/DISPOLITIKA/EnerjiPolitikasi/Turkey's%20 Energy %20Strategy%20(Ocak%202009).pdf (04.02.2013).
GERI, Laurance R. ve David E Mcnabb (2011), Energy Policy in the US: Politics, Challenges, and Prospects for Change, New York, Taylor&Francis.
HEKİMOĞLU, Mehmet Merdan (2012), “Bakü-Tiflis-Ceyhan Boru Hattı Projesinin Hukuki Boyutları”, Bilig, Sayı 63, s.77-92.
İPEK, Pınar (2006), “The Aftermath of Baku-Tbilisi-Ceyhan Pipeline: Challenges Ahead for Turkey”, Perceptions, Bahar, ss.1-17.
KARDAŞ, Şaban (2011), “Turkish-Azerbaijani Energy Cooperation and Nabucco: Testing the Limits of the New Turkish Foreign Policy Rhetoric”, Turkish Studies, 12:1, 55-77.
KAYA, İslam Safa (2012), “Uluslararası Enerji Politikalarına Bir Bakış: Türkiye Örneği”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 102, ss.269-289.
LAX, Howard L. (1993), Political Risk in the International Oil and Gas Industry, Boston, Kluwer.
MARCOVİTZ, Hal (2011), Energy Security, Minnesota, ABDO Publishing.
Anadolu Geçişli Doğal Gaz Boru Hattı Projesi (TANAP)’nin Küresel Enerji
Politikalarına Etkisi Üzerine Bir Değerlendirme 877
OYSTEIN, Noreng (2006), Crude Power: Politics and the Oil Market, New York, I.B.Tauris.
PALA, Cenk (2008), “Hazar Petrol ve Doğalgazının Uluslararası Piyasalara Taşınması ve Bir Örnek Olarak Bakü-Tiflis-Ceyhan Ham Petrol Boru Hattı Projesi’nin Önemi”, (Der.), Gülten Kazgan, Türkiye-Rusya Arasında İhtilaflı Konular ve Çözümleri, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
SHAFFER, Brenda (2009), Energy Politics, Pennsylvania, University of Pennsylvania Press.
TÜYSÜZOĞLU, Göktürk (2012), “Türkiye-Azerbaycan İlişkilerinde Enerji Faktörü ve TANAP”, http://www.ajanspress.com.tr/Resource/clip.aprscx?resultId= 19436944&resultIndex=1&subjects=41_41_41_41_41_41_1199_1199&brands=786454&highlight=True&AspxAutoDetectCookieSupport=1 (01.02.2013).
http://www.mfa.gov.tr/turkeys-energy-strategy.en.mfa. (04.02.2013).
http://www.sabah.com.tr/Ekonomi/2011/12/26/azeri-gazina-tarihi-imza (29.01.2013).
http://www.tanap.com/tanap-nedir (28.01.2013).
http://enerjienstitusu.com/2012/12/04/tanap-projesinin-uygulanmasi-ile-i... kuruldu/ (31.01.2013).
http://www.botas.gov.tr/icerik/docs/faalrapor/2011/tur/fr2011_044-064.pdf (31.01.2013).
WORLD ENERGY COUNCIL (2007), Deciding the Future: Energy Policy Scenarios to 2050, http://www.worldenergy.org/documents/scenarios_study_online.pdf (18.02.2013).

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com