You are here

SEÇMEN TERCİHLERİNDE KAPI ARALAMA, KAPI KAPATMA VE KORKU ÇEKİCİLİĞİ TEKNİKLERİNİN ETKİLERİNİN TESPİTİNE DÖNÜK BİR ARAŞTIRMA

A RESEARCH TO DEFINE EFFECTS OF TECHNIQUES OF FOOT-IN-THE-DOOR, DOOR-IN-THE-FACE AND FEAR APPEAL IN TERMS OF VOTERS’ PREFERENCES

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_894
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Voters’ persuasion is one of the basic aims of political campaigns concerning the fact that when dwelled upon triad effects of political campaign, which stated as reinforcement, activation and conversion, persuasion is the foundation of activation and conversion effects. In this respect, various persuasion techniques are used both by political parties and candidates either consciously or unconsciously during each election period. In this way, it can be provided that voters activate, work in the name of the candidate or the party and vote in this direction. This study was carried out in order to determine the effects of persuasion techniques which are frequently used in political campaigns and defined as fear appeal, food-in-the-door and door-in-the-face on voters’ behaviors. A survey based on face to face interview method and simple random sampling was applied to voters who reside in the Centre of Gümüşhane and 747 people participated in this survey. The study revealed that voters are more affected by fear appeal technique than foot-in-the-door and door-in-the-face techniques, but the fear appeal technique has a lower impact than the other techniquesconcerning the total persuasion calculated using the means of all items. In other words, door-in-the-face technique has more effect than other techniques in terms of total persuasion value. It was also concluded that women compared with men and young compared with elders are more affected by fear appeal technique.
Abstract (Original Language): 
Seçmenlerin iknası, siyasal seçim kampanyalarının temel amaçlarından biridir. Çünkü pekiştirme, harekete geçirme ve dönüştürme şeklinde ifade edilebilecek siyasal kampanyaların üçlü etkisi üzerinde durulduğunda, harekete geçirme ve dönüştürme etkilerinin temelinde ikna bulunmaktadır. Bu bakımdan her seçim döneminde gerek siyasal partiler ve gerekse adaylar tarafından bilinçli ya da farkında olmadan çeşitli ikna teknikleri kullanılmaktadır. Böylece seçmenlerin harekete geçmesi, parti ya da aday adına çalışması ve bu doğrultuda oy vermesi sağlanabilmektedir. Bu çalışma siyasal seçim kampanyalarında sıklıkla kullanılan ve korku çekiciliği, kapı aralama ve kapa kapatma olarak tanımlanan ikna tekniklerinin seçmen davranışları üzerindeki etkilerinin tespitine dönük olarak yapılmıştır. Gümüşhane İli merkez bölgesinde ikamet eden seçmenler üzerinde basit rastlantısal örneklem yöntemi ile yüz-yüze görüşmeye dayalı bir araştırma yapılmış ve toplamda 747 kişi ile görüşülmüştür. Araştırmada seçmen davranışlarının kapı aralama ve kapı kapatma tekniğine göre korku çekiciliği tekniğinden daha fazla etkilendiği; ancak, korku çekiciliği tekniğinin üç ikna tekniğinde yer alan maddelerin ortalamalarından elde edilen toplam ikna üzerinde daha düşük bir etkiye sahip olduğu görülmüştür. Yani toplam ikna değeri üzerinde kapı kapatma tekniğinin etkisi daha yüksek düzeyde gerçekleşmiştir. Ayrıca araştırmaya katılan kadınların erkeklere oranla ve genç seçmenlerin daha yaşlı seçmenlere oranla korku çekiciliği tekniğinden daha fazla etkilendikleri sonucuna varılmıştır.
1170-1200

REFERENCES

References: 

ANIK, Cengiz. (2000). Siyasal İkna. Ankara: Vadi Yayınları.
BALCI, Şükrü. (2007). “Negatif Siyasal Reklamlarda İkna Edici Siyasal Mesaj Stratejisi Olarak Korku Çekiciliği Kullanımı”. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 17: 73-106.
BURGER, Jerry M. ve Guadagno, Rosanna E. (2003). “Self-Concept Clarity and the Foot-in-the-Door Procedure”. Basic and Applied Social Psychology, 25 (1): 79-86.
ÇOBANOĞLU, Şaban. (2007). Suskunluk Sarmalı ve Siyasal İletişim, Fide Yayınları, İstanbul.
CIALDINI, Robert B. (2003). “İknanın Psikolojisi”. Çev. F. Yalım (Çev.), İstanbul: Mediacat Yayınları.
DEMİRTAŞ, Andac H. (2005). “Temel İkna Teknikleri: Tutum Oluşturma ve Tutum Değiştirme Süreçlerindeki Etkilerinin Altında Yatan Nedenler Üzerine Bir Derleme”. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 19: 73-92.
DEVRAN, Yusuf. (2004). Siyasal Kampanya Yönetimi. İstanbul: Odak İletişim.
Seçmen Tercihlerinde Kapı Aralama, Kapı Kapatma ve Korku Çekiciliği
Tekniklerinin Etkilerinin Tespitine Dönük Bir Araştırma 1199
DILARD, James P. ve Peck, Eugenıa. (2000). “Affect ve Persuasion Emotional Responses to Public Service Announcements”. Communication Research, 27: 461 - 495
GOLDMAN, Morton. (1986). “Compliance Employing a Combined Foot-in-the-Door and Door-in-the-Face Procedure”. Journal of Social Psychocogy, 126 (1): , 111-116.
GOLDMAN, Morton. ve Creason, Chiristopher R. (1981). “Inducin Compliance By A Two Door In The Face Procedure A Self Determination Request”. The Journal of Social Psychology, 114: 229-235.
GOLDMAN, Morton.; SEEVER, Mark. ve SEEVER, Margaret. (1982). “Social Labeling and The Foot in the Door Effect”; Journal of Social Psychology, 117 (1), 19-23.
GROVES, Robert M. ve Magilavy, Lou J. (1981). “Increasing Responce Rates to Telephone Surveys: A Door in the Face, For Foot-in-the-Door”. Public Opinioun Quiarterly, 45: 346-358.
GUEGUEN, Nicolas. (2003). “Fun-Raising on the Web: The Effect of an Electronic Door-in-the-Face Technique on Compliance to a Request”. Cyberpsychology and Behavior, 6 (2), 189-193.
HANSEN, Robert A. ve Robinson, Larry M. (1980). “Testing the Effectiveness of Alternative Foot in the Door Manipulations”. Journal of Marketing Research, 8: 359-364.
HERBOUT, Virginie.; Gueguen, Nicolas. ve Grandjean, Isabella. (2008). “Foot-In-The-Door Application in Organization: How Employees Could be More Effective?”. European Journal of Scientific Research, 21(4): 729-735.
HOGG, Michael A. ve Vaughan, Graham M. (2011). Sosyal Psikoloji. İbrahim Yıldız ve Aydın Gelmez (Çev), Ankara: Ütopya Yayınevi.
İŞLER, Didar B. (2006). “Korelasyon Analizi”. Şeref Kalaycı (ed), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (115 – 127), Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
KAĞITÇIBAŞI, Çiğdem. (2010). Günümüzde İnsan ve İnsanlar. İstanbul: Evrim Yayınevi.
KALAYCI, Şeref. (2006). “Faktör Analizi”. Şeref Kalaycı (ed), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (321-331), Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
KALENDER, Ahmet. (2005). Siyasal İletişim: Seçmenler ve İkna Stratejileri. Konya: Çizgi Kitabevi.
KAYIŞ, Aliye. (2006). “Güvenilirlik Analizi”. Şeref Kalaycı (ed), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (403 – 419), Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
LARSON, Charles U. (2001). Persuasion: Reseption And Responsibilitiy. Usa: Wadsworth.
LAZARSFELD, Paul F.; Berelson, Bernard. ve Gaudet, Hazel. (1968). The People’s Choice. USA: Columbia Unversity Press.
1200
Hasan GÜLLÜPUNAR
LEWIS, Ioni.; Watson, Barry.; Tay, Richard. ve Wahite, Katherine M. (2007). “The Role of Fear Appeals in Improving Driver Safety: A Review of the Effectiveness of Fear-Arousing (Threat) Appeals in Road Safety Advertising”. International Journal of Behavioral Consultation and Therapy, 3 (2): 203-222.
MCQUAIL, Dennis ve Windahl, Sven. (1993). İletişim Modelleri. Mehmet Küçükkurt (Çev), Ankara: İmaj Yayınları.
MILLAR, Murray G. (2002). “The Effectiveness of the Door-in-the-Face Compliance Strategy on Friends and Strangers”. The Journal of Social Psychology, 142 (3): 295-304.
MILLER, Gerald R. ve Burgoon, Michael. (1973). New Techniques of Persuasion. Harper and New York: Row Publishers.
MOWEN, John C. ve Cialdini, Robert B. (1980). “On Implementing the Door in the Face Compliance Technique in a Business Context”. Journal of Marketing Research, 17(2): 253-258.
ÖZKAN, Abdullah. (2004). Siyasal İletişim. İstanbul: Nesil Yayınları.
RACELA, Olimpia C. ve Thoumrungroje, Amonrat. (2012). “The Perceived Ethicality and Efficacy of Fear Appeals: The Use of Graphic Warning Labels in Thailand”. Journal of International Business and Economics, 12 (4): 106-114.
SAKALLI, Nuray. (2001). Sosyal Etkiler. Ankara: İmge Kitabevi.
SCOTT, Carol A. (1977). “Modifying Socially-Conscious Behavior: The Foot-in-the-Door Technique”. Journal of Consumer Research, 4 (3): 156-164.
SEVERİN, Werner j. ve Tankard, James w. (1982). Communication Theories: Orgings, Methods, Uses. Toronto: Copp Clark Ltd.
WILLIAMS, Kaylene C. (2012). “Fear Appeal Theory”. Research in Business and Economics Journal, 5: 1-21.
http://www.termbank.net/psychology/5430.html, erişim tarihi 12. 02. 2013.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com