You are here

Home » Content

TE İ-RU VE - (I) YOR ÜZERİNDE ODAKLANARAK JAPONCA VE TÜRKÇE GÖRÜNÜŞLERİ ÜZERİNE KARŞILAŞTIRMALI BİR ÇALIŞMA

A CONTRASTIVE STUDY ON JAPANESE AND TURKISH ASPECT: FOCUS ON –TE I-RU AND –(I)YOR

Journal Name:

  • The Journal of Academic Social Science Studies

Publication Year:

  • 2013
DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_784

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The Japanese auxilary construction –te i-ru and Turkish –(I)yor reflect the category of aspect – a gramatical category seen in conjugations. The current study attempts to compare the Japanese aspect marker –te i-ru and its counterpart in Turkish –(I)yor. This article focuses on the distinctions between these two morphemes as well as the similarities by taking into consideration of their semantic features. Various lexical verb categories have been adapted including verb categories of Vendler’s, Mourelatos’, Kindaichi’s and Johanson’s. These categories were compared with each other to eliminate the lacking parts. Examining these four categories, it is aimed to show that with which verb categories both –te i-ru and –(I)yor morhemes are acceptable and denote the same aspectual meaning whereas with some other verb groups they behave differently. Considering to discuss the different senses of –tei-ru and –(I)yor will shed much light on some other interesting points, different semantic features have been analyzed to determine the different meanings of –te i-ru and –(I)yor morphemes.This study proposes both –te i-ru and –(I)yor forms denote ‘progressive’ and ‘habitual’ senses in common, despite the fact that various meanings are also available by these forms. An imperfective marker -te i-ru covers the meaning of progressive, resultative, perfect or habitualness while –(I)yor refers to progressive meaning and habitualness. The progressive perfect meaning can be applied to–(I)yor, as long as durativity is concerned (but not as long as termination is concerned). Other than these meanings, –(I)yor also covers the meaning of futurate, presumptive, historical present (HP), ability and imperative which -te i-ru does not denote.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Japonca yardımcı eki -te i-ru ve Türkçe - (I) yor eylem çekimlerinde görülen dilbilgisel bir kategori olan görünüş kategorisini yansıtmaktadır. Bu çalışma Japonca görünüş eki -te i-ru ve Türkçe muadili olan - (I) yor ekini karşılaştırmayı amaçlamaktadır. Bu makale, anlamsal özelliklerini göz önünde bulundurarak, bu iki biçimbirimin farklılıkları ile aynı zamanda benzerlikleri üzerinde odaklanmaktadır. Vendler, Mourelatos, Kindaichi ve Johanson’ın eylem kategorileri de dahil olmak üzere çeşitli sözlüksel eylem kategorileri uyarlanmıştır. Bu kategoriler eksik kısımları ortadan kaldırmak için birbirleri ile karşılaştırılmıştır. Bu dört kategoriyi inceleyerek -te i-ru ve - (I) yor biçimbirimlerinin hangi eylem kategorileri ile kabul edilir olduğu ve aynı görünüşsel anlamı aldığı diğer yandan hangi eylem grupları ile farklı davranış gösterdiğini ortaya koymak amaçlanmaktadır. -te i-ru ve - (I) yor biçimbirimlerinin farklı anlamlarının tartışılması diğer bazı ilginç noktalara ışık tutacağı düşünüldüğünden -te i-ru ve - (I) yor biçimbirimlerinin farklı anlamlarını belirlemek için farklı semantik özellikleri analiz edilmiştir. Bu çalışma -te i-ru ve - (I) yor formlarının farklı anlamlarda kullanımları da olsa ilerleme süreci ve alışkanlık anlamlarının ortak olduğunu öne sürer. Bitmemişlik eki -te i-ru ilerleme süreci, sonuç durumu, bitmişlik veya alışkalık anlamlarını alırken - (I) yor ilerleme süreci veya alışkanlık anlamlarını alır. Sürme söz konu olduğu sürece (sonlanma söz konusu değil ise) - (I) yor sürerli bitmişlik (progressive perfect) anlamını alabilir. Bu anlamlardan başka - (I) yor ayrıca -te i-ru’nun ifade etmediği yakın gelecek bildirme (futurate), varsayımsal, tarihsel şu an (historical present), yeterlik ve emir anlamlarını kapsar.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_79201_6_pp_159-189.pdf
  • 3
159-189
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKSU-KOÇ, A.,1988, The acquisition of aspect and modality: The case of past reference in Turkish, Cambridge: Cambridge University Press. BATU P., 2009, ‚Bir taciz hikayesi‛, Haberturk, www.haberturk.com, 21.09.2009.
COMRIE, B., 1976, Aspect, New York: Cambridge University Pres.
CORCU, D., 2003, Alinguistic Analysis of Necessity as a Part of the Modal System in Turkish, Grad. Dissertation, Mersin University.
FUJII, T., 1966, Doosi+te iru no Imi [The Meaning of V+-teiru], Kokugo Kenkyuushitsu 5, Tokyo University.
GURKAN, A. 2005, Japonca’daki -te iru Biçimbirimi Kullanımına Ilişkin Yanlış Çözümlemesi, Grad. Dissertation, Ankara University.
JOHANSON, L.,1971, Aspekt im Türkischen, Studia Turcica Upsaliensia 1, Upsala, Accta Universitatis Upsaliensis.
JOHANSON, L., 1994, ‚Türkeitürkische Aspektotempora‛. In : R. Thieroff & J Ballweg (Ed.), Tense systems in European languages. Tübingen: Niemeyer, pp 247-266.
KATO Y, and FUKUCHI T, 1989, Japanese for foreigners: Tensu, asupekuto, muudo, Aratake Suppan, Tokyo.
KINDAICHI, H. 1950, ‚Kokugo dooshi no ichibunrui‛ [A Classification of Japanese Verbs]. Kokugo Kenkyuu, 15, pp 48--65.
KINDAICHI, H. (ed), 1976, Nihongo dooshi no asupekuto, Mugi Shobo, Tokyo.
MOURELATOS, A. P.D., 1978, ‚Events, processes and states‛, Linguistics & Philosophy 2:415-434.
OGIHARA, T., 1999, ‚Tense and Aspect‛ In: Tsujimura, N. (Ed), the handbook of Japanese linguistics, Blackwell publish, Oxford, pp. 326-348.
OKUDA, Y., 1977, ‚Asupekuto no kenkyuu o megutte — Kindaichi teki dankai‛ [On the Study of Aspect — the Kindaichi stage]. Miyagi Kyooiku Daigaku Kokugo Kokubun 8.
RUNGE, S., 2009, ‚The Verbal Aspect of the Historical Present Indicative in Narrative‛, pp 1-24. http://www.ntdiscourse.org/ Nov 22, 2009
SHIRAI, Y., 2000, ‚The semantics of the Japanese imperfective -te i-ru: An integrative approach‛, Journal of Pragmatics, 32, pp 327–361.
SHIRAI, Y., & KURANO, A., 1998, ‚The acquisition of tense-aspect marking in Japanese as a second language‛, Language Learning, 48, pp 245–279.
A Contrastive Study On Japanese And Turkish Aspect: Focus On –te i-tu And –(I)yor
189
SUGAYA N., &. SHIRAI, Y., 2007, ‚The acquisition of progressive and resultative meanings of the imperfective aspect marker by L2 learners of Japanese: Transfer, universals or muliple factors‛, Cambridge University Press, 29, pp 1-38.
SMITH, C. S., 1991, The parameter of aspect. Dordrecht, the Netherlands: Kluwer Academic.
TERAMURA, H.,1984, Nihongo no Sintakusu to Imi, Kurosio Suppan, Tokyo.
UZUN, N. E., 1998. Dilbilgisinin temel kavramları, Ankara
UZUN, N. E., 1998. ‚Türkçe’de görünüş kip zaman üçlüsü‛, Dil dergisi, Ankara 68, 5-22.
VENDLER, Z., 1957, ‚Verbs and times‛, The philosophical review, 66, pp 143-160.
VENDLER, Z., 1967, Linguistics in philosophy, Ithaca, NY: Cornell University Pres.
VERKUYL H. J., 1993, A theory of aspectuality: The interaction between temporal and temporal structure. Cambridge.
YAVAS F., 1980, On the meaning of tense and aspect markers in Turkish, Ph.D.Dissertation, University of Kansas.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com