Demographic Structure and Economic Life of the Circassian settlers in
the Ivraca and Rahova Regions of Bulgaria in the 1860s and 70s
Journal Name:
- Journal of Caucasian Studies
Keywords (Original Language):
| Author Name |
|---|
Abstract (2. Language):
Towards the end of the Russo-Caucasian war in the 1860s, Tsarist
Russia forcibly deported thousands of Circassians to the Ottoman
Empire, some of whom ended up in the Balkans, including the Ivraca
(Vratsa) and Rahova (Oryahova) districts of Bulgaria, where 19
Circassian settlements were founded.
The demographic structure of the Circassian families was as such
that average family size was 3.3 people, while there were also
instances of families of eight. Most families had two children, but a
few families had up to five children. There was a significant numerical
disparity between boys and girls, as well as men and women for
reasons that this article has not been able to identify.
While Rahova was located in the plains and had lands suitable for
cultivation, Ivraca was a mountainous district and as such
characterized by non-arable lands. Therefore, Circassians mostly
engaged in raising livestock were settled in Ivraca, whereas many
Circassians in Rahova were employed as day laborers. Circassians
encountered no problems regarding the size of their plots. The crop
yields depended on such factors as natural disasters, soil quality, and
effective management, as well as individual needs and endurance. It is
likely that the majority of the Circassian families in the Rahova district
were able to provide enough produce for a family of four for a whole
year; some even sold the surplus crops in local markets. In summary,
Circassians, like other farmers elsewhere, were heavily dependent on
the harvest of their crops.
Circassians lived in these districts until the Russo-Ottoman War of
1877-78, during which Circassian settlers were uprooted again and
forced to move to the Ottoman lands in Anatolia and the Middle East.
Hence the Circassian presence in Bulgaria came to an end.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Rus-Kafkas Savaşı’nın sonuna yaklaşıldığı 1860’lardan itibaren Çarlık
Rusyası tarafından Osmanlı topraklarına sürülen Çerkeslerin önemli bir
kısmı Balkanlar’a, bunların içinde bir kısmı da bugünkü Bulgaristan
topraklarına yerleştirildi. İvraca (Vratsa) ve Rahova (Oryahovo)
kazalarında toplam 19 Çerkes yerleşim yeri bulunuyordu.
Eldeki nüfus verilere göre göçmen Çerkes ailelerinde ortalama
nüfus 3.3 kişiyken, 8 kişilik ailelere de rastlanıyordu. Ailelerin çoğu 2
çocuğa sahipti, 4-5 çocuklu aileler ise istisnaydı. Hem kız ve erkek
çocuk, hem de kadın ve erkek sayıları arasında nedenleri tespit
edilemeyen önemli bir oransızlık görülüyordu.
Ovalık Rahova kazasından farklı olarak İvraca kazası dağlık ve
toprakları taşlıklıydı, tarıma elverişli değildi. Dolayısıyla İvraca
kazasına daha çok hayvancılıkla geçinen Çerkesler yerleştirilirken
Rahova’dakilerin önemli kısmı günlük işlerde çalışıyordu. Çerkesler,
tarım arazilerinin büyüklüğü açısından önemli sorunlar yaşamadılar.
Elde ettikleri ürünün miktarını doğal afetler, toprağın kalitesi, mevcut
iş gücü, istek ve ihtiyaç gibi faktörler belirliyordu. Muhtemelen Rahova
kazasındaki Çerkes ailelerinin çoğu, 4 kişilik bir ailenin yıllık gıda
ihtiyacını karşılayabiliyordu. Bazıları ürünlerini bir kısmını yerel
pazarda satabiliyordu. Bu nedenle Çerkes aileleri, tüm köylüler gibi
hasat ettikleri ürüne bağımlıydılar.
1877-1878 Osmanlı - Rus Savaşı’nın sonuna kadar bölgede
yaşamaya devam eden Çerkesler, savaş sırasında Bulgaristan’daki
yerlerini terk etmek zorunda kaldılar ve imparatorluğun Anadolu ve
Ortadoğu’daki topraklarına yerleştiler. Böylece Bulgaristan’daki Çerkes
varlığı sona ermiş oldu.
FULL TEXT (PDF):
- 2