The Caucasian Deputies' Visit to Istanbul and the Caucasusian Front
(1918)
Journal Name:
- Journal of Caucasian Studies
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
The war broke out in early November 1914 between the Ottoman and
Russian empires in the Caucasus, and that in the following years the
Russian army occupied almost the entire Eastern Anatolia. This state
of affairs only changed with the beginning of the Russian Revolution in
March 1917, which brought about an undeclared truce on the
Caucasian front. After the Bolsheviks came to power In November
1917, the armistices of Brest-Litovsk and of Erzincan were signed, and
consequently the Russian troops began to withdraw from the
Caucasian front. The departing Russian Army left their weapons,
ammunition and other military supplies with the Armenian and
Georgian forces, enabling them to set up their own national armies to
seize control of the areas vacated by the Russian Army, not only in
Eastern Anatolia but also in the Caucasus as a whole. For the Muslim
population of the region, which were under the pressure of the
Georgian and Armenian military formations, the only military and
political power in the region to seek support from was the Ottoman
Empire. Therefore, deputies from the South Caucasus, which included
Naki Keykurun Şeyhzamanli of Azerbaijan and Omer Faik Numanzâde
of Meskhetia (Ahiska) region, visited Istanbul between February and
March in 1918 to seek military and political aid from the Porte. As a
result of this initiative, the Turkish forward operation in Caucasian
battlefields, which had begun on 12 February 1918, was reconfigured
to include all areas inhabited by local Muslims. Furthermore, the
foundations of an Ottoman army corps called the 'Islamic Army of the
Caucasus', were laid during this visit. Due to these developments, the
Ottoman Army not only re-captured the territories under Russian
occupation but also took control of such districts as Elviye-i Selâse (The three sanjaks of Batum, Kars ve Ardahan) as well as Akhaltsikhe,
Azerbaijan and Daghestan, which had been beyond Ottoman control
before the war.
In this article, the Transcaucasian deputies' visit to the Porte and
its effects on the Caucasian battlefields will be examined with the help
of the archival materials obtained from the Ottoman Archives of the
Turkish Prime Ministry, Ottoman and foreign media, the memoirs of
key personalities of the era, and other secondary sources.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
1914 yılı Kasım ayı başlarında Osmanlı Devleti ve Rusya arasında
Kafkasya Cephesi’nde savaş başladı ve ilerleyen yıllarda Rus orduları
Anadolu’nun doğu kısmının neredeyse tamamını ele geçirdi. Osmanlı
Devleti aleyhine gelişen bu durum 1917 Mart ayında meydana gelen
Rus ihtilali ile son buldu ve bu tarihten itibaren Kafkas Cephesi’nde
gayr-i resmî bir mütareke durumuna girildi. Kasım 1917’de
Bolşeviklerin iktidara gelmesinden sonra imzalanan Brest-Litovsk ve
Erzincan mütarekeleri sonrasında Kafkas cephesindeki Rus birlikleri
silah, mühimmat ve malzemelerini Ermeni ve Gürcü gruplara bırakarak
çekildiler. Bu silahlarla kurulan Ermeni ve Gürcü milli orduları,
Rusya’nın tahliye ettiği yerleri ele geçirmek için sadece Doğu
Anadolu’da değil bütün Kafkasya cephesinde harekete geçtiler. Bu
bölgelerde yaşayan Müslümanların yardım isteyebileceği tek güç ise
Osmanlı Devleti’ydi. Bu nedenle, aralarında Azerbaycanlı lider Naki
Keykurun Şeyhzamanlı ile Ahıskalı Müslüman liderlerden Ömer Faik
Numanzâde’nin de bulunduğu Kafkasya murahhasları, Osmanlı
Devleti’nden askerî ve siyasî yardım talebinde bulunmak için Şubat-
Mart 1918 tarihlerinde İstanbul’a bir seyahat düzenledi. Kafkas
heyetinin Osmanlı yetkilileri ile bir takım görüşmeleri neticesinde, 12
Şubat 1918 tarihinde Kafkas cephesinde başlayan Osmanlı ileri
harekâtının Kafkasya’da Müslümanların yaşadığı bütün bölgeleri
kapsamasına karar verildi. Azerbaycan’a yardım etmek için kurulan
Kafkas İslam Ordusu’nun temelleri de bu seyahat sırasında atıldı. Bu
seyahat sonunda alına kararlar neticesinde Osmanlı birlikleri sadece
Rusya’nın Anadolu’da ele geçirdiği toprakları değil, Elviye-i Selâse (Üç
Sancak: Batum, Kars ve Ardahan) ve Ahıska-Ahılkelek gibi imparatorluğun 1914 sınırlarının dışında kalan bölgeleri de kontrol
altına alarak Azerbaycan ve hatta Dağıstan’a girdi.
Bu çalışmada Kafkas murahhaslarının İstanbul’a düzenlediği
seyahat ve bu seyahatin cepheye etkileri, Başbakanlık Osmanlı Arşivi,
Türk ve yabancı basın, o dönemde yaşayan insanların hatıratları ve
ikinci el kaynaklar ele alınarak incelenecektir.
- 2