You are here

RUSYA’NIN KAMU DİPLOMASİSİ: DIŞ POLİTİKA DAVRANIŞLARIYLA ÇELİŞME PARADOKSU

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.12787/KARAM917
Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
This essay examines Russian public diplomacy in the framework of foreign policy and institutional mechanisms. The transformation of global politics, which unveiled public diplomacy initially analyzed and considered as a starting point. Thus, public diplomacy elucidated with respect to the Russian perception and the methods of its practices. In this context, it is argued that Russia performs public diplomacy with the image and nation-branding management for the most part. The reason of Russian public diplomacy conduct is essentially based upon to solve the image problem. Furthermore, the expansion of the U.S., EU and NATO into the former Soviet geography identified as the driving force for the implementation of public diplomacy. Subsequently, Russian public diplomacy scrutinized on the basis of the Russkiy Mir Foundation, the Rossotrudnichestvo Agency, the Gorchakov Fund and the instruments of new media since 2005. It follows that Russian public diplomacy implemented with the new media channels for the preparation of information wars. In addition, Russia conducted cultural diplomacy with the Russkiy Mir, diaspora diplomacy with the Rossotrudnichestvo, and specifically public diplomacy with the Gor-chakov, which assess the practice and methods of these institutions. Consequently, it is highlighted that Russia’s public diplomacy is constructed and performed top-down, state-centric model and with realist approach. For these reasons, and along with that realist, militarist, aggressive, neo-imperial Russian foreign policy, and the restriction of media freedom, growing authoritarianism factors paralyzed public diplomacy initiatives and projects as well as these facts reproduced and fed the Russian negative image after all.
Abstract (Original Language): 
Bu makale, Rusya’nın kamu diplomasisini dış politika ve kurumsal mekanizmalar çerçevesinde incelemektedir. Öncelikle kamu diplomasisini ortaya çıkaran küresel siyasetin dönüşümü analiz edilmiştir. Buradan hareketle kamu diplomasisi, Rusya’nın uygulama tarzı ve anlayışına göre açıklanmıştır. Bu bağlamda Rusya’nın kamu diplomasisini imaj ve ulus markalama yöntemleri düzleminde uyguladığı ortaya konulmuştur. Rusya’nın kamu diplomasisini uygulamaya geçmesinin nedeni temel olarak olumsuz imaj problemini kamu diplomasisi yöntemiyle çözme arayışından kaynaklandığı ileri sürülmüştür. Ayrıca ABD, NATO ve AB’nin 2004 yılında eski Sovyet coğrafyasına doğru genişlemelerinin Rusya’nın kamu diplomasisini uygulamaya zorlayan etkenler olduğu tespit edilmiştir. Daha sonra Rusya’nın kamu diplomasisi, 2005’ten itibaren açtığı medya kanalları ve Russkiy Mir Vakfı, Rossotrudnichestvo Ajansı, Gorchakov Kamu Diplomasisi Fonu olmak üzere üç kurum, medya araçları üzerinden kurumsal düzeyde amaç ve faaliyetleri bağlamında araştırılmıştır. Böylece Rusya’nın yeni açılan medya kanallarıyla enformasyon savaşlarına hazırlık, Russkiy Mir vakfıyla kültürel diplomasi, Rossotrudnichestvo Ajansıyla ağırlıklı olarak diaspora diplomasisi ve Gorchakov fonuyla kamu diplomasisi uygulama yöntem ve tarzı çözümlenmiştir. Böylece bunun devletmerkezli, yukarıdan aşağıya bir metotla, tek yönlü iletişim stili ve realist bakış açısıyla uygulanan niteliklere sahip olduğu vurgulanmıştır. Ayrıca Rusya’nın realist, saldırgan, militarist ve neo-emperyal olarak algılanan dış politikası, içerde medya özgürlüğünü kısıtlaması, demokrasi seviyesinin geriye gitmesi ve artan otoriterleşme gibi faktörlerin kamu diplomasisi girişimleri ve projelerini akim bıraktığı şeklindeki olumsuz imajını da yeniden ürettiği sonucuna varılmıştır.
43
56

REFERENCES

References: 

AVGERİNOS, Katherine P. (2009). “Diplomacy Effort: What the Kremlin is
Doing and Why Ot’s Not Working”, Journal of Public and International
Affairs, JPIA, Princeton, Issue 1, Vol. 20, Spring, ss.115-132.
CASTELLS, Manuel (2008). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür,
Birinci Cilt: Ağ Toplumunun Yükselişi, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi
Yayınları.
CWIEK-KARPOWICZ, Jaroslaw (2012). “Limits to Russian Soft Power in the
Post-Soviet Area”, DGAP Anlayse 8, July, ss.1-16.
Muharrem Ekşi
56
DEMİRTEPE, Turgut (2006). “Bakiyev Dönemi Kırgız-Rus İlişkileri ve Potansiyel
İç Politik Yansımaları”, USAK, Erişim tarihi: 25 Ocak 2015,
http://www.usak.org.tr/print.php?id=1281&z=6
EKŞİ, Muharrem (2014). Kamu Diplomasisi: AK Parti Döneminde Türk Dış
Politikası, Siyasal Kitabevi.
EROL, Mehmet Seyfettin ve Amirbek, Aidarbek, “Soğuk Savaş Sonrası Dönemde
Rusya’nın Dış Politikasında Yakın Çevre ve Orta Asya”, Türk
Dünyası İncelemeleri Dergisi, XIV/1 (Yaz 2014), s.155-178.
GVOSDEV, Nikolas K., Marsh (2014). Russian Foreign Policy: Interests, Vectors,
and Sectors, Washington DC, Sage Publications.
NYE , Joseph (2004). Soft Power: The Means to Success in World Politics, New
York, PublicAffairs.
ORBAN, Anita (2008). Power, Energy, And The New Russian Imperialism,
USA, Praeger Press.
OSIPOVA, Yelena (2013). “Seeing Beyond the Bear: Selective Processsing
and Russian Public Diplomacy in the West”, Center on Global Interets,
August 15, ss.1-15.
PUTIN V. (2012). “Russia and the Changing World, RT, Erişim tarihi: 03.
01.2015, http://rt.com/politics/official-word/putin-russia-changingworld-
263/
SNOW, Nancy (2009). “Rethinking Public Diplomacy”, içinde Nancy Snow ve
Philip M. Taylor (eds.), Routledge Handbook of Public Diplomacy, New
York Routledge Press.
SZONDI György (2009). “ Central and Eastern European Public Diplomacy:
A Transitional Perspective on National Reputation Management”, içinde
Nancy Snow ve Philip M. Taylor (eds.), Routledge Handbook of Public
Diplomacy, New York, Routledge.
TAFURO, Eleonora (2014). “Can Russia Exercise Soft Power As Well As
Hard Power?” Policy Review, Op-ed, 03/06/2014, ss.1-3, Erişim tarihi:
04.01.2015,http://fride.org/download/03.06.2014_PolicyReview_US_
ET.pdf
TARAS, Ray, (2013). Russia’s Identity in International Relations: Images, Perceptions,
Misperceptions, New York, Routledge.
TSYGANKOV, Andrei (2009). Russophobia: Anti-Russian Lobby and American
Foreign Policy, New York, Palgrave Macmillan.
WERBOWSKI, Michael “Ukraine and NATO’s Eastern Expansion: The “Containment”
of Post Soviet Russia”, Global Research, March 13, 2014, Erişim
tarihi: 01.01.2015,
http://www.globalresearch.ca/ukraine-and-natos-eastern-expansion-thecont...
of-post-soviet-russia/5373266AVGERİNOS, Katherine P. (2009). “Diplomacy Effort: What the Kremlin is
Doing and Why Ot’s Not Working”, Journal of Public and International
Affairs, JPIA, Princeton, Issue 1, Vol. 20, Spring, ss.115-132.
CASTELLS, Manuel (2008). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür,
Birinci Cilt: Ağ Toplumunun Yükselişi, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi
Yayınları.
CWIEK-KARPOWICZ, Jaroslaw (2012). “Limits to Russian Soft Power in the
Post-Soviet Area”, DGAP Anlayse 8, July, ss.1-16.
Muharrem Ekşi
56
DEMİRTEPE, Turgut (2006). “Bakiyev Dönemi Kırgız-Rus İlişkileri ve Potansiyel
İç Politik Yansımaları”, USAK, Erişim tarihi: 25 Ocak 2015,
http://www.usak.org.tr/print.php?id=1281&z=6
EKŞİ, Muharrem (2014). Kamu Diplomasisi: AK Parti Döneminde Türk Dış
Politikası, Siyasal Kitabevi.
EROL, Mehmet Seyfettin ve Amirbek, Aidarbek, “Soğuk Savaş Sonrası Dönemde
Rusya’nın Dış Politikasında Yakın Çevre ve Orta Asya”, Türk
Dünyası İncelemeleri Dergisi, XIV/1 (Yaz 2014), s.155-178.
GVOSDEV, Nikolas K., Marsh (2014). Russian Foreign Policy: Interests, Vectors,
and Sectors, Washington DC, Sage Publications.
NYE , Joseph (2004). Soft Power: The Means to Success in World Politics, New
York, PublicAffairs.
ORBAN, Anita (2008). Power, Energy, And The New Russian Imperialism,
USA, Praeger Press.
OSIPOVA, Yelena (2013). “Seeing Beyond the Bear: Selective Processsing
and Russian Public Diplomacy in the West”, Center on Global Interets,
August 15, ss.1-15.
PUTIN V. (2012). “Russia and the Changing World, RT, Erişim tarihi: 03.
01.2015, http://rt.com/politics/official-word/putin-russia-changingworld-
263/
SNOW, Nancy (2009). “Rethinking Public Diplomacy”, içinde Nancy Snow ve
Philip M. Taylor (eds.), Routledge Handbook of Public Diplomacy, New
York Routledge Press.
SZONDI György (2009). “ Central and Eastern European Public Diplomacy:
A Transitional Perspective on National Reputation Management”, içinde
Nancy Snow ve Philip M. Taylor (eds.), Routledge Handbook of Public
Diplomacy, New York, Routledge.
TAFURO, Eleonora (2014). “Can Russia Exercise Soft Power As Well As
Hard Power?” Policy Review, Op-ed, 03/06/2014, ss.1-3, Erişim tarihi:
04.01.2015,http://fride.org/download/03.06.2014_PolicyReview_US_
ET.pdf
TARAS, Ray, (2013). Russia’s Identity in International Relations: Images, Perceptions,
Misperceptions, New York, Routledge.
TSYGANKOV, Andrei (2009). Russophobia: Anti-Russian Lobby and American
Foreign Policy, New York, Palgrave Macmillan.
WERBOWSKI, Michael “Ukraine and NATO’s Eastern Expansion: The “Containment”
of Post Soviet Russia”, Global Research, March 13, 2014, Erişim
tarihi: 01.01.2015,
http://www.globalresearch.ca/ukraine-and-natos-eastern-expansion-thecont...
of-post-soviet-russia/5373266

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com