You are here

GELENEKSEL SAKARYA EVLERİNDE BEZEME

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.12787/KARAM950
Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Being a migration area due to its location and fertile lands since the foundation of Ottoman Empire, Sakarya, despite its richness in domestic architecture, has witnessed frequent earthquakes which highly damaged the houses, as located on the 1st grade seismic belt. A few houses in city centre and the districts have survived so far apart from the ones in the district of Taraklı. Not older than the late nineteenth century samples, these houses, in terms of planning and functionality, holds the same characteristics as the houses built in the wide area that the Turkish architecture expands, while in terms of decoration, has been under the influence of the nineteen century fashion trend as a result of its closeness to the capital, İstanbul back then. The Baroque, Rococo, Empire and Neo-Classical elements found in house decorations, has been applied in appropriate with the Westernization policy of Ottoman Empire. Reflecting Western art traditions this fashion trend, followed both in İstanbul and Anatolia after late eighteen century, although did not change the original line and body of the construction, has been dominated in decoration with Western motifs combinations like Baroque elements, garlands “S”, “C” folds, oyster motifs, naturalist blossoms, landscape depictions and still life. Decoration materials in Sakarya and its districts are consisted mainly of wood, paint, metal and plaster. These materials are figured by techniques like hand carving, pounding, engraving, openwork, embossing and hammering. The decorations are mainly observed in the inner sites of the houses, particularly in the headrooms of the houses. In these houses, the decorations are concentrated mostly in ceilings and ceiling roses. Apart from headrooms, decorations are seen in the other parts of the house, along with ceilings and walls, in architectural components like doors, barriers, column heading, eaves and archs.
Abstract (Original Language): 
Osmanlı Devleti’nin kuruluşundan itibaren konumu ve verimli toprakları sayesinde sürekli göç alan Sakarya, ev mimarisi konusunda zengin bir yöre olmasına rağmen 1. derecede deprem kuşağında bulunduğu için sık sık depremler yaşamış ve bu depremlerden en çok evler büyük zararlar görmüştür. Depremlerden en az zarar gören Taraklı ilçesindeki evler dışında merkez ilçe ve diğer ilçelerden çok az ev günümüze ulaşabilmiştir. XIX. yüzyıl sonlarından daha eski örneklere rastlayamadığımız bu evler plan ve işlevsellik bakımından Türk mimarisinin yayıldığı geniş coğrafyada yer alan evlerle benzer özellikler göstermekle birlikte, bezeme bakımından başkent İstanbul’a olan yakınlığından dolayı özellikle XIX. yüzyıl moda beğenisinin etkisi altında kalmışlardır. Evlerde görülen bezemelerde Barok, Rokoko, Ampir ve Neo-Klasik unsurlar Batılılaşma Dönemi Osmanlı sanatının programına uygun olarak seçmeci bir biçimde uygulanmıştır. XVIII. yüzyıl sonlarından itibaren İstanbul’da ve aynı zamanda Anadolu’da da izlenen Batı sanat geleneklerini yansıtan bu moda beğenisi, yapıların esas kuruluş ve çizgilerini pek değiştirmişse de dekorasyonda; Barok kartuşlar, girlandlar (asma çelenk), “S” “C” kıvrımlar, istiridye motifleri, natüralist çiçekler, manzara tasvirleri, natürmortlar gibi Batılı motiflerin oluşturduğu kompozisyonları hâkim kılmıştır. Sakarya ve ilçelerindeki evlerde bezeme malzemesi başta ahşap olmak üzere, boya, metal ve alçı malzemeden oluşmaktadır. Bu malzemeler; kalemişi, çakma, oyma, ajur, kabartma, döküm ve dövme gibi tekniklerle desenli hale getirilmişlerdir. İncelediğimiz evlerde bezemelerin en yoğun görüldüğü yerler daha ziyade evlerin iç mekânlarında, özellikle de evlerin başodalarında önem kazanmaktadır. Bu odalarda tavanlar, tavan göbekleri ve duvarlar bezemelerin yoğunlaştığı yerlerdir. Başodaların dışında diğer bölümlerde de tavan ve duvarların yanı sıra kapı, korkuluk, sütun başlıkları, çatı saçakları ve kemerler gibi mimari elemanlarda karşımıza çıkmaktadır.
143
164

REFERENCES

References: 

AREL, Ayda (1975). Onsekizinci Yüzyıl Osmanlı Mimarisinde Batılılaşma Süreci,
İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi Yayınları.
ARIK, Rüçhan (1976). Batılılaşma Dönemi Anadolu Tasvir Sanatı, Ankara:
Türkiye İş Bankası Yayınları.
ARSEVEN, C. Esad (1983). “Kapı Tokmakları”, Sanat Ansiklopedisi, C.2., İstanbul,
s. 951.
BATUR, Afife (1998). “Art Nouveau”, İstanbul Ansiklopedisi, C.I., İstanbul, s.
327-331.
BEKTAŞ, Cengiz (1996). Türk Evi, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
BEKTAŞ, Cengiz (2001). Halk Yapı Sanatı, İstanbul: Literatür Yayınları.
CANSEVER, Turgut (2002). “Türk Evinin Mimarisi”, Türkler, C.12, Yeni Türkiye
Yayınları, Ankara, s. 200-203.
ÇAL, Halit (1999). “Niğde Kapı Tokmakları”, Art-Dekor, S.77, İstanbul, s.122-
125.
ÇAL, Halit (1999). “Osmanlı Kapı Halkaları ve Kapı Tokmakları”, Osmanlı
Ansiklopedisi, C.II, Anakara, s. 275- 284.
ÇETİN, Yusuf (2006). Sakarya ve İlçelerinde Türk Dönemi Sivil Mimari Eserler,
Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış
Doktora Tezi), Erzurum.
ÇETİN, Yusuf (2008). Sakarya’da Türk Mimari Eserleri, Adapazarı: Sakarya
Büyükşehir Belediyesi Yayınları.
Geleneksel Sakarya Evlerinde Bezeme
155
ELDEM, S. Hakkı (1954). Türk Evi Plan Tipleri, İstanbul: İstanbul Teknik
Üniversitesi Yayınları.
ELDEM, S. Hakkı (1984). Türk Evi Osmanlı Dönemi/ Turkish Houses Ottoman
Period, C. I, İstanbul: Türkiye Anıt Çevre ve Turizm Değerlerini Koruma
Vakfı Yayınları.
ESER, Lami (1955). Kütahya Evleri, İstanbul Teknik Üniversitesi Yayınları,
İstanbul.
GÜNAY, Reha (1989). Geleneksel Safranbolu Evlerinin Oluşumu, Ankara:
Kültür Bakanlığı Yayınları.
İREZ, Feryal (1989). XIX. Yüzyıl Osmanlı Saray Mobilyası, Ankara: Atatürk
Kültür Merkezi Yayınları.
ÖNGE, Yılmaz (1991). “Konya Evinin Tezyinatı”, Türk Halk Mimarisi Sempozyumu
Bildirileri, Ankara, s. 140-143.
ÖZKÖSE, Aynur (2001). Ahşap Kültürü: Anadolu’nun Ahşap Evleri, Ankara:
Kültür Bakanlığı Yayınları.
KARPUZ, Haşim (1993). Türk-İslam Mesken Mimarisinde Erzurum Evleri,
Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
KÖMÜRCÜOĞLU, Eyüp (1950), Ankara Evleri, İstanbul: İstanbul Matbaacılık.
KÜÇÜKERMAN, Önder (1996). Kendi Mekânının Arayışı İçinde Türk Evi, İstanbul:
Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu Yayınları.
RENDA, Günseli (1983).“19.yy.da Kalem İşi Nakış-Duvar Resmi”, Tazimattan
Cumhuriyete Türkiye Ansiklopedisi, VI., İstanbul, s. 1532.
RENDA, Günseli (1997). Batılılaşma Döneminde Türk Resim Sanatı 1700-
1850, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları. SAYAN, Yüksel (1997).
Uşak Evleri, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
SÖZEN, Metin (1996). Cumhuriyet Dönemi Türk Mimarisi, Ankara: Türkiye İş
Bankası Yayınları.
ŞAPOLYO, E. Behnan (1970). ”Kapı Tokmakları” Önasya, S.56, Ankara, s.13
-14.
TANSUĞ, Sezer (1983), Karşıtı Aramak, İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
TANSUĞ, Sezer (1996). Çağdaş Türk Sanatı, İstanbul: Remzi Yayınları.
ÜÇER, Kaya (1988). Klasik, Barok, Rokoko, Ampir Kalem İşi Üslupları, Mimar
Sinan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek
Lisans Tezi), İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com