Wilhelm Barthold, Uluğ Beg ve Zamanı, Çev. İsmail Aka, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara 2015, 230 sayfa, ISBN: 978-975-16- 3044-5.

Kısa süren devr-i saltanatından ziyade ilmî faaliyetleri ile temayüz eden Timurlu Devleti’nin meşhur hükümdarı Uluğ Beg, kadim İran müelliflerinin tabiriyle: “Şahsında Eflâtun’un bilgisi ile Feridun’un haşmetini toplamıştı”1. Araplarca “âlimü’l-felek”, Farslar tarafından “sitâreşinâs” tesmiye olunan bu büyük gökbilimcinin kendine özgü hayatı gerek akademik çevrelerde gerekse edebî muhitlerde, çok kesif olmamakla birlikte ilgi çekmeyi başarmıştır. Özbek romancı Adil Yakubov’un “Uluğ Beg’in Hazinesi” (1974) isimli romanından başka, Fransız yazar Jean- Pierre Luminet tarafından telif edilip “Ulugh Beg L’astronome de Samarcande” (Uluğ Beg Semerkand’ın Gökbilimcisi) adıyla 2015 yılı Nisan ayında Paris’te yayımlanan tarihî roman da zikrettiğimiz küresel alâkanın hâlihazırda hâlâ canlı olduğuna şahadet etmektedir.