You are here

OSMANLIDA KULLANILAN VİLÂYET TABİRİ ÜZERİNE

ON THE INTERPRETATION OF THE TERM “VILAYET” DURING THE OTTOMAN EMPIRE

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
It is known that the Ottoman provincial organization was formed from the smallest unit to the largest, in the form of village, county, town, sanjak and states (province / governorship). In the organisation and unity of these settlements, the villages constituted the counties, the counties constituted the towns, the towns constituted the sanjaks and the sanjaks constituted the states (provinces / governorship). The administrative structure of the 624-year-old Ottoman Empire changed from time to time according to internal and external circumstances. It can be seen that the term "Vilayet" used to express different administrative units in the following three periods: 1. The Period Of The Governorship System - Between 1326 and 1591; 2. The Period Of The State System - Between 1591 and 1864; 3. The Period Of The Provincial System – Between 1864 and 1922. As it becomes clear, the term “vilayet” was interpreted as "township", "county", "town", "sanjak", “castel”, "city", "country", “fatherland”, “state”, and “province” during the 624-year long period. In this study, for the first time, we have attempted to evaluate the use of the term "vilayet" in different meanings as regard three periods.
Abstract (Original Language): 
Osmanlı taşra teşkilatının, en küçük birimden en büyüğe doğru, köy, nahiye, kaza, sancak ve eyalet (vilayet / beylerbeylik) şeklinde kurulduğu bilinmektedir. Bu örgütlenmede birleşmek kaydıyla köyler nahiyeleri, nahiyeler kazaları, kazalar sancakları, sancaklar da eyaletleri (vilayet / beylerbeylik) teşkil etmekteydi. 624 yıl ayakta kalmış Osmanlı Devleti’nin idarî yapısı iç ve dış şartlara göre zaman zaman değişmiştir. “Vilâyet” tabirinin bu süreçte değişik idarî birimleri ifade ettiği şu üç dönemde görülmektedir: 1. Beylerbeylik Sistemi Dönemi- 1326 - 1591 arası; 2. Eyâlet Sistemi Dönemi- 1591 - 1864 arası; 3. Vilâyet Sistemi Dönemi- 1864-1922 arası. 624 yıllık uzun bir zamanda “vilâyet” tabirinin, “kasaba”, “nahiye”, “kaza”, “sancak”, “kale”, “şehir”, “ülke”, “baba yurdu”, “eyâlet” ve “il, vilâyet” anlamlarında kullanıldığı görülmüştür. Bu incelemede, ilk defa olarak “vilâyet” tabirinin değişik ve farklı anlamlarda kullanılmasını üç dönem olarak delirlemeye çalıştık.
250
278

REFERENCES

References: 

TAPU-KADASTRO KUYÛD-I KADÎME ARŞİVİ, TTD. No: 130 (58).
3 Numaralı Mühümme Defteri (966–968 / 1558–1560), (1993), T.C.
Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü, Osmanlı Arşivi Daire Başkanlığı,
Yayın Nu: 12. Dîvân-ı Hümâyûn Sicilleri Dizisi I: Ankara.
82 Numaralı Mühümme Defteri (1026-1027 / 1630-1631 – 1632 ), (2000).
T.C. Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü, Osmanlı Arşivi Daire
Başkanlığı, Yayın Nu: 47. Dîvân-ı Hümâyûn Sicilleri Dizisi VI. Ankara.
83 Numaralı Mühümme Defteri (1036-1037 / 1626–1628. (1993). T.C.
Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü, Osmanlı Arşivi Daire Başkanlığı,
Yayın Nu: 54. Dîvân-ı Hümâyûn Sicilleri Dizisi VII). Ankara.
85 Numaralı Mühümme Defteri (1040-1041 / 1617-1631 – 1618 ), (2002).
T.C. Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü, Osmanlı Arşivi Daire
Başkanlığı, Yayın Nu: 60. Dîvân-ı Hümâyûn Sicilleri Dizisi VIII: Ankara.
370 Numaralı Muhâsebe-i Vilâyet-i Rûm-İli Defteri ( 937 / 1530 ) I
(2001). T.C. Basbakanlık Devlet Arsivleri Genel Müdürlügü Osmanlı Arsivi Daire
Baskanlıgı Yayın Nu: 55, Defter-i Hâkânî Dizisi: VII., Yayına Hazırlayanlar:
Ahmet ÖZKILINÇ, Ali COŞKUN, Abdullah SİVRİDAĞ, Murat YÜZBAŞIOĞLU.
Dizin ve Tıpkıbasım, ANKARA
Hicrî 835 Tarihli Sûret-i Defter-i Sancak-i Arvanid (1987). Metni Bir
Giriş İle Neşreden Halil İnalcık. 2. Baskı. Ankara.Türk Tarih Kurumu Basımevi.
ABABAY, Feridun (1987). Çıldır Tarihi. Ankara. Kadıoğlu Matbaası.
ABABAY, Feridun (2000). Çıldır’ın Yönetsel Örgüt Süreci: Kuzeydoğu
Anadolu’nun Tarihi Coğrafyası ile Osmanlı Taşra Örgütü. Ankara. Eda
Matbaası.
ACAR, Kadir (2013). Osmanlı Devleti’nde Bir İdarî Reform Denemesi:
Tuna Vilâyeti (1864-1867). Doktora Tezi. T.C. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı. Yakınçağ Tarihi Bilim Dalı. Ankara.
AKGÜNDÜZ, Ahmed (1990). Osmanlı Kanunnâmeleri ve Hukukî
Tahlilleri. 2. Kitap. II. Bâyezid Devri Kanunnâmeleri. İstanbul. Fey Vakfı.
AKGÜNDÜZ, Ahmed (1991). Osmanlı Kanunnâmeleri ve Hukukî
Tahlilleri. 3. Kitap. Yavuz Sultan Selim Devri Kanunnâmeleri.İstanbul. Fey Vakfı.
AKGÜNDÜZ, Ahmed (1994a), Osmanlı Kanunnâmeleri ve Hukukâ
Tahlilleri, 7/1. Kitap, Kanuni Devri Kanunnâmeleri (IV); 7/II. Kitap. II. Selim
Devri Kanunnâmeleri, VI. Bölüm: Gürcistân Eyâleti Kanunnâmeleri. İstanbul.
Osmanlı Araştırmaları Vakfı Yayınları.
KARADENİZ, 2017; (36)
273
AKGÜNDÜZ, Ahmed (1994b). Osmanlı Kanunnâmeleri ve Hukukî
Tahlilleri. 8/I. Kitap. III. Murad Devri Kanunnâmeleri. 8/II. Kitap. III. Mehmed
Devri Kanunnâmeleri. İstanbul. Osmanlı Araştırmaları Vakfı.
AKGÜNDÜZ, Ahmed (1996). Osmanlı Kanunnâmeleri ve Hukukî
Tahlilleri. 9/1. Kitap. I. Ahmed Devri Kanunnâmeleri. 9/II. II. Osman Devri
Kanunnâmeleri. İstanbul. Osmanlı Araştırmaları Vakfı.
AKGÜNDÜZ, Ahmed (2005). Osmanlı Devleti’nde Belediye Teşkilâtı ve
Belediye Kanunları. İstanbul. Osmanlı Araştırmaları Vakfı.
AKGÜNDÜZ, Ahmed (2006). Osmanlı Kanunnâmeleri ve Hukukî
Tahlilleri. 1. Kitap. Osmanlı Hukukuna Giriş ve Fatih Devri Kanunnâmeleri. 2.
Baskı. İstanbul. Osmanlı Araştırmaları Vakfı.
AKGÜNDÜZ, Ahmed (2015). Osmanlı Kanunnâmeleri ve Hukukî
Tahlilleri. 10. Kitap. IV.Murad, I. İbrahim ve IV. Mehmed Devri Kanunnâmeleri
(1623-1687). İstanbul. Osmanlı Araştırmaları Vakfı.
AKGÜNDÜZ, Ahmed (2016). Osmanlı Kanunnâmeleri ve Hukukî
Tahlilleri. 11. Kitap. III. Ahmed, I. Mahmud ve II. Mahmud Devri Kanunnâmeleri
(1703-1839). İstanbul. Osmanlı Araştırmaları Vakfı.
ALAN, Ercan (2016). “Yeni Bir Belgeye Göre XVI. Yüzyılın İlk Yarısında
Rumeli Sancakları, Kazaları ve Kadılar”, Akademik Sosyal Araştırmalar
Dergisi, ASOS JOURNAL, The Journal of Academic Social Science Yıl: 4,
Sayı: 33, Kasım 2016, s. 337-377.
AYDIN, Bilgin – GÜNALAN, Rıfat (2011). Ruus Defterlerine Göre XVI.
Yüzyılda Osmanlı Eyalet Teşkilatı ve Gelişimi Osmanlı Araştırmaları The
Journal Of Ottoman Studıes Sayı 38 • İSAM, s. 26-160.
AYDIN, Dündar (1998). Erzurum Beylerbeyliği ve Tteşkilatı. Kuruluş ve
Genişleme Devri (1535-1566). Ankara. Türk Tarih Kurumu Basımevi.
AYNÎ ALİ EFENDİ (1962). Kanunnâme-i Âl-i Osman. Osmanlı Devleti
Arazi Kanunları. Çeviren. Hadiye Tuncer. Ankara.Tarım Bakanlığı Yayınları.
BARKAN, Ömer Lûtfi (2001). XV ve XVI ıncı Asırlarda Osmanlı
İmparatorluğunda Ziraî Ekonominin Hukukî ve Malî Esasları. Birinci Cilt.
Kanunlar (Tıpkıbasım). Hazırlayan Hüseyin Özdeğer. İstanbul. İstanbul
Üniversitesi İktisat Fakültesi Yayını
BAŞAR, Fahamettin (1997). Osmanlı Eyalet Tevcihatı (1717–1730).
Ankara, Türk Tarih Kurumu Yayınları.
BOSTAN, M. Hanefi (2002). XV-XVI. Asırlarda Trabzon Sancağında
Sosyal ve İktisadî Hayat. Ankara. Türk Tarih Kurumu.
BOZTEPE, Mehmet (2013). “Osmanlı Devleti’nin Taşra Yönetimini
Şekillendiren “Merkeziyetçilik” Yaklaşımı ve Günümüze Etkileri”. Dumlupınar
Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 36. s. 1-14.
BULDUK, Üçler (1992). “Çorum Sancağı’nın Osmanlı İdarî Teşkilâtındaki
Yeri-1, ss. 129-167, Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi
OTAM, Sayı 3, ss. 129-167.
KARADENİZ, 2017; (36)
274
CELÂL-ZADE MUSTAFA (1990). Selim-nâme. Hazırlayanlar: Ahmet
UĞUR – Mustafa Çuhadar. Ankara. Kültür Bakanlığı Yayınları.
CİKİA, Sergey (1947). Defter-i Mufassal Vilâyet-i Gürcistân. Türkçe
metni tercüme, tedkik ve tahşiye eden. S. Cikia. I. Kitap. Tbilisi. Gürcistan S. S.
Cumhuriyet Ulum Akademisi Neşriyat Evi.
ÇAKAR, Enver (2003). XVI. Yüzyılda Şam Beylerbeyiliğinin İdarî
Taksimatı. The Administrative Divisions of The Beylerbeyilik of Damascus in The
Sixteenth Century, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Fırat University
Journal of Social Science Cilt: 13, Sayı: 1, Sayfa: 351-374, Elazığ.
DURMUŞ, Oğuzhan ve Rijete SIMITÇIU, Rijete (2016). Arnavutluk Berat
Vilâyeti’nde Yer Adları (Sûret-i Defter-i Sancak-i Arvanid’e Göre). Balkan
Araştırma Enstitüsü Dergisi, Cilt /Volume 5, Sayı / Number 1, Temmuz / July
2016, ss. 91-102.
EFE, Ayla (2009), “Tanzimat’ın Eyalet Reformları 1840-64: Silistre
Örneği”, Karadeniz Araştırmaları, Cilt: 6, Sayı: 22, Yaz 2009, s.87-113.
EMECEN, Feridun (1996). “Giresun”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam
Ansiklopedisi, C.XIV, ss. 78-84. Ankara. Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
EVLİYA ÇELEBİ (2005a), Günümüz Türkçesiyle Evliya Çelebi
Seyahatnâmesi: Bursa – Bolu – Trabzon - Erzurum – Azerbaycan – Kafkasya
– Kırım - Girit. 2. Cilt- 1. Kitap. Hazırlayanlar: . Yücel Dağlı- Seyit Ali
Kahraman. İstanbul. YKY.
EVLİYA ÇELEBİ (2005b), Günümüz Türkçesiyle Evliya Çelebi
Seyahatnâmesi: Bursa – Bolu – Trabzon - Erzurum – Azerbaycan – Kafkasya
– Kırım - Girit. 2. Cilt- 2. Kitap. Hazırlayanlar: Yücel Dağlı- Seyit Ali Kahraman.
İstanbul. YKY.
EVLİYA ÇELEBİ (2010a), Günümüz Türkçesiyle Evliya Çelebi
Seyahatnâmesi: Akkirman – Belgrad – Gelibolu – Manastır – Özü –
Saraybosna – Slovenya – Tokat - Üsküp. 5. Kitap – 1. Cilt. Hazırlayan: Seyit Ali
Kahraman. İstanbul. YKY.
EVLİYA ÇELEBİ (2010b), Günümüz Türkçesiyle Evliya Çelebi
Seyahatnâmesi: Akkirman – Belgrad – Gelibolu – Manastır – Özü –
Saraybosna – Slovenya – Tokat - Üsküp. 5. Kitap – 2. Cilt. Hazırlayan: Seyit Ali
Kahraman. İstanbul.YKY.
FATSA, Mehmet (2010). XV ve XVI. Yüzyıllarda Giresun (Sosyal ve
Ekonomik Hayat). Giresun İl Özel İdaresi Kültür Serisi-1. Ankara. Bilge.
GENÇOĞLU, Mustafa (2011). “1864 ve 1871 Vilâyet Nizamnamelerine
Göre Osmanlı Taşra İdaresinde Yeniden Yapılanma”, Çankırı Karatekin
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 2, Sayı 1: 29-50
GÖKBİLGİN, T. (1964). “Nahiye”, İslam Ansiklopedisi, Cilt IX, Millî
Eğitim Basımevi, İstanbul, ss. 37-39.
GÖKBİLGİN, Tayyib (1965). “15 ve 16. Asırlarda Eyâlet-i Rûm”. Vakıflar
Dergisi, 6. 51-61.
KARADENİZ, 2017; (36)
275
GÖKBİLGİN M. Tayyib (1993). “Nahiye”. İslâm Ansiklopedisi, Cilt: 9.
İstanbul.
GÖKÇE, Turan (1994a). “Anadolu Vilâyetine Dair 919 (1513) târihli Bir
Kadı Defteri”. Tarih İncelemeleri Dergisi, S. IX, 215-259. İzmir.
GÖKÇE, Turan (1994b), “934 (1528) Tarihli Bir Deftere Göre Anadolu
Vilayeti Kadılıkları ve Kadıları”, 3 Mayıs 1944: 50. Yıl Türkçülük Armağanı
(haz. İsmail Aka v.dğr.), İzmir 1994, s. 77-94.
GÜRBÜZ, Adnan (1993). Toprak-Vakıf İlişikleri Çerçevesinde XVI.
Yüzyılda Amasya Sancağı. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı.
GÜRBÜZ, Adnan (1997). "XV-XVI. Yüzyıllarda Sivas Şehrinde İdari ve
Ekonomik Yapı." Vakıflar Dergisi, 26 (1997): 87-96.
İNALCIK, Halil (1987), Hicrî 835 Tarihli Sûret-i Defter-i Sancak-
Arvanid, Ankara. TTK Yay.
İNALCIK, Halil (1964). Rumeli maddesi. İslâm Ansiklopedisi. 9. Cilt, M. E.
Bakanlığı, Devlet Kitapları, İstanbul. İstanbul Milli eğitim Basımevi. s.766 – 773.
İNALCIK, Halil (1995). “Eyalet”, DİA, XI. Cilt, TDV Yay, İstanbul, 1995,
s.548-550.
İNALCIK, Halil (2014). Osmanlı İmparatorluğu Klâsik Çağ (1300-1600).
19. Baskı. Çev. Ruşen Sezer. İstanbul. Yapı Kredi Yayınları.
KANGÜL, Havva (2016) 16. Yüzyıl Son Çeyreğinde Osmanlı Devleti
Gürcistan Eyaletinin İdari ve Nüfus Yapısı. T.C.Adnan Menderes Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı. Aydın.
KAŞTAN, Yüksel (2016). “Osmanlı Devleti’nde “1913 Tarihli İdare-i
Umumiye-i Vilayat Kanun-i Muvakkati” ile Vilayet Yönetiminin Yeniden
Yapılandırılması”. O S M E D. Osmanlı Medeniyeti Araştırmaları Dergisi –
Journal of Ottoman Civilization Studies Cilt 2, Sayı 2, Ocak 2016 / Volume 2,
Issue 2, January 2016.
KATİP ÇELEBİ (2013). Cihannûma. I-II. 1. Baskı. İstanbul. MEDAM
Bahçeşehir Üniversitesi Medeniyet Araştırmaları Merkezi.
KAYA, Faruk, KARATAŞ, Yakup, ÖZGÜL, İbrahim (2014), Erzurum
Vilayeti Bayezid-Diyadin-Karakilise Tutak ve Eleşkirt Kasabalarının 1913 yılı
Sıhhi ve İçtimai Coğrafyası, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi The
Journal of International Social Research. Cilt: 7 Sayı: 29 Volume: 7 Issue: 29
www.sosyalarastirmalar.com Issn: 1307-9581,
KAYA KILIÇ, Selda (1995). “Şemseddin Sami’nin Vilayet Yönetimi İle
İlgili Layıhası”. Amme İdaresi Dergisi (TODAİE), Cilt: 28, Sayı: 2, s. 119-140,
İstanbul. Marmara Üniversitesi Yayınları. İ
KUNT, İ. M. (1978). Sancaktan Eyalete 1550-1650 Arasında Osmanlı
Ümerası ve İl İdaresi, İstanbul. Boğaziçi Üniversitesi Matbaası.
KILIÇ, O. (1997). XVI ve XVII. Yüzyıllarda Van (1548-1648), Van. Van
Belediye Başkanlığı Kültür ve Sosyal.
KARADENİZ, 2017; (36)
276
KILIÇ, O. (2001). “Van Eyaleti’ne Bağlı Sancaklar ve İdari Statüleri”,
Osmanlı Araştırmaları, İstanbul, Sayı XXI, ss.189-210
KILIÇ, Orhan (2016). “Klasik Sancaktan Malikâne Uygulamasına Bozok
Sancağı ve Yöneticileri”. I. Uluslararası Bozok Sempozyumu. 05-07 Mayıs
2016. Bildiri Kitabı C.1. S. 124-139. Editör. Kadir Özköse.
KILIÇ, Selda (2005), “1864 Vilâyet Nizamnamesinin Tuna Vilâyetinde
Uygulanması ve Mithat Paşa” Implementation of 1864 Regulaion Period in Tuna
Province and Mithat Pasha, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya
Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi, Cilt. 24, Sayı. 37, s. 99-
111.
KIRZIOĞLU, M. Fahrettin (1998). Osmanlılar’ın Kafkas-Elleri’ni Fethi
(1451-1590). Ankara. Türk Tarih Kurumu Basımevi.
MISTANOĞLU, Nurhan (2004). XIX. Yüzyılın İkinci Yarısında Kırşehir
Sancağı. Doktora Tezi. T.C. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih
Anabilim Dalı Yakınçağ Tarihi Bilim Dalı. Konya.
MUTÇALI, Serdar (2012). Arapça-Türkçe Sözlük. İstanbul. Dağarcık.
ORHONLU, Cengiz (1996). Osmanlı İmparatorluğunun Güney Siyaset.
Habeş Eyaleti. Ankara. Türk Tarih Kurumu Basımevi.
ORTAYLI, İlber (2007). Türkiye Teşkilat ve İdare Tarihi. Ankara. Cedit
Neşriyat.
ORUÇ, Hatice (1990). “15. Yüzyılda Bosna Sancağı ve İdari Dağılımı- The
Bosnian Sanjak and Its Administrative Units in the 15th Century”. OTAM. Sayı 19.
Yıl 1990. ss. 249-271.
OSMANLI YER ADLARI (Alfabetik Sırayla) (2006). T.C. Başbakanlık
Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü. Yayın Nu: 21. Tahir Sezen. Ankara. Baskıya
Hazırlayanlar: Murat Şener, Salih Dutoğlu, Nevzat Karataş.
OSMANLI YER ADLARI: II (2013). T.C. Başbakanlık Devlet Arşivleri
Genel Müdürlüğü Osmanlı Arşivi Daire Başkanlığı. Anadolu, Karaman, Rum,
Diyarbakır, Arap Ve Zülkadriye Eyaletleri (1530-1556) (Şam ve Halep dahil)
ANKARA.
ÖZTÜRK, Mustafa (2010). “Arap Ülkelerinde Osmanlı İdaresi”, History
Studies Internatıonal Journal of History, Ortadoğu Özel Sayısı, s.325-351.
PARLATIR, İsmail (2011), Osmanlı Türkçesi Sözlüğü (4. Baskı), Ankara,
Yargı Yayınları.
PEÇEVİ İBRAHİM EFENDİ (1999). Peçevi Tarihi I. Üçüncü Baskı.
Hazırlayan: Bekir Sıtkı Baykal, T. C. Kültür Bakanlığı Yayınları. Özkan
Matbaacılık Ltd Şti. Ankara.
SAFONOV, A.A. (2012). Osmanskaya Administrativno-pravovaya
sisteme na Balkanakh (XV-XVIII veka) / Solovyev S. Oçerk nravov, obıçaev i
religii Slavyan, preimuşestvenno vostoçnıkh, vo vremena yazıçeskie // Arkhiv
istoriko-yuridiöeskikh svedeniy N. Kalaçova. Kn. 1. S. 121-133, İstoriko-Pravovıe
Problemı: Novıy Rakurs. Vıpusk 5. Pod redaksiey: V. Zakharov Vıp. 5. Kursk:
KGU.
KARADENİZ, 2017; (36)
277
SELÂNİKÎ MUSTAFA EFENDİ (1999). Tarih-î Selânikî (971 / 1003 /
1563-1595). I. 2. Baskı. Hazırlayan Mehmet İpşirli. Ankara. Türk Tarih Kurumu
Basımevi.
SERDAROĞLU, Murat (2017). “Tımışvar Sancağı'nda Tımar Rejiminin
Teşekkülü ve İlk Uygulamalar (1555-1556)”, VAKANÜVİS- Uluslararası Tarih
Araştırmaları Dergisi/ International Journal of Historical Researches,
Mart/March 2017, Yıl/Vol. 2, No. 1, 181-198
SEYYİD MUHAMMED ES-SEYİD MAHMUD (1990). XVI. Asırda Mısır
Eyâleti. İstanbul. Marmara Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Basımevi.
SONNUR ÖZCAN, Emine (2015). Âşıkpaşazâde Târihi’nde Osmanlı
Hâkimiyet Söylemi ve Terminolojisi-The Ottoman Sovereignty Discourse and
Terminology in the Âşıkpaşazâde Târihi. OTAM, 38 /Güz 2015, 141-156.
ŞAHİN, Aslı (2008). XVI. VE XVII. Yüzyıllarda Aydın Sancağı’nın
Demografik Yapısı ( 1550 Ve 1676 Tarihli Aşiret ve Avârız Defterlerine Göre) .
Yüksek Lisans Tezi. T.C. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Tarih Ana Bilim Dalı TAR YL 2008-0004. Aydın.
ŞAHİN, İlhan (1997). XV. ve XVI. Yüzyıllarda Osmanlı Taşra
Teşkilâtının Özellikleri. XV ve XVI. Asırları Türk Asrı Yapan Değerler (Editör:
Abdülkadir Özcan). Sayfa: 233-258. İstanbul. İnsani İlimler Araştırma Vakfı.
ŞAHİN, İlhan (2002). Kırşehir. TDV İslâm Araştırmaları Merkezi. İslâm
Ansiklopedisi. Cilt: 25; sayfa: 481-485.
ŞENGELİA, Nodar (2005). “1574 Tarihli “Defter-i Mufassal Vilâyet-i
Gürcistân”. XIV. Türk Tarih Kongresi. Ankara: 9-13 Eylûl 2002. Kongreye
Sunulan Bildiriler. II. Cilt II. Kısım. ss. 1499-1506. Ankara. Türk Tarih Kurumu.
TÂRÎH-İ OSMAN PAŞA (2011). Özdemiroğlu Osman Paşanın Kafkasya
Fetihleri (H. 986-988 / M. 1578-1580) ve Tebriz’in Fethi (H. 993 / M. 1585).
Haz. Yunus Zeyrek. Ankara. Kültür Bakanlığı.
TAŞTEMİR, Mehmet (1999). XVI. Yüzyılda Adıyaman (Behisni, Hısn-ı
Mansur, Kâhta). Sosyal ve İktisadî Tarihi. Ankara. Türk Tarih Kurumu
Basımevi.
TDK (2011). Türkçe Sözlük. 11. Baskı. Ankara. Türk Dil Kurumu Yayınları
UZUNÇARŞILI, İ. H, (1988). Osmanlı Tarihi, C. 1. Ankara: Türk Tarih
Kurumu Yayınları.
ÜNAL, Mehmet Ali (1989). XVI. Yüzylında Harput Sancağı (1518-1566).
Ankara. Türk Tarih Kurumu Basımevi.
ÜNAL, Mehmet Ali (2002). Osmanlı Müesseseleri Tarihi. 5. Baskı. Isparta.
Fakülte Kitabevi.
YILDIZTAŞ, Mümin (2012). Osmanlı Arşiv Kayıtlarında Gürcistan ve
Gürcüler. Editör Murat Kasap. T.C. Başbakanlık Yurtdışı Türkler ve Akraba
Topluluklar Başkanlığı Katkılarıyla. İstanbul. Kültür Sanat Basım Evi.
ELEKTRONİK KAYNAKLAR
URL-1. Aşık Paşazade – Osmanoğullarının Tarihi. PDF. 11.05.2015.
Transcrıpt. Hazırlayanlar Kemal Yavuz - M. A." Yekta Saraç
KARADENİZ, 2017; (36)
278
https://documents.tips/documents/asik-pasazade-osmanogullarinin-tarihipd....
Erişim Trihi: 27 Eylül 2017.
URL-2. Petrosyan . İ. E. (1987). İstoria Proiskhozhdeniya Zakonov
Yanıçarskogo Korpusa. İzdanie teksta, perevod i kommentarii i ukazateli. İ. E.
Petrosyan. Moskva. Nauka. Mebde-i Kanun-i Yeniçeri Ocağı Tarihi, /4б/ Glava
pervaya.http://drevlit.ru/docs/turky/XVII/1600-1620/Janyc_korp/text1.php. Erişim
Trihi: 27 Eylül 2017.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com