You are here

THE IMPORTANCE OF EMPATHIC COMMUNICATION IN DIALOG PROCESS

DİYALOG SÜRECİNDE EMPATİKİLETİŞİMİN ÖNEMİ 3HAHEHHE

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
When we observe today's world, we can safely say that tensions and clashes still continue and that some of them arise from interreligious and intercultural conflicts. In search of a safer future world, man, naturally, looks for a solution. In this context, it is thought that empathic communication model will contribute greatly to the reduction of prejudices and to the formation of a healthy interreligious and intercultural dialog process. The aim of this study is to draw attention towards the importance of learning and teaching of empathic communicaiton skills as a procedural method in interreligious and intercultural relations. In this study, emphasis was placed upon communication conflicts and prejudices and contributions that empathic communication can make in the reduction of prejudices were outlined.
Abstract (Original Language): 
Bugün dünyamızda yaşananları gözlemlediğimizde gerilim ve çatışmaların devam ettiği ve bunların bir kısmının da dinler ve kültürler arası anlaşmazlıklardan kaynaklandığı söylenebilir. Doğal olarak, gelecekte daha güvenli bir dünyada yaşamayı isteyen insanların bu sorunu çözmek için yöntem arayışları içinde oldukları bilinmektedir. Bu bağlamda, dinler ve kültürlerarası iletişim sürecinde, önyargıların azaltılmasında, dolayısıyla diyalog sürecinde sağlıklı bir iletişim kurulmasında, empatik iletişim modelinin önemli katkılar sağlayabileceği düşünülmektedir. İşte bu çalışmanın amacı, empatik iletişim becerilerinin öğrenilmesi ve öğretilmesinin, dinler ve kültürlerarası ilişkiler açısından çok önemli bir yöntemsel süreç olduğuna dikkat çekmektir. Çalışmada iletişim çatışmaları ve önyargılar üzerinde durularak, bu olumsuzluğun azaltılmasında empatik iletişimin yapabileceği katkılar, dayanaklarıyla birlikte ana hatalarıyla ele alınmıştır.
69-77

REFERENCES

References: 

Allport GW: (1954). The Nature of Prejudice. Garden City, NY: Doubleday.
Arslan A: (2001). Türk Medya Elitleri: Bir Durum Tespiti. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 8:135-164.
Aydın M: (2008). Dinlerarası Diyalog: Mahiyet, İlkeler ve Tartışmalar. İstanbul: Pınar Yay.
Budak G & Budak G: (1995). Halkla İlişkiler. İstanbul: Beta Yay.
Cüceloğlu D: (1993). Yeniden İnsan İnsana. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Davis MH: (1983). Measuring individual differences in empathy: Evidence for a multidimensional approach. JPers Soc Psychol, 44:113-126.
Dökmen U: (2008). İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yay.
Eren H, Gözaydın N, Parlatır İ, Tekin T & Zülfikar H: (1988). Türkçe Sözlük. Ankara: Türkiye Dil Kurumu Yayınları .
Irving P & Dickson D: (2004). Empathy: towards a conceptual framework for health professionals. Int JHealth Care Qual Assur Inc Leadersh Health Serv, 17: 212-220.
Mehrabian A, Young AL & Sato S: (1988). Emotional empathy and associated individual differences. Current Psychology, 7: 221-240.
McLuhan M: (1964). Understanding Media: The Extensions of Man. London: Rutledge and Kegan Paul.
McQuail D & Windahl S: (1993). İletişim Modelleri. (Çev.: M. Küçükkurt), Ankara: İmaj Yay.
Rogers C: (1983). Empatik Olmak, Değeri Anlaşılmamış bir Varoluş Şeklidir. (Çev: F.Akkoyun) A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 16(1): 103-124.
Taylor SE, Peplau LA & Sears DO: (2007). Sosyal Psikoloji. (Çev: A. Dönmez), Ankara: İmge
Yay.
Yıldız M: (2006). Benlik Kavramı ve Benliğin Gelişiminde Dinin Rolü. Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 23: 87-12

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com