You are here

Home » Content

Hanefi Usulünde Fasid Sayılan İstidlallerden İstifade İmkânı

The Possibility of Benefitance from The Deducing Processes That Are Not Accepted in Hanafi School of Thought Jurisprudence

Journal Name:

  • Karadeniz Teknik Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2014

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Principles of Islamic Jurisprudence, in addition to its mission of determining the ruling methods from the Islamic sources, assesses the possible methods from various point of views and decides on their validity. The aim of this work is to review the methods that are not validated by Hanafi School of Thought Jurisprudence, analyses of the reasons for their invalidation, and possibility of benefiting from those in judging or in another purposes without violating the essential principles of the Hanafi School.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Fıkıh usulü, kaynaklardan hüküm çıkarma metotlarını belirleme görevini yerine getirirken muhtemel metotları çeşitli bakımlardan değerlendirmekte ve onların geçerliliğine ilişkin kararlar vermektedir. Bu metotlardan Hanefi usulü tarafından geçersiz görülenlerinin incelenmesi, geçersiz görülme sebeplerinin tahlili ve bunlardan, mezhebin temel ilkeleri dışına çıkılmadan, hüküm çıkarmada ya da başka bir biçimde yararlanma imkânının araştırılması bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-hanefi-usulunde-fasid-sayilan-istidlallerden-istifade-imkani.pdf
  • 2
63
78
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Atar, Fahrettin, Fıkıh Usûlü, 3. Basım, (İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat
Fakültesi Vakfı yayınları, 1996).
Bilmen, Ömer Nasuhi, Hukukı İslâmiyye ve Istılahatı Fıkhiyye Kamusu, 2.
Basım, (İstanbul: İstanbul Üniversitesi yayınları, 1955).
Bingöl. Abdülkuddûs; Koca, Ferhat; Yavuz, Yusuf Şevki, “İstidlal”, Türkiye
Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi (DİA), XXIII, 323-328.
Cessâs, Ebû Bekir Ahmed b. Ali er-Râzî, el-Fusûl fi’l-usûl, nşr. Uceyl Câsim
en-Neşemî, 2. Basım, (Küveyt, 1414 / 1994).
Civen, Ahmed b. Ebû Saîd b. Ubeydullah, Şerhu nûri’l-envâr fî şerhi’l-Menâr,
(Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-‘Ilmiyye, tsz.).
Dönmez, İbrahim Kâfi, “Usulde İctihad Mümkün mü?”, II. Uluslararası İslam
Düşüncesi Konferansı (25-27 Nisan ’97), (İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi
Kültür İşleri Daire Başkanlığı yayınları, 1997).
Gözübenli, Beşir, “İslam Hukukunda İstihsânen Meşru Görülen Borç İlişkilerine
Dair Bazı Mülahazalar”, İslami İlimlerde Metodoloji /Usûl Meselesi 2, (İstanbul,
2009).
İbn Melek, Abdüllatif b. Abdülazîz, Şerhu’l-Menâr, tah.: Yahya Muhammed
Ebu Bekir Abdülmübdi, 1. Basım, (Kahire: Darü’l-Kitabi’l-İslami, 1431/2010).
Karaman, Hayreddin, Fıkıh Usûlü, (İstanbul: İrfan Yayınevi, 1982).
Koca, Ferhat, “Mefhum”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi (DİA),
XXVIII, 350-353.
Nesefi, Ebü’l-Berekât Hâfızüddin, Menârü’l-envâr, (İstanbul, 1326 h.).
Serahsi, Ebu Bekir Muhammed b. Ahmed, el-Muharrer fî usûli’l fıkh, 1. Ba-
Hanefi Usulünde Fasid Sayılan İstidlallerden İstifade İmkânı
78
)
sım, (Beyrut, 1417/1996).
Şa’ban, Zekiyyüddin, İslâm Hukuk İlminin Esasları (Usûlü’l-Fıkh), çev.: İbrahim
Kâfi Dönmez, 2. Basım, (Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı yayınları, 1996).
Şürünbülâli, Hasen b. Ammâr, Merâki’l-felâh şerh-i Nûri’l-îzâh, 2. Basım,
(Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-‘Ilmiyye, 2009).
Tahtâvi, Ahmed b. Muhammed, Hâşiyetü’t-Tahtâvî ‘ala Merâki’l-felâh şerh-i
Nûri’l-îzâh, 2. Basım, (Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-‘Ilmiyye, 2009)

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com