You are here

İLKÖĞRETİM OKUL MÜDÜRLERİNİN GENEL ÖZ YETERLİK İNANÇLARININ ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ (RİZE ÖRNEĞİ)

INVESTIGATION OF PRIMARY SCHOOL PRINCIPALS’ SELF-EFFICACY BELIEFS IN TERMS OF SEVERAL VARIABLES

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
Purpose of this study is to examine whether there are differences in the self-efficacy beliefs of primary school principals regarding to their educational level, professional seniority, type of appointment, inservice training received on school management and use of power types. General self-efficacy levels of seventy-two principals were determined in the province of Rize . General Self-Efficacy Scale were used for data collection, its validity and reliability were analysed and adapted for Turkish by Aypay (2009). The findings prove that the principals have high general self-efficacy beliefs. In addition, it is specified that the use of expert and rewarding powers positively effect them. It is recommended to investigate how the principals high self-efficacy beliefs effect teachers and students’ performances.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, ilköğretim okulu müdürlerinin genel öz yeterlik inançlarında öğrenim durumu, yöneticilik kıdemi, atanma türü, aldıkları hizmetiçi eğitimler ve kullandıkları güç kaynakları açısından farklılık olup olmadığının araştırılmasıdır. Rize il genelinde yetmiş iki ilköğretim okulunun müdürlerinin genel öz yeterlik inançları belirlenmiştir. Araştırmada Aypay (2009) tarafından Türkçe’ye uyarlanıp geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılan “Genel Öz yeterlilik Ölçeği” kullanılmıştır. Bulgular okul müdürlerinin genel öz yeterlik inançlarının yüksek olduğunu göstermektedir. Ayrıca uzmanlık ve ödüllendirme güçlerinin kullanımının öz yeterliği olumlu yönde etkilediği belirlenmiştir. Müdürlerin yüksek öz yeterlik inançlarının öğretmen ve öğrencilerin performanslarını nasıl etkilediğinin araştırılması önerilmektedir.
27-42

REFERENCES

References: 

1-Okutan, M. (1995). “Okul Yönetiminde Rehberlik Hizmetleri ve Gençlik Sorunları”.
Eğitim Araştırmaları, Trabzon, s.122.
2-Gümüşeli, A. (2001). “Çağdaş Okul Müdürünün Liderlik Alanları”. Kuram ve Uygulamada
Eğitim Yönetimi Dergisi. 28, s. 531-548.
3- Okutan, M, (2008). “Bilgi Çağının Okul Lideri Aranıyor!”. Bilgi Çağında Eğitim. Ankara:
Örgün ve Yaygın Eğitim Vakfı Yayınları.
4- Şişman, M. & Turan, S. (2005). Eğitim ve Okul Yönetimi. A. Yesevi Üniversitesi Ders
Notları
5- Çelikten, M.(2008). Okul Örgütü ve Yönetimi. Çelik, V. (Ed.) Türk Eğitim Sistemi ve Okul
Yönetimi, 121–140. Ankara: PegemA Yayıncılık
6- Enochs,L. & Riggs,I. (1990). Further development of an elementary science teaching efficacy
belief instrument: A preservice elementary scale. School Science and Mathematics,
90(8), 694-706.
7- Bandura, A. (1997). “Self Efficacy. The Exercise of Control”. New York: Freeman.
8- Bandura, A. (1977) “Self-Efficacy: Toward A Unifying Theory Of Behavioral Change”
Psychological Review, 84,191-215,
9-Celep,C.(2000). Eğitimde Örgütsel Adanma ve Öğretmenler. Ankara: Anı Yayıncılık.
10-Bandura, A. (1986) Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive
Theory (Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall)
11-Üredi, I. ve Üredi L. (2006). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Cinsiyetlerine, Bulundukları
Sınıflara ve Başarı Düzeylerine Göre Fen Öğretimine İlişkin Öz-Yeterlik İnançlarının
Karşılaştırılması, http//www.yeditepe.edu.tr
12-Bandura, A. (1994). “Self-Efficacy”. In V.S. Ramachauran (Ed.). Encyclopedio of Human
Behaviour. 4: 71-81. New York: Akademik Pres.
13- Scholz,U. ve Schwarzer,R.(2005). The general self-efficacy scale: Multicultural Validation
Studies. The Journal of Psychology,139(5),439-457.
14- Scholz,U., Dona,B., Sud,S., Schwarzer,R., (2002). Is General Self-Efficacy A Universal
Construct ? European Journal Of Psychological Assessment, 18(3), 242-251.
15- Chen, G., Gully, S.M. & Eden, D. (2004). General self-efficacy and self-esteem: toward
theoretical and empirical distinction between correlated self-evaluations. Journal of Organizational
Behavior, 25, 375-395.
16- Şimşek, S. (2002). Yönetim ve Organizasyon. Konya: Günay Ofset.
17- Aydın, M. (1994). Eğitim Yönetimi (Kavramlar, Kuramlar, Süreçler, İlişkiler). Genişletilmiş
4. Basım. Ankara: PEGEM Yayın No:4, 1994.
18- Karaman, A. (1999). Profesyonel Yöneticilerde Güç Yönetimi. İstanbul:Türkmen Kitabevi.
19- Aypay, A. ( 2009), “Genel Öz- yeterlik Ölçeğini Türkçeye Uyarlama Çalışması”, 18. Eğitim Bilimleri Kurultayı Bildiri Özetleri Kitabı, Ege Ü.Eğitim Fakültesi, İzmir.
20- Güçlü, N. (2003). “Lise Müdürlerinin Problem Çözme Becerisi”. Milli Eğitim Dergisi,
160.
21- Aydın, O. (2010) . Çalışanların öz yeterlik algılarının yaşam doyumları üzerine etkisi. Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Dönem Projesi.Trabzon.
22- Coskun, M. K. (2010). Sosyal Bilimler Arastırmaları Dergisi.1 ): 95-109
23- Lyons, C., Murphy, M. ( 1994) . Principal Self-Efficacy and the Use of Power. American
Educational Research Association. New Orleans.
24- İşbilir, H. (2005). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Duygusal Yeterlikleri ile Kullandıkları
Yönetsel Güç Kaynakları Arasındaki İlişkinin Öğretmen Algılarına Dayalı Olarak İncelenmesi
(Gaziantep İli Merkez İlçeleri Örneği) Yüksek Lisans Tezi. Eğitim Bilimleri
Bölümü Selçuk Üniversitesi.
25- Ekici, G. (2006). Meslek lisesi öğretmenlerinin öğretmen öz yeterlik inançları üzerine bir
araştırma. Eğitim Araştırmaları, 6(24), 87-96.
26- Saracaloğlu, A.S.,Yenice,N.(2009).Fen Bilgisi ve Sınıf Öğretmenlerinin Öz Yeterlik
İnançlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama. Journal
of Theory and Practice in Education. 5 (2):244-260

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com