You are here

Home » Content

Alman İdealizminde Sınırlı Bilgiye Karşı Mutlak Bilgi: Sanat Örneği

Finite vs. Absolute Knowledge in German Idealism: The Case of Art

Journal Name:

  • Kaygı: Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi

Publication Year:

  • 2008

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
Aesthetics plays a key though often neglected systematic role in the philosophies of Kant, Schelling and Hegel. Their overall projects are nonetheless opposed in some important respects: while Kant attempts to secure the limits of human knowledge, Schelling and Hegel try to articulate an actually ‘absolute knowledge’. I consider the treatment of art of each of these three figures as elucidating his position on the scope of knowledge. I suggest that the very limited role Kant allots art is a direct consequence of his limits-of-knowledge position as claiming that we can presuppose but cannot cognize the actuality of the ideas of reason. Art as identity-within-difference gives a model for Schelling’s ‘absolute idealism’, for which art is no subordinate form of cognition. Hegel’s treatment of art shows that the highest reconciliation in the idea cannot entirely take place in something outside thinking.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Estetik Kant’ın, Schelling’in ve Hegel’in felsefelerinde önemli sistematik bir rol oynar. Kant’ın projesi, insani bilginin sınırlarını göstermeyi içerirken, Schelling ve Hegel bilginin aslında mutlak olduğunu göstermeye çalışmışlardır. Ben, her üç figürde de sanata yönelik tutumu sırasıyla doğa bilgisinin kavrayışının aydınlatılması olarak değerlendiriyorum. Ben, Kant tarafından sanata tahsis edilen çok sınırlı rolün, aklın idelerinin aktüelliğini varsayabileceğimizi fakat bilemeyeceğimizi göstermesi gibi, onun bilginin sınırları konumuyla doğrudan ilişkili olduğunu önereceğim. Değişim içindeki aynılık olarak sanat, sanatı idrakın alt bir formu olarak görmeyen Schelling’in "mutlak idealizmi" için bir model vermektedir. Hegel’in sanata yönelik tutumu, ideadaki en üst düzey uzlaşımın, dünyadaki bir şeyle bütünüyle ilişkili olamayacağını gösterir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_277_pp_97-106.pdf
  • 10
97-106
  • Turkish

REFERENCES

References: 

BRAECKMAN, A. (2004) “From the Work of Art to Absolute Reason: Schelling’s
Journey toward Absolute Idealism”, in Review of Metaphysics, 57(3).
DÜSING, K. (1990) “Beauty as the Transition from Nature to Freedom in Kant’s Critique
of Judgment”, in Noûs 24(1).
FRANK, M. & G. Kurz (Hrsg.) (1975) Materialien zu Schellings philosophischen
Anfängen; Frankfurt am Main: Suhrkamp.
GUYER, P. (1978) “Interest, Nature, and Art: a Problem in Kant’s Aesthetics”, in Review
of Metaphysics, 31(4).
GUYER, P. (1993) Kant and the Experience of Freedom; Cambridge: Cambridge
University Press.
HEGEL, G.W.F. (1975) Aesthetics: Lectures on Fine Art (transl. T.M. Knox); Oxford:
Oxford University Press.
HORSTMANN, R.-P. (2004) Die Grenzen der Vernunft, 3. Aufl.; Frankfurt am Main:
Vittorio Klostermann.
KANT, I. (2000) Critique of the Power of Judgment (transl. P. Guyer & E. Matthews);
Cambridge: Cambridge University Press.
KRONER, R. (1977) Von Kant bis Hegel, 3. Aufl.; Tübingen: J.C.B. Mohr (Paul
Siebeck).
NUZZO, A. (2006) “Hegel’s “Aesthetics as Theory of Absolute Spirit”, Internationales
Jahrbuch des Deutschen Idealismus 4.
PIPPIN, R. “The Absence of Aesthetics in Hegel’s Aesthetics” (forthcoming).
SCHELLING, F.W.J. (1978) System of Transcendental Idealism (transl. P. Heath);
Charlottesville: University Press of Virginia.
SCHELLING, F.W.J. (1989) Philosophy of Art (transl. D.W. Scott); Minneapolis,
University of Minnesota Pres.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com