The Limits of Language in the Later Wittgenstein
Journal Name:
- Kaygı: Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name |
|---|
Abstract (2. Language):
In this text I will argue that language according to the later Wittgenstein has no
limits and that this is not a self-contradicting claim. First, I’ll try to show how can
the notion of duality of the boundary of the language game function as a key to
allowing language to have no limits and at the same time to work. Then I will
proceed to showing how the concept of meaninglessness can be a valid one – a
view Wittgenstein shares – without this putting a limit on language. After that I’ll
turn to the language – activity relation and try to show it as not only not limiting
language but really as something of a guarantee for its unlimitedness. And finally,
I’ll say something about the possibility of speaking about language without this
implying that we are limiting it.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu metinde Wittgenstein’ın ikinci dönemine göre dilin sınırlarının olmadığını ve
bunun da kendisiyle çelişen bir iddia olmadığını tartışacağım. Öncelikle, dil
oyunlarının sınırlarının düalitesi fikrinin, dilin sınırlarının olmamasına ve aynı
zamanda onun işlemesine imkan vermede nasıl anahtar görevi gördüğünü
göstermeye çalışacağım. Daha sonra ise anlamsızlık kavramının – Wittgenstein’ın
katıldığı bir görüş – dile bir sınırlama getirmeksizin nasıl geçerli bir kavram
olabileceğini göstermeye devam edeceğim. Sonrasında dil – eylem ilişkisine geri
döneceğim ve bunun sadece dili sınırlandırmadığını değil fakat aynı zamanda
onun gerçekten sınırsızlığının bir çeşit temanatı olduğunu göstermeye
çalışacağım. Ve son olarak dili sınırlandırdığımızı ima etmeksizin dil hakkında
konuşma imkanına ilişkin birşeyler söyleyeceğim.
FULL TEXT (PDF):
- 10
83-89