From the Ontological Subject to the Ethical “I”
Journal Name:
- Kaygı: Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
This study focuses on Emmanuel Levinas’s ethical metaphysics, which gives
priority to ethics over traditional Western philosophical approaches that begin first
with ontology, the knowledge of being. Because ontology, as knowledge or the
theory of being, includes an epistemology at the beginning, and every question
about being requires an epistemology, Levinas’s conception of ontology cannot be
separated from its epistemological implications. By all means, the Levinasian
critique of Western philosophy is not merely a critique and an analysis of
ontology and epistemology in a neutral style, but it shows that every ontological
question about being fails to recognize the very ethical relation and depends upon
an egoistic relation of the Self to the Other. According to Levinas, based upon
human reason, the ontological or epistemological approaches of Western
philosophy have not only failed to recognize the Other but reduced the Other to
the Self. Contrary to Western philosophical approaches, Levinas finds the
possibility of real ethical relation to the Other in the face-to-face relationship with
the Other, in which the face of the Other awakens the Self.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu çalışma, hareket noktası olarak öncelikle ontolojiyi, yani varlığın bilgisini alan
geleneksel Batı felsefesine ait yaklaşımlar karşısında, etiğe öncelik tanıyan
Levinas’ın etik metafiziğine odaklanmaktadır. Varlığın bilgisi veya teorisi olarak
ontoloji, daha başlangıcında, bir epistemoloji içerdiğinden ve varlık hakkındaki
her soruşturma bir epistemolojiyi gerektirdiğinden dolayı, Levinas’ın ontoloji
kavrayışı da epistemolojik imalarından ayrılamaz. Şüphesiz ki, Levinas’ın Batı
felsefesi eleştirisi sadece tarafsız bir tarz içerisinde gerçekleştirilen bir ontoloji ve
epistemoloji analizi veya eleştirisi değildir, fakat o, varlığa dair her ontolojik
soruşturmanın, hakiki etik ilişkiyi takdir etmede başarısızlığa uğradığını ve Benin Ötekine yönelik egoistik ilişkisine dayandığını göstermeye matuftur. Levinas’a
gore, Batı felsefesinin, insan aklına dayanan ontolojik veya epistemolojik
yaklaşım tarzları, sadece Ötekini takdir etmede başarısızlığa uğramazlar, fakat
aynı zamanda Ötekini Ben’e indirgerler. Batının felsefî yaklaşımlarına karşıt bir
biçimde, Levinas, Ötekiyle kurulacak olan gerçek etik ilişkinin imkânını, Ötekinin
yüzünün Beni ayıltıp, farkına varmasını sağladığı, Ötekiyle gerçekleştirilen yüzyüze
ilişki içerisinde bulur.
FULL TEXT (PDF):
- 13
42-50