You are here

Home » Content

AĞQOYUNLULAR VƏ QARAMANOĞULLARI ARASINDA ƏLAQƏLƏR

RELATIONS BETWEEN AKKOYUNLUS AND KARAMANOGULLARI

Journal Name:

  • Khazar Journal of Humanities and Social Sciences

Publication Year:

  • 2007
Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Karamanogullari, one of the largest groups among those Turkish communities who lived in Anatolia, immigrated to Anatolia in the first half of the 13th century and settled in the southern parts of Toros Region, Ermenek Mut, Larende, etc., where they became a sovereign power in a short time and left their marks on the political, ethical and cultural areas. Their crowdedness and sound organizational structure distracted the attention of Seljuk Government, and Turkish Seljuks availed themselves of Karamans as a military power for their invasion raids. However, Karamans ran counter to the Government following the death of Aladdin Keykubad, which resulted in the Mogulian invasion of Anatolia (July, 1243 AD). As the Mogulian sovereignty lessened the central authority of Turkish Seljuks, the balance of political powers in Anatolia began to re-shape. Turkmens proceeded to take action on the one hand, while the decentralized feudal aristocracy gained power in the state on the other. Karamans were the first group who took action for independence and fought against Moguls. In 1256, the process of establishment of principalities was completely carried out with the besiegement of Ermenek by IV Kilij Arslan, the Sultan of Seljuks in that period.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Məqalədə müəllif XIII ərsin ortalarından başlayaraq Qaramanoğulları dövlətinin Anadoluda yürütdüyü yaşamaq uğrunda mübarizə siyasətini araşdırmış və bu kontekstdə, Qaramanoğullarının Ağqoyunlularla olan əlaqələrinin vacibliyini vurğulamışdir. Müəllifə görə, Qaramanoğulları ilə Ağqoyunlular arasında olan əlaqələrinin əsasını onların hər ikisinə qarşı Osmanlı tərəfindən gələn təhlükə təşkil etmişdir. Bu təhlükə qarşısında Qaramanoğulları Ağqoyunlu dövləti və bir sıra Avropa dövlətləri ilə ittifaqa girsə də, son nəticədə, o zamanlar yüksəlişdə olan və həm hərbi, həm də siyasi cəhətdən üstün olan Osmanlı dövləti qalib gəlmiş və XV əsrin ikinci yarısında Qaramanoğulları dövlətinə son qoymuşdur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_91826_10_pp_.pdf
  • 1
  • Azerbaijani

REFERENCES

References: 

1. Refer to Anadolu Beylikleri ve Akkoyunlu-Karakoyunlu Devletleri (Anatolian Principalities, and Akkoyunlu-Karakoyunlu States) by İsmail Hakkı Uzunçarşılı, p. 1, Ankara, 1988; Karamanlılar (Karamans) by Şehabeddin Tekindağ, İA (MEB) İstanbul 1982, Vol. 6, p. 316.
2. Tekindağ, Karamanlılar (Karamans), p. 321.
3. Refer to compare, Osmanlı İmparatorluğunun Kuruluşu (Establishment of Ottoman Empire) by Fuad Köprülü, İstanbul 1993, p. 23; Osmanlı Devletinin Doğuşu Meselesi (Issue of The Birth of Ottoman Empire) by Halil İnancık, Söğütten İstanbul’a, Ankara 2000, p. 225 - 242.
4. Uzunçarşılı, Anadolu Beylikleri (Anatolian Principalities), p. 14.
5. Tekindağ, Karamanlılar (Karamans), p. 322.
6. Uzunçarşılı, Anadolu Beylikleri (Anatolian Principalities), p. 15.
7. Uzunçarşılı, Anadolu Beylikleri (Anatolian Principalities), p. 15-17; Tekindağ, Karamanlılar (Karamans), p. 322.
8. Uzunçarşılı, Anadolu Beylikleri (Anatolian Principalities), p. 17.
9. Tekindağ, Karamanlılar (Karamans), p. 323.
10. Uzunçarşılı, Anadolu Beylikleri (Anatolian Principalities), p. 17-18.
11. İlhan Erdem, Akkoyunlu Beyliği’nin Kurucusu Kara Yülük Osman Bey’in Hayatı ve Faaliyetleri (? – 1435) (Life History and Activity Records of Kara Yuluk Uthman Beg, the founder of Akkoyunlu Principality), Periodical Rewiev by DTCF, Ankara, 1990, p. 101.
12. Uzunçarşılı, Anadolu Beylikleri (Anatolian Principalities), p. 18-19.
13. Uzunçarşılı, Anadolu Beylikleri (Anatolian Principalities), p. 19-24; Tekindağ, Karamanlılar (Karamans), p. 323-324.
14. Uzunçarşılı, Anadolu Beylikleri (Anatolian Principalities), p. 25-28.
15. Uzunçarşılı, Anadolu Beylikleri (Anatolian Principalities), p. 27-28; Tekindağ, Karamanlılar (Karamans), p. 324-325.
16. Walter Hinz, Uzun Hasan ve Şeyh Cüneyd (Hasan the Tall and Sheik Juneyd), translated by T. Bıyıkoğlu, Ankara, 1948, p. 4.
17. Abu Bakr-i Tibrani, Kitab-i Diyarbakır,(Translated by Mürsel Öztürk), Ministry of Culture Publications, Ankara, 2001, p. 223-224.
18. Aşık Paşaoğlu Tarihi, edited by Nihal Atsız, Ankara, 1985, p. 167.
19. Hasan Bey Rumlu, Ahsenü’t-Tevdrih (Publisher A. Hüseyin Nevai), Tehran, 1349, p. 435.
20. Avedis K. Sanjian, Colophons of Armenian Manuscripts, 1301-1480, Harvard, 1969, p. 285; Woods, p. 171-172. Here, it should be noted that it is prudent to view the information reported in the bibliography with attention; firstly, there is no mention in the bibliography that this war campaign was carried out against Karamanoglu Principality; next, it is not within the bounds of possibility that Uzun Hasan had 20,000 riders at that time.
21. Şerafettin Turan, Fatih Memet – Uzun Hasan Mücadelesi ve Venedik (Fatih Mehmed – Uzun Hasan Struggle and Venice), History Researchers Review, Volume III, Issue 4-5, Ankara, 1965, p. 79-81.
22. Ibid, p. 94.
23. Ibid, p. 97-98.
24. Ibid, p. 101.
25. Ibid, p. 109.
26. Ibid, p. 109.
27. İlhan Erdem, Akkoyunlu Kaynaklarına Göre Otlukbeli (Başkent) Savaşı, (Otlukbeli (The Capital) Battle According To Akkoyunlu Bibliography), A.Ü. OTAM Review, Issue 4, 1993, p. 155-157; Hakkı Uzunçarşılı, Osmanlı Devlet
Teşkilatına Medhal (The Prologue to the Ottoman State Organization), Ankara, 1984, p. 288.
28. Barbaro, Travels, p. 67. For further information on the development and effect of this battle, see John E. Woods, Akkoyunlular (Akkoyunlus), translated by Sibel Özbudun, İstanbul, 1993, p. 195-204. İsmail Hakkı Uzunçarşılı, Anadolu Beylikleri ve Akkoyunlu-Karakoyunlu Devletleri (Anatolian Principalities and Akkoyunlu-Karakoyunlu States), Ankara, 1988, p. 34. Franz Babinger, Fatih Sultan Mehmet ve Zamanı (Fatih Sultan Mehmed and His Era), Trans. Dost Körpe, İstanbul, 2002, p. 263-275.
29. Eminüddin İsfehani, Târih-i Âlem ârrây-i Emînî , Translated into English by V. Minorsky, London, 1957, p. 27-28; Rumlu, Ahsen, p. 571.
30. Uzunçarşılı, Anadolu Beylikleri (Anatolian Principalities), p. 35.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com