You are here

Home » Content

Eğitim ve okul yöneticilerinin yeni-kamu işletmeciliği anlayışına ilişkin görüşlerinin incelenmesi

Educational and school administrators’ opinions on the new public management approach

Journal Name:

  • Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2015
DOI: 
10.15285/ebd.66443

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The present study examined the educational and school administrators’ opinions on the reflections of new public management approach (NPM) on education. In the study it has been tried to determine whether the participants adopted NPM and whether their opinions on the NPM differed based on gender, position, length of service in Ministry of National Education (MNE), length of service in administration and membership to unions. 300 administrators working in MNE participated in the study. The data were collected with “Attitude Scale for NPM”. The scale which consists of four dimensions including “decentralization”, “marketization”, “privatization” and “governance” has been found to be valid and reliable during the development process. The data were analyzed with quantitative techniques including arithmetical mean, standard deviation, t-test, analysis of variance and Kruskal Wallis-H tests. In the study it has determined that the participants adopted the basic principals of the NPM in a high degree. Based on this finding it has been concluded that NPM has gained acceptance among educational and school administrators.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, Milli Eğitim Bakanlığında görev yapan eğitim ve okul yöneticilerinin yeni-kamu işletmeciliği anlayışının eğitimdeki yansımalarına yönelik görüşleri incelenmiştir. Araştırmada, katılımcıların yeni-kamu işletmeciliği yaklaşıma özgü ilkeleri ne düzeyde benimsedikleri ve yeni kamu işletmeciliğini benimseme düzeylerinin cinsiyet, görev, kıdem, yöneticilikte geçen hizmet süresi ve sendika üyeliği değişkenlerine göre fark gösterip göstermediği sorularına yanıt aranmıştır. Araştırmaya Milli Eğitim Bakanlığının çeşitli kademelerinde görev yapan 300 yönetici katılmıştır. Araştırmada veri toplamak amacıyla “yerelleşme”, “piyasalaştırma”, “özelleştirme” ve “yönetişim” olmak üzere dört boyuttan oluşan “Yeni Kamu İşletmeciliği Tutum Ölçeği-YKİTÖ” geliştirilmiştir. Bu çerçevede YKİTÖ’nün geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu belirlenmiştir. Katılımcılardan toplanan ölçekler ortalama, standart sapma, t-testi, ANOVA ve Kruskal Wallis-H testleri ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda katılımcıların yeni kamu işletmeciliğine ilişkin ilkeleri yüksek düzeyde benimsedikleri saptanmıştır. Bu bulguya dayalı olarak yeni kamu işletmeciliği anlayışının eğitim ve okul yöneticileri arasında yaygın şekilde kabul gördüğü genel sonucuna ulaşılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-egitim-okul-yoneticilerinin-yeni-kamu-isletmeciligi-anlayisina-iliskin-goruslerinin-incelenmesi.pdf
  • 42
317
334
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akdoğan, A. A. (2007). Habermas’ın sistem kuramı eleştirisi çerçevesinde yeni kamu işletmeciliği ve
müzakereci demokrasi. Amme İdaresi Dergisi, 40(4), 21-44.
Aktan, C. C. (1995). Optimal devlet: kamu ekonomisinin ve yönetiminin yeniden yapılanması ve küçülmesine
yönelik öneriler. İstanbul: TUSİAD Yayınları.
Aktan, C. C. (2003). Değişim çağında devlet. Konya: Çizgi Kitapevi.
Arap, İ. & Yılmaz, L. (2006). Yeni kamu yönetimi anlayışının yeni kurumu: kamu görevlileri etik kurulu.
Amme İdaresi Dergisi, 39(2), 51-69.
Arslan, N. T. (2010). Klasik- neo klasik dönüşüm süreci: yeni kamu yönetimi. C. Ü. İktisadi İdari Bilimler
Dergisi, 11(2), 21-38.
Ateş, H. (2001). İşletmeci, girişimci ve verimli yeni bir kamu yönetimi ve devlet anlayışına doğru. İ. Ü.
Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 25, 45-59.
Aydoğan, E. (2008). Eğitim sisteminde yeniden yapılanma ve özelleştirme adımları. Memleket Siyaset
Yönetim, 3(6), 166-187.
Balcı, A. (2002). Etkili okul: okul geliştirme, kuram, uygulama ve araştırma. (3. Baskı). Ankara: PegemA
Yayıncılık.
Başaran, İ. E. (2006). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. Ankara: Ekinoks Yayınları.
Bilgiç, V. (2003). Yeni kamu yönetimi anlayışı. (Ed. A. Balcı, A. Nohutçu, N. K. Öztürk ve Coşkun, B.). Kamu
yönetiminde çağdaş yaklaşımlar. Ankara: Seçkin Yayınları. ss. 25-38.
Carroll, J. D. (1995). The rhetoric of reform and political reality in the national performance review. Public
Administration Review, 55(3), 302-312.
Chandler, G. (1992). The source and process of empowerment. Nursing Administration Quarterly, 16(3),
65-71.
Drechsler, W. (2005). The rise and demise of the new public management. Post-Autistic Economic Review,
33, 17-28.
Dunsire, A. (1999). Then and now public administration, 1953-1999. Political Studies, 47(2), 360-378.
Erdoğan, İ. (2004). Eğitimde değişim yönetimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Eren, V. (2001). Kamu yönetimi disiplininde yeni paradigma. İ. Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 25, 115-
132.
Eren, V. (2006). Personel rejiminde bürokratik modelden işletmeci anlayışa geçiş. Selçuk Üniversitesi İktisadi
ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 6(11), 131-153.
Ergun, T.(1995). Kamu yönetimi disiplininin gelişmesine kısa bir bakış: yeni arayışlar ve gerçekler. Kamu
Yönetimi Disiplini Sempozyumu Bildirileri, 13-14 Ekim 1994, Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi
Enstitüsü Yayınları, Ankara.
Eryılmaz, B. (2002). Kamu yönetimi. İstanbul: Erkam Matbaası.
Grace, G. (1995). School leadership: beyond educational management. London: Falmer Press.
Gunn, L. (1988). Perspectives on public management. (ed.) Jan Kooiman, Kjell A. Eliassen, Managing public
organizations. London: Sage Publications.
Gül, S. K. (2008). Kamu yönetiminde ve güvenlik hizmetlerinde hesap verebilirlik. Polis Bilimleri Dergisi,
10(4), 71-94.
Güzelsarı, S. (2003). Neo-liberal politikalar ve yönetişim modeli. Amme İdaresi Dergisi, 36(2), 17-34.
Hood. C. (1991). A public management for all seasons. Public Administration, 69, 3-19.
Karcı, Ş. M. (2008). Yeni kamu işletmeciliğinin yaklaşımının temel değerleri üzerine bir inceleme. Akdeniz
İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 8(16), 40-64.
Murat ÖZDEMİR • Süheyla BOZKURT
334
Kurt, M. & Uğurlu, Ö. Y. (2007). Yeni kamu yönetimi ve yeni kamu yönetimi yaklaşımının gelişiminde
Avrupa Birliği’nin rolü: ilerleme raporları içerik analizi. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi İdari
Bilimler Dergisi, 9(2), 81-109.
Laschinger, H. K. S., & Havens, D. S. (1996). Staff nurse work empowerment and perceived control over
nursing practice: conditions for work effectiveness. Journal of Nursing Administration, 26(9), 27-
35.
Memduhoğlu, H. B. (2007). Türk eğitim sisteminde okulların yönetimi ve okul yöneticilerinin yetiştirilmesi
sorunsalı. Milli Eğitim, 176, 86-97.
Metcalfe, L. & Richards, S. (1987). Evolving public management cultures. (eds. Jan Kooiman, Kjell A.
Eliassen). Managing Public Organization. London: Sage Publications.
Mukul, İ. & Sarı, S. (2009). Türkiye’de neoliberal eğitimin coğrafya ders kitaplarına yansıması. Eğitim Bilim
Toplum Dergisi, 7(26), 129-144.
Murray, A. M. (1975). Comparing public and private management: an exploratory essay. Public
Administration Review, 35(4), 64-371.
Ömürgönülşen, U. (2003). Kamu sektörünün yönetimi konusunda yeni bir yaklaşım: yeni kamu işletmeciliği.
Acar, M. ve Özgür, H. (ed). Çağdaş kamu yönetimi. Ankara: Seçkin Yayınları, ss. 3-43.
Özdemir, M. (2005). Kamu işletmeciliği yaklaşımının eğitimdeki yansımaları. TODAİE, Ankara.
Özdemir, M. (2008a). Eğitim yönetiminde yerelleşme siyasaları. Amme İdaresi Dergisi, 41(3), 153-168.
Özdemir, M. (2008b). The effects of new public management paradigm on education. International
Conference on Social Sciences, İzmir, Turkey.
Özdemir, M. (2011). Kamu yönetimi ve işletme yönetimi arakesitinde bir bilim: eğitim yönetimi. Amme
İdaresi Dergisi, 44(2), 29-42.
Özden, Y. (2005). Eğitimde yeni değerler. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Özer, M. A. (2005). Günümüzün yükselen değeri: yeni kamu yönetimi. Sayıştay Dergisi, 59, 3-46.
Perry, J. L. & Kraemer, K. L. (1983). Public management: public and private perspectives. California: Mayfield
Publishing Co.
Rhodes, R. A. W. (1991). Theory and methods in British public administration: the view from Political
Science. Political Studies, 39, 533-554.
Rhodes, R. A. W. (1996). The new governance: governing without government. Political Studies, 44, 662-667.
Sezen, S. (2009). Kamu yönetimi reformları küresel bir düzenleme mi? Amme İdaresi Dergisi, 42(1), 23-41.
Şahin, İ. (2007). Türkiye eğitim sisteminde değişim. Eğitim Bilim Toplum Dergisi, 5(20), 30-54.
Şentürk, İ. (2010). Pierre Bourdieu’nun neo-liberalizm eleştirisi bağlamında eğitim yönetimini yeniden
düşünmek. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 73-98.
Şişman, M. (2011). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. Ankara: PegemA Yayınları.
Tarhan, A. B. & Ezici, E. (2011). Kamu hizmetlerinin üretiminde yeni kamu yönetimi anlayışı ve toplam
kalite yönetimi. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 3(2), 13-21.
Taş, S. (2007). Eğitimde yenileşmenin önündeki engeller: dört köşe tekerlekler. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi
Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 183-192.
Torun, İ., Kaplan, M. & Ergülen, A. (2008). Türk eğitim sisteminin başlıca sorunu: verimlilik ve etkinlik.
Milli Eğitim, 179, 293-309.
Üstüner, Y. (2000). Kamu yönetimi kuramı ve kamu işletmeciliği okulu. Amme İdaresi Dergisi, 33(3), 15-31.
Yıldırım, M. (2011). Pragmatizm ve yeni kamu işletmeciliği. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler
Dergisi, 29(1), 187-208.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com