You are here

Home » Content

Okul öncesi dönem çocukları (36–72 ay) için Özbakım Becerileri Ölçeği-Öğretmen Formu’nun geçerlik ve güvenirlik çalışması

Validity and reliability study of the self-care skills scale-teacher form for pre-school children (36-72 months)

Journal Name:

  • Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2017
DOI: 
10.15285/maruaebd.2686

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Preschools are places where can provide vital skills for children. These skills are eating, wearing and organizing clothes, cleaning, toilet training, organizing and protection from dangers that can be described as self-care skills. The first part of the study covers the validity and reliability of “Preschool Children (36–72 months) Self-Care Skills Scale- Teacher Form” to determine their self-care skills. The second part of the study aims to determine which self-care skills teachers find important. The study group included 261 children aged 36-72 months attending at preschool education institutions in Ankara central districts. According to the findings, Preschool Children (36–72 months) Self-Care Skills Scale- Teacher Form was found to be reliable and valid. Teachers give more importance to the “Self cleaning and toilet training skills” than other self-care skills. Results also showed that any statistically significant difference has not been encountered in the gender, presence of siblings, half–full day attendance of preschool, and birth order variables; but by the children get older and attending time at the preschool education increases, self-care skills implementing rate increases.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Okul öncesi eğitim kurumları, çocukların yaşamsal bazı becerileri edinmelerini sağlayan ortamlardır. Bu beceriler yemek yeme, giysilerini giyme ve düzenleme, temizlik yapma, tuvalet eğitimi, düzenli olma ve tehlikelerden korunma gibi özbakım becerileridir. Bu çalışmanın ilk bölümünde okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların özbakım becerilerini belirlemek amacıyla “Okul Öncesi Dönem Çocukları (36–72 ay) İçin Özbakım Becerileri Ölçeği-Öğretmen Formu”nun geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılmış, ikinci bölümünde ise, öğretmenlerin çocukların özbakımlarıyla ilgili hangi becerileri önemli bulduğu belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışma grubu, Ankara ili merkez ilçelerinde yer alan okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 36-72 ay arasındaki 261 çocuktan oluşmaktadır. Elde edilen bulgulara göre, “Okul Öncesi Dönem Çocukları (36–72 ay) İçin Özbakım Becerileri Ölçeği-Öğretmen Formu”nun geçerli ve güvenilir olduğu belirlenmiştir. Öğretmenlerin “Kişisel temizlik-tuvalet” ile ilgili özbakım becerilerini diğerlerine oranla çok daha önemli buldukları saptanmıştır. Bu bulgunun yanı sıra cinsiyet, kardeş varlığı, kuruma tam–yarım gün devam etme ve doğum sırası değişkenleri bakımından özbakım becerilerinde anlamlı farklılık olmadığı ancak çocukların yaşları büyüdükçe ve okul öncesi eğitim kurumuna devam süreleri arttıkça özbakım becerilerini hayata geçirme oranlarının arttığı ortaya çıkmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-okul-oncesi-donem-cocuklari-36-72-ay-icin-ozbakim-becerileri-olcegi-ogretmen-formunun-gecerlik-guvenirlik-calismasi.pdf
  • 45
59
78
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akşin, E., ve Tunçeli, H. İ. (2015). Okul öncesi dönem çocuklarının” tehlike” kavramına ilişkin görüşleri.
Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, (1), s.599-609.
Bekem, Ö., Öztürk, Y., Arslan, N. ve Büyükgebiz, B. (2003). İştahsız çocuklarda beslenme özelliklerinin
anket çalışması ile değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Tıp Fakültesi Dergisi (1), 181-91.
Boğday Sayğılı, B. (2014) Okul öncesi çocukların giyinme davranışlarını geliştirmeye yönelik giysi tasarımı.
NWSA: Vocational Education 9 (3), 50-59.
Büyüköztürk, Ş. (2013). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. 18. Baskı. Ankara: PegemA .
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010) Bilimsel araştırma
yöntemleri. Ankara: PegemA.
Chiarello, L. A., Palisano, R. J., Bartlett, D. J. ve McCoy, S. W. (2011). A multivariate model of determinants
of change in gross-motor abilities and engagement in self-care and play of young children with
cerebral palsy.Physical ve occupational therapy in pediatrics, 31(2), 150-168.
Creswell , J. W. (2013). Araştırma deseni: nicel, nitel ve karma yöntem yaklaşımları. (Çev. Ed. S. B. DEMİR).
Ankara: Eğiten Kitap.
Demirtaş, K. (2001). Annelerin değerlendirmesine göre çocukların özbakım becerileri ile anne tutumları
arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, İstanbul.
Demiriz, S. ve Dinçer, Ç. (2000). Dönem çocuklarının özbakım becerilerinin annelerinin çalışıp çalışmama
durumlarına göre incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (19), 58-65.
Demiriz, S. ve Dinçer, Ç. (2001). 5-6 Yaş çocuklarının özbakım becerilerinin cinsiyet ve okul öncesi eğitim
alma durumlarına göre incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, s.150, 11-19.
Frank, K., ve Esbensen, A. J. (2015). Fine motor and self‐care milestones for individuals with Down syndrome
using a Retrospective Chart Review. Journal of Intellectual Disability Research, 59(8), 719-729.
Gazezoğlu, Ö. (2007). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 6 yaş çocuklarına özbakım becerilerinin
kazandırılmasında oyun yoluyla öğretimin etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
Geiger, B. F., Artz, L., Petri, C. J., Winnail, S. D., ve Mason, J. W. (2000). “Fun with Handwashing Education”.
ERIC: ED4447335.
Goldstein, R. (2006). Ana babalık sanatı (Çeviren N. Önol). İstanbul: Özgür.
Jasmin, E., Couture, M., McKinley, P., Reid, G., Fombonne, E., ve Gisel, E. (2009). Sensori-motor and
daily living skills of preschool children with autism spectrum disorders. Journal of autism and
developmental disorders, 39(2), 231-241.
Katz, L.G. (1999). “Another look at what young children should be Learning”, Databases/ ERIC: ED453980.
Kelo, M., Martikainen, M., ve Eriksson, E. (2011). Self‐care of school‐age children with diabetes: an
integrative review. Journal of advanced nursing,67(10), 2096-2108.
Ketelaar, M., Gorter, J. W., Westers, P., Hanna, S., ve Verhoef, M. (2014). Developmental trajectories of
mobility and self-care capabilities in young children with cerebral palsy. The Journal of pediatrics,
164(4), 769-774.
Konya, S. (2007). Kubaşık öğrenme etkinliklerinin beş yaş grubu öğrencilerinin özbakım becerilerinin gelişimine
etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Aydın.
Kruijsen‐Terpstra, A. J., Ketelaar, M., Verschuren, O., Gorter, J. W., Vos, R. C., Verheijden, J., Ongmans,
M., ve Visser‐Meily, A. (2015). Efficacy of three therapy approaches in preschool children with
cerebral palsy: a randomized controlled trial. Developmental Medicine ve Child Neurology.
Çağlayan DİNÇER • Serap DEMİRİZ • Ayşegül ERGÜL
78
MEB, 2013. MEB okul öncesi eğitim programı, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
Oktay, A. (2004). Yaşamın sihirli yılları. İstanbul: Epsilon.
Oktay, A. (2005). Okul öncesi eğitimin önemi ve yaygınlaştırılması. Okul öncesi eğitimde güncel konular.
Derleyen: Oktay. A, Unutkan, Ö. P. İstanbul: Morpa, 11-24.
Önder, A. (2003). Okul öncesi çocukları için eğitici drama uygulamaları. İstanbul: Morpa.
Özdamar, K. (2013). Modern bilimsel araştırma yöntemleri. Eskişehir: Kaan.
Saçkes, M. (2013). Erken çocukluk eğitiminde önem verilmesi gereken gelişimsel alanlar: anne-baba ve
öğretmen önceliklerinin karşılaştırılması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 13(3),
1675-1690.
Senemoğlu, N. (2008). Gelişim öğrenme ve öğretim. Ankara: Gazi.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin.
Tavşancıl, E. (2005). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel.
Temiz, G., ve Girgin Büyükbayraktar, Ç. (2014). The Relationship between the Self-Care Skills of Children
Attending Preschool and Perfectionisms of Their Mothers. Middle Eastern ve African Journal of
Educational Research, Issue 11 Year 2014, 4-25.
Ural, A. ve Kılıç, İ. (2006). Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi; SPSS 10.0-12.0 for Windows. (2.
Baskı) Ankara: Detay, 281-294.
Ünver, Y. (2004). 5-6 yaş okul öncesi dönemi çocukları için geliştirilecek besin gruplarına yönelik beslenme
eğitimi programlarının çocukların beslenme bilgileri ve davranışlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi,
Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ünver, Y. ve Ünüsan, N. (2005). Okul öncesinde Beslenme Eğitimi Üzerine Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi
Sosyal Bilimler Dergisi, S. 14, s. 529-551.
Varol, N. (2005). Beceri öğretimi ve özbakım becerilerinin kazandırılması. Ankara: Kök.
Varol, E. ve Çivitci, S. (2010). Okul öncesi çocukların giyinme becerilerini kolaylaştırmaya yönelik giysi
tasarımları. NWSA: Vocational Education, 5(1), 1-16.
Yalçın, M., Başar, M. ve Çetinkaya, A. (2013). Okul öncesi eğitime 5-6 yaşında başlayan çocuklar ile 3-4
yaşında başlayan çocukların özbakım becerilerinin veli görüşlerine göre incelenmesi (Uşak İli
Örneği). Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,(16), 208-244.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com