You are here

“İÇERİ GİRECEKLER BÜTÜN UMUDUNU KAPIDA BIRAKSIN”: AMERİKAN SAPIĞI VE DÖVÜŞ KULÜBÜ’NDE TÜKETİM TOPLUMUNUN ELEŞTİRİSİ

“ABANDON ALL HOPE YE WHO ENTER HERE”: THE CRITIQUE OF CONSUMER SOCIETY IN AMERICAN PSYCHO AND FIGHT CLUB

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
https://doi.org/10.17572/mj2016.2.369384
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This article explores the politics of two films, namely American Psycho (Mary Harron, 2000) and Fight Club (David Fincher, 1999), both of which portray a privileged, white collar protagonist suffering from a personality disorder that leads him to commit violent acts. Set in the late 20th century America characterized by rampant consumerism, stark materialism and fierce competition, both films suggest that it is the debilitating impact of the commodifed, commodity-driven consumer society that leads the protagonists to resort to violence as a way of transcending their depthless, shallow, one-dimensional existence. The aim of this article is to demonstrate that both American Psycho and Fight Club present a critique of American society through the portrayal of protagonists whose pathologically violent behaviour stems from the dehumanizing effects of consumer culture on the individual psyche.
Abstract (Original Language): 
Bu makale, şiddete eğilimli, kişilik bozukluğundan muzdarip, üst tabakadan beyaz yakalı karakterlere odaklanan Mary Harron’ın American Psycho (Amerikan Sapığı, 2000) ve David Fincher’ın Fight Club (Dövüş Kulübü, 1999) filmlerinin altında yatan politik dinamikleri incelemektedir. Tüketim çılgınlığının, materyalizmin ve bireyler arası sert rekabetin hâkim olduğu 21. yüzyılın eşiğindeki Amerika’da geçen her iki film de ana karakterlerin şiddete yönelmesinin sığ, yüzeysel, tek boyutlu varoluşlarını aşma çabasından kaynaklandığını göstererek karakterlerin patolojik şiddet eğilimlerinin ardında tüketim toplumunun insan üzerindeki yıkıcı etkisinin yattığını ima etmektedir. Bu makalenin amacı, Amerikan Sapığı ve Dövüş Kulübü filmlerinin merkezine aldığı şiddete eğilimli karakterler vasıtasıyla Amerikan toplumuna sağlam bir eleştiri yönelttiğini göstermektir.
369
384

REFERENCES

References: 

Baudrillard, J. (2010). Simulacra and simulation. Ann Arbor: University of Michigan
Press.
Baudrillard, J. (2001). Selected writings. Stanford, California: Stanford University Press.
Baudrillard, J. (1998). The consumer society. London: Sage.
Berman, M. (1983). All that is solid melts into air. London: Verso.
Bocock, R. (1993). Consumption. London and New York: Routledge.
Bourdieu, P. (1996). Distinction. Cambridge, Massachusetts: Harvard University
Press.
Ellis, B. E. (2000). American psycho. London: Picador.
Fincher, D. (Director) and Linson, A. (Producer) (1999). Fight Club [Film]. United
States: 20th Century Fox.
Harron, M. (Director) and Pressman, E. (Producer) (2000). American Psycho [Film].
United States: Lions Gate Films.
Jameson, F. (2009). The cultural logic of late capitalism, Postmodernism, or the cultural
logic of late capitalism (pp. 1-54). London: Verso.
Kernberg, O. (2000). Sapıklıklarda ve kişilik bozukluklarında saldırganlık. (B. Büyükkal,
Çev.). İstanbul: Metis.
Mandel, E. (1993). Late capitalism. London and New York: Verso.
Mandel, N. (2006). Right here in nowheres: American Psycho and violence’s critique,
in Alain-Philippe Durand and Naomi Mandel (Eds.), Novels of the contemporary
extreme (pp. 9-19). London and New York: Continuum.
Marcuse, H. (2010). One-dimensional man. London: Routledge.
Mestrovic, S. (2003). Thorstein Veblen on culture and society. London: Sage.
Nicol, B. (2009). The Cambridge introduction to postmodern fiction. Cambridge, New York
and Melbourne: Cambridge University Press.
(384)
Moment Journal, 2016, 3(2): 369-384 Coşkun Liktör
Palahniuk, C. (2006). Fight club. London: Vintage.
Tyson, L. (1999). Critical theory today. New York: Garland.
Veblen, T. (2007). The theory of the leisure class. Oxford: Oxford University Press.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com