On Relationship Religion-Individual and Society (Example of Ünver Günay, Peter
Berger, E. M. Hamdi Yazır)
Journal Name:
- Mütefekkir Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author |
|---|---|
Abstract (2. Language):
Many observations and evaluations were made about the relationship between religion
and society. Unfortunately, in evaluations made an attitude that we can say “reductionist”
and “generalizer” has been obstructed to read religion-society relations in
a balanced and healthy way. Ünver Günay, in his formulation shaped as “Objectification
of subjective religious experience”, draws attention to both internal-individual and
external-social direction of religion which founding element of society. In another way,
Peter Berger tried to explain pointing to the cycle of "socialization" by his formula which
shaped “internalization, externalization and objectivation”. E. M. Hamdi Yazır who
competent on the philosophical discussions of his period made the necessary defense
by saying “rising of person in society, rising of society in person” to the extremist individualist
who neglected the society and to the extremist sociologist who don’t value
the individual; otherwise he drew attention “righteous religion” the importance of religion
that construct the social spirit.
In this article Ünver Günay, Peter Berger and E. M. Hamdi Yazır’s exceptional approaches
that criticizing mentioned extreme approaches and commenting original synthesis
and comments on religion-society relation were discussed.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Din-toplum ilişkisi hakkında birçok gözlem ve değerlendirme yapılmıştır. Maalesef
yapılan değerlendirmelerde din ve topluma yaklaşımlarda “indirgemeci” ve “genellemeci”
diyebileceğimiz bir tavır, din-toplum ilişkisini dengeli ve sağlıklı bir şekilde okumanın
önüne geçmiştir. Ünver Günay “subjektif dini tecrübenin objektifleşmesi” şeklindeki
formulasyonunda, toplumun kurucu unsuru olan dinin, hem içsel-ferdi yönüne
hem de dışsal-toplumsal yönüne dikkat çekmiştir. Bir başka açıdan da Peter Berger,
“içselleşme, dışsallaşma ve nesnelleşme” şeklindeki formülüyle “toplumsallaşma”
döngüsüne işaret ederek, dinin sosyal gerçekliğini açıklamaya çalışmıştır. Döneminin
felsefi tartışmalarına vâkıf olan E. M. Hamdi Yazır da “ferdin zuhuru cemiyette, cemiyetin
kıyamı fertte” diyerek, cemiyeti ihmal eden müfrit ferdiyyetçilere ve ferde hiç kıymet
vermek istemeyen müfrit içtimaiyyatçılara gerekli savunmayı yapmış; “Din-i
Hak”ın ruhi içtimainin teessüsündeki önemine de dikkat çekmiştir. Makalede, bahsi
geçen müfrit-aşırı yaklaşımları eleştiren ve din-toplum ilişkisi üzerine özgün sentez ve
yorumları bulunan Ünver Günay, Peter Berger ve E. M. Hamdi Yazır’ın müstesna yaklaşımları
ele alınmaktadır.
FULL TEXT (PDF):
- 7