Akün, E. (2013). Yapısal Aile Sistemleri Kuramı Bağlamında Ergenlik Döneminde Aile Yapısı ve Ergenlik Donemi Sorunları. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 53 (1), 85-116.
Altınmakas, B. (2014). Anne Olmaktan Korkmak Üzerine “Kevin Hak-kında Konuşmalıyız”. PSinema, 16, 20-24.
Armsden, G.C., Greenberg, M.T. (1987). The Inventory of Parent and Peer Attachment: Individual Differences and Their Relationship to Psychological Well-Being In Adolescence. Journal of Youth and Adolescence, 16 (5), 427-454
Batıgün, A.D., Büyükşahin, A. (2008). Aleksitimi: Psikolojik Belirtiler ve Bağlanma Stilleri. Klinik Psikiyatri, 11, 105- 114.
Abdullah Mert – Betül Soyer
OPUS © Türkiye Sosyal Politika ve Çalışma Hayatı Araştırmaları Dergisi 113
Bowlby, J. (2012). Güvenli Bir Dayanak Ebeveyn Çocuk Bağlanması ve Sağlıklı İnsan Gelişimi. Sarp Güneri (Çev.). İstanbul: Psikoterapi Enstitü-sü.
Çiftçi, A. (2012). Annelik Hakkında Konuşmalıyız! Altyazı Sinema Dergisi, 114 (2), 26-28.
Doyle, A. B., Markiewicz, D. (2005). Parenting, Marital Conflict and Ad-justment from early- to mid-adolescence: Mediated by Adoles-cent Attachment Style? Journal of Youth and Adolescence, (34), 97-110.
Durak, E.Ş., Fışıloğlu, H. (2007). Film Analizi Yöntemi ile Virginia Satir Aile Terapisi Yaklaşımına Bir Bakış. Türk Psikoloji Yazıları, 10 (20), 43-62.
Fishman, H.C., Fishman, T. (2003). Structural Family Therapy. G. Pirooz Sholevar, with Linda D. Schwoeri (Ed.). Textbook of Family and Couple Therapy Clinical Applications içinde (s.35-54). Washington: American Psychiatric Publishing.
Gladding, S. T. (2012). Aile Terapisi Tarihi, Kuram ve Uygulamaları (2. Türkçe Baskısı). Kekilk ve İ. Yıldırım (Ed., Çev.). Ankara: PDR.
Gorman-Smith, D.,Tolan, P. H., Zelli, A.,Huesmann, L.R. (1996). The Relation of Family Functioning to Violence Among Inner-city Minority Youths. Journal of Family Psychology, 10(2), 115-129.
Göçener, D. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Güvenli Bağlanma Düzeyleri İle Kişilerarası İlişki Tarzları Arasındaki İlişkiler. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
İlhan, T., Özdemir, Y. (2012). Beliren Yetişkinlerde Yaş, Cinsiyet ve Bağ-lanma Stillerinin Kimlik Statüleri Üzerindeki Yordayıcı Rolü. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 227-241.
Karaman, N. (2013). Evlilik Öncesi İlişki Değerlendirmenin Yordayıcısı Ola-rak Aile İletişim Kalıpları. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Kapçı, E.G., Küçüker, S. (2006). Ana Babaya Bağlanma Ölçeği: Türk Üni-versite Öğrencilerinde Psikometrik Özelliklerinin Değerlendiril-mesi. Türk Psikiyatri Dergisi, 17 (4), 286-295.
Kaplan, B., Aksel, E.Ş. (2013). Ergenlerde Bağlanma ve Saldırganlık Dav-ranışları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Nesne Psikoloji Dergisi (NPD), 1 (1), 20-49.
“Kevin hakkında konuşmalıyız” filminin bowlby’nin çocukluk dönemi bağlanma stilleri ve
minuchin’in yapısal aile sistemleri yaklaşımı temel kavramları kullanılarak değerlendirilmesi
114 OPUS © Türkiye Sosyal Politika ve Çalışma Hayatı Araştırmaları Dergisi
Kesebir, S., Kavzoğlu, S.Ö. ve Üstündağ, M.F. (2011). Bağlanma ve Psi-kopatoloji. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 3 (2), 321-342.
Keskin, G., Çam, O. (2008). Ergenlerin Ruhsal Durumları ve Anne-Baba Tutumları ile Bağlanma Stilleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 9, 139-147.
LaFreniere, P., ve Sroufe, L. A. (1985). Profiles of Peer Competence In the Preschool: Interrelations Between Measures, Influence of Social Ecology, and Relation to Attachment History. Developmental Psychology, 17, 289−299.
Minuchin, P. (1985). Families and Individual Development: Provactions from the Field of Family Therapy. Child Development, 56, 289-302.
Minuchin, S. (1974). Families and Family Therapy. Cambridge, MA: Har-vard University Press
Morsünbül, U., Çok, F. (2011). Bağlanma ve İlişkili Değişkenler. Psikiyat-ride Güncel Yaklaşımlar, 3 (3), 553-570.
Nazlı, S. (2013). Evli Kadınların Aile Sistemlerini Algılayışları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 46 (1), 417-437
Nichols, M. (2013). Aile Terapisi Kavramlar ve Yöntemler. O. Gündüz (Çev.). İstanbul: Kaknüs.
Perosa, S.L., Perosa, L.M. (1993). Relationships Among Minuchin’s Structural Family Model, Identy Achievement and Coping Style. Journal of Counseling Psychology, 40 (4), 479-489.
Shaver, P.R., Brennan, K.A. (1992). Attachment Styles And The “Big-Five” Personality Traits: Their Connections With Each Other And With Romantic Relationship Outcomes. Personality And Social Psychology Bulletin, 18 (5), 536-545.
Shorey, H. S., Snyder, C. R. (2006). The Role of Adult Attachment Styles in Psychopathology and Psychotherapy Outcomes. Review of Ge-neral Psychology, 10, 1-20.
Solmuş, T. (2002). Romantik Bağlanma: Bebeklik Dönemi Bağlanma Süreci, Yetişkin Bağlanma Stilleri ve Romantik İlişkiler. Türk Psi-koloji Bülteni, 8 (24-25), 105-113.
Soysal, A.Ş., Bodur, Ş. (2007). Tepkisel Bağlanma Bozukluğu. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 16 (9), 143-145.
Soysal, Ş.A., Bodur, Ş., İşeri, E. Şenol, S. (2005). Bebeklik Dönemindeki Bağlanma Sürecine Genel Bir Bakış. Klinik Psikiyatri,8, 88-99.
Abdullah Mert – Betül Soyer
OPUS © Türkiye Sosyal Politika ve Çalışma Hayatı Araştırmaları Dergisi 115
Troy, M., ve Sroufe, L. A. (1987). Victimization Among Preschoolers: Role of Attachment Relationship History. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 26, 166-172.
Tüzün, O., Sayar, K. (2006). Bağlanma Kuramı ve Psikopatoloji. Düşünen Adam, 19 (1), 24-39.
Wetchler, J.L. (2013). Structural Family Therapy. Lorna L. Hecker, Joseph L. Wetchler (Ed.). An Introdiction To Marriage and Family Therapy içinde (s.63-93). Routledge: New York.
http://altyazi.org/sub/m/29868/We-Need-to-Talk-About-Kevin.html
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com